ΤΥΠΟΛΑΤΡΕΙΑΣ ΕΓΚΩΜΙΟ ΛΥΠΗΡΟ

Σπύρου Μονόπωλη

Στην Νικολέτα, στον Νίκο, ...

 

 

Αν σκοτώσεις άλλον,

Όταν έρθει η ώρα σου,

Θα σου ψάλλουν τη νεκρώσιμη ακολουθία

(με παπά και το ευαγγέλιο, φυσικά)

 

Αν σκοτώσεις τον εαυτό σου,

Θα σε κηδέψουν χωρίς παπά

(και δίχως το ευαγγέλιο, βέβαια)

 

Όταν δολοφονείς,

Σκοτώνεις άνθρωπο,

Αμαρτάνεις

 

Όταν αυτοκτονείς,

Σκοτώνεις άνθρωπο,

Αμαρτάνεις

 

Άλλη η πρώτη αμαρτία;

Άλλη η δεύτερη αμαρτία;

 

Ω, αυτοδιορισμένοι “κριτές”

Κοινών θνητών

 

Ω, Φαρισαίων και Γραμματέων

Άξιοι απόγονοι

 

Ω, τυπολατρείας απο-θέωση

Ω, τυπολατρείας απ-ανθρωποίηση

 

Αν ήταν ο Χριστός εδώ,

Που κήρυξε αγάπη και συγχώρεση

Για όλους

Δίκαιους και άδικους

Αμαρτωλούς και αθώους,

Που δεν είπε

Ποιοί να κηδεύονται και ποιοί όχι,

Τι θα έλεγε;

Τι θα έκανε γι’ αυτό;

 

 

(Και μήπως θα’ παιρνε πάλι το μαστίγιο

Να καθαρίσει τους ναούς που βάφτισαν στ’ όνομά του

Από τα μάρμαρα τ’ ασήμια τα χρυσάφια

Τους μεταξοφόρους και βαρυστολισμένους κήρυκες

Τους λιβανίζοντες σταυροκοπούμενους

Και ψευδοπροσκυνούντες

Και θ’ άνοιγε ολάνοιχτες τις πύλες

Για τους φτωχούς τους αδικημένους τους διωγμένους

Τους ζητιάνους τους ξεχασμένους τους αμαρτωλούς;)

 

(Αν) ηθικό δίδαγμα:

Άν θέλεις κηδεία θρησκευτική,

Καλύτερα να δολοφονήσεις

       Παρά να αυτοκτονήσεις