Το σύντομο κείμενο-καταγγελία της Μαριάννας Τζιαντζή μας το κοινοποίησε ο φίλτατος Στέφανος Πάντος … ‘Ηρωας’ του κειμένου μία σπουδαία Ιταλίδα, που από υψηλόβαθμη θέση στον ΟΗΕ καταγγέλλει την εμπορευματοποίηση του πόνου και του θανάτου, που πραγματοποιείται καθημερινά, εδώ και καιρό, στην Γάζα… Η Μαριάννα με τοκείμενό της καταγγέλει την παραπληροφόρηση, που χαρακτηρίζει τα ΜΜΕ επιδιώκοντας την διαμόρφωση ψευδούς συνείδησης... «Μια γυναίκα που αξίζει το σεβασμό μας είναι η Ιταλίδα Φραντσέσκα Αλμπανέζε, η ειδική εισηγήτρια του ΟΗΕ για την κατάσταση των ανθρώπινων δικαιωμάτων στα παλαιστινιακά εδάφη. Στην έκθεσή της, που ήρθε πρόσφατα στη δημοσιότητα, κατονομάζονται πάνω από 1.000 εταιρείες, αμερικανικές και ευρωπαϊκές, που τροφοδοτούν (και κερδίζουν από) τη γενοκτονία και τον εκτοπισμό του παλαιστινιακού πληθυσμού. “Τι ωραίο πλιάτσικο!” θα ’λεγε κανείς. Η κυβέρνηση Τραμπ αντέδρασε με λύσσα όμως η κυρία Αλμπανέζε δεν το ’βαλε κάτω. Χαρακτηρίζει τις ύβρεις που εξαπολύθη...
…Παίζεται στο υπουργικό συμβούλιο των ΗΠΑ και στον στενό κύκλο συνεργατών του Προέδρου…
Δύο από τους πρωταγωνιστές της διεθνούς οικονομικής πολιτικής της χώρας, ο Ελον Μασκ και ο εμπορικός σύμβουλος του Ντόναλντ Τραμπ, Πίτερ Ναβάρο βρίσκονται στα μαχαίρια… Ανοιχτά και απροκάλυπτα ο Μασκ αποκάλεσε τον Ναβάρο … «πιο ηλίθιο και από σακί με τούβλα»…
Αν ο χαρακτηρισμός είναι ακριβής ή εν πάση περιπτώσει βρίσκεται στον ευρύ κύκλο της ορθής εκτίμησης, τότε τα προβλήματα της νέας κυβέρνησης των ΗΠΑ αποκτούν ενδιαφέροντα χαρακτήρα σε βαθμό ιλαρότητας…
Η αλήθεια βέβαια είναι πως η έκφραση του Ελον για τον Πίτερ είναι αποτέλεσμα μιας ριζικής πολιτικής διαφωνίας όσον αφορά στους δασμούς και ιδιαίτερα την ταχύτητα επιβολής τους και το ποσοστό τους… Συγκρούσεις συμφερόντων κολοσσών διαμορφώνουν όπως πάντα την πολιτική των Ιμπεριαλιστικών μητροπόλεων, ανάλογα με τους διαμορφούμενους συσχετισμούς…
Διότι ωραίες είναι οι παληκαριές για …υπερήφανη εθνική απομονωτική πολιτική, που θα …‘ξανακάνει την Αμερική μεγάλη ξανά’, αλλά χρειάζεται να υπάρχει και μέτρο της πραγματικότητας… Και η πραγματικότητα λέει, πως η αυτοκινητοβιομηχανία στις ΗΠΑ είναι εξαιρετικά κάθετη στα πλάνα παραγωγής καθώς μέγα πλήθος ανταλλακτικών κατασκευάζονται στο εξωτερικό και ιδιαίτερα στην Κίνα από όπου και εισάγονται…
Εκ του ασφαλούς, λοιπόν ο Πίτερ Ναβάρο με το πνεύμα του υπερσυντηρητικού Ακαδημαϊκού ζητάει εδώ και τώρα δασμούς ολέθρου αλλά οι περισσότεροι ‘πεζοί’ γνώστες της οικονομικής πραγματικότητας αντιλαμβάνονται, πως οι Τραμπικές ‘μπραβούρες’ κινδυνεύουν να γυρίσουν σαν μπούμεραγκ στην ήδη χειμαζόμενη Αμερικανική αυτοβιομηχανία… Ο Ελον Μασκ, συμπεριφερόμενος όπως την ημέρα του ναζιστικού χαιρετισμού, λέει πως οι προτάσεις του δεν αφορούν τον ίδιο αφού η Tesla, κατά τον ίδιο έχει ελάχιστη εξάρτηση από το εξωτερικό… Δήλωση με την οποία δεν συμφωνούν άλλοι οικονομικοί αναλυτές…
Η πολύ φυσιολογική διαδικασία της παγκοσμιοποίησης της καπιταλιστικής παραγωγής στις πρόσφατες δεκαετίες καθιστά για την ώρα αρκετά ‘μυστήρια’ τα αποτελέσματα της πολιτικής Τραμπ με αρκετές διαφορετικές πιθανότητες, αισιόδοξες ή απαισιόδοξες να κατατίθενται από αναλυτές…
Φυσικά, στο παρασκήνιο περνάνε οι αγωνίες των λαών, που από τα παιγνίδια των κεφαλαιοκρατών βλέπουν τον κίνδυνο, που έχουν ήδη γνωρίσει σε πολλές παρόμοιες περιπτώσεις… ο αρμαγεδών της φορολογίας καταλήγει σταθερά και μονότονα σε μία άγρια συμπίεση των λαϊκών εισοδημάτων… Με μοναδική τους ‘παρηγοριά’ την ‘εθνική’ περηφάνεια αν κερδίσει το τάδε ή το δείνα καρτέλ… Τα οποία καμία φορά θυμούνται να ανεβάζουν μία εθνική σημαία ευκαιρίας προς ύπνωση των υφιστάμενων τα δεινά της ‘ελεύθερης’ οικονομίας...
Σχόλια