…Ανέκραξε στο Γαλλικό κοινοβούλιο ο πρωθυπουργός Φρανσουά
Μπαϊρού.
Αφού έβγαλε έναν από τους γνωστούς συγκινητικούς ‘δεκάρικους’
που εξηγούν τις ευθύνες του λαού για τα σοβαρά προβλήματα της οικονομίας,
κατέληξε στο πιο ισχυρό του επιχείρημα: θυμηθείτε την Ελλάδα… Εκεί ο
λαός κλήθηκε σε απίστευτες θυσίες… Οι συντάξεις κόπηκαν 30%, οι μισθοί 15% …
Στηλίτευσε, βέβαια την καταναλωτική μανία του Γαλλικού λαού, που βρίσκεται στις
ρίζες του κακού… Ο επίλογος της ομιλίας του όμως ήταν το ‘Ελληνικό πρόβλημα’… Αυτά
που επέβαλλαν στους Ελληνες ήταν απίστευτα σκληρά, είπε… Οι Ελληνες αρνήθηκαν τις
εντολές με συντριπτική πλειοψηφία αλλά μέσα σε λίγες μέρες ο Ελληνας
πρωθυπουργός υπέγραψε ΟΛΑ όσα του ζήτησαν και ΟΛΑ όσα είχε ορκιστεί, πως ΔΕΝ θα
εφαρμόσει… Αυτά δεν πρέπει να πάθουμε, είπε…
Φυσικά σαν ένας ικανός αστός πολιτικός -παλιά καραβάνα
της κεντροαριστεροδεξιάς ο Φρανσουά- δεν είπε κουβέντα για την κερδοσκοπική
μανία του Γαλλικού κεφαλαίου… Ούτε βέβαια για το γεγονός, ότι πολλά
δισεκατομμύρια ευρώ προγραμματίζονται να ταΐσουν τις στρατιωτικές βιομηχανίες
στο όνομα της Ρωσικής απειλής, που μετά από λίγα χρόνια ευφορίας επί Γιέλτσιν,
πήρε πανάξια την θέση του σοβιετικού κομμουνιστικού κινδύνου…
Ο Φρανσουά δεν χρησιμοποιεί τυχαία το παράδειγμα της Ελλάδας.
Γιατί 10 χρόνια πριν, στα Γαλλικά ΜΜΕ τηλεφωνούσαν συχνά οι εργαζόμενοι της
Γαλλίας υποστηρίζοντας την ελπίδα τους, τον Αλέξη (notre espoir, Alexis!!!). H πολιτεία του Alexis υπήρξε
ηχηρότατο μήνυμα ισχύος από τις συντηρητικές δυνάμεις της Ευρώπης και
ταυτόχρονα ένα γερό χαστούκι σε δυνάμεις, που έτειναν να αμφισβητήσουν την εξολοθρευτική
για τους λαούς φιλελεύθερη πολιτική της ηγεσίας της ΕΕ.
Πάντως σε μας ως αποδέκτες των δηλώσεων του, ο Μπαϊρού
μας δημιούργησε ανάμικτα συναισθήματα… Από την μία μεριά νιώσαμε κάποια ρίγη
εθνικής περηφάνειας, αφού η …μικρά αλλά έντιμος Ελλάς μπορεί να γίνεται
διδακτικό παράδειγμα για τους Φράγκους. Εστω και προς αποφυγή…
Μας θύμωσε, όμως, όταν με μεγάλη σαφήνεια μίλησε για
την αλησμόνητη δήθεν κωλοτούμπα. Χρησιμοποιούμε το προσδιοριστικό ‘δήθεν’ γιατί
τελευταία οι γνωστοί-άγνωστοι χειριστές-διαμορφωτές της κοινής γνώμης έχουν
βάλει μπροστά το μηχάνημα και έχουμε αρχίσει να αναρωτιόμαστε αν τα πράγματα είναι
ακριβώς όπως νομίζαμε…
•Είχε πράγματι υποσχεθεί ο ΣΥΡΙΖΑ την κατάργηση μνημονίων και χρέους με ΕΝΑΝ νόμο ήόχι;
•Είχε πράγματι δηλώσει ο Alexis,πως δεν είναι ‘πρωθυπουργός παντός καιρού’ και θα τηρήσει
τις δεσμεύσεις του προς τον Ελληνικό λαό;
•Είχε πράγματι γίνει δημοψήφισμα για το αν δεχόμαστε τις
επιταγές της ΕΕ ή όχι;
•Είχε πράγματι λάβει το ΟΧΙ 62% ή όχι;
•Είχε πράγματι υπογράψει την εφαρμογή των εντολών
Αγκελας, Βόλφγκαγκ, Γερούν και λοιπών λεβεντόπαιδων μετά από κάποιες ώρες συνομιλιών ή όχι;
Τί να σας πω… Αρχίζω και αμφιβάλλω… Αν μπορούσαμε να έχουμε
πρόσβαση στα …πρακτικά του συμβουλίου αρχηγών θα είχαμε και τις ακριβείς
απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα… Γιατί αυτά τα πρακτικά θα διορθώσουν και την
μνήμη μας αλλά και θα γιατρέψουν τα παθήματά μας…
Σχόλια