Την Φώφη δεν την γνωρίζαμε ούτε συμμεριστήκαμε ποτέ τις πολιτικές
και κομματικές της επιλογές… Αισθανόμαστε όμως την ανάγκη να την χαιρετίσουμε,
ξέροντας με τί θηρίο πάλεψε για 13 χρόνια, με τί βάσανα σώματος και ψυχής
αντεπεξήλθε…
Εκείνο, πάντως που είναι προφανές είναι το υψηλό προσωπικό ήθος,
που την διέκρινε. Δεν ήταν μόνο η τεράστια αντοχή αλλά και η μέγιστη
αξιοπρέπεια που την χαρακτήριζε. Ούτε στιγμή δεν εργαλειοποίησε την βαρύτατη
νόσο της… Ούτε λέξη για τον καθημερινό της Γολγοθά… Αυτή πόναγε και οι άλλοι
τόχαν ξεχάσει… Στάση, που σπανίζει και εμπνέει μεγάλο σεβασμό…
Είναι σίγουρο, πως αν μπορούσε να ακούσει μερικούς από τον
περίγυρό της να προσπαθούν από την πρώτη ώρα να μετατρέψουν τον θάνατό της σε
κομματική επένδυση θα τους έκραζε. Με αυτή την βροντερή φωνή, που τους έβαζε
κάτω…
Να μία απώλεια, που αφήνει λυτρωτικά υπαρξιακά μηνύματα…
Χαίρε Φώφη!
Σχόλια