Εικόνες Κέρκυρας

εικόνες Κέρκυρας

Εδώ θα ανεβαίνουν 'οξέα', τρέχοντα συμβαίνοντα στην Κέρκυρα... 

Συνήθως για καταγγελία και ενημέρωση... 

Και είναι τόσα πολλά... 

Ισως γι΄αυτό, η μειωμένη ευαισθησία μας δεν τα ...προλαβαίνει...

                                  

1.2.2025. Οποία έκπληξη!!!

Αναυδοι κυριολεκτικά σας μεταδίδουμε την είδηση, που διαβάσαμε στην 'ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ' Κατέρρευσε η στέγη του Αγγλικού Νοσοκομείου στο Παλιό Φρούριο!!!

Αν δεν υπήρχε και η σχετική φωτογραφική αποτύπωση του συμβάντος δεν θα το πιστεύουμε... 

Η ΦΑΙΑΚΙΑ έχει επανειλημμένα παρουσιάσει, υπογρμμίσει και επαινέσει την συνεχή φροντίδα, που κατανάλλουν οι αρμόδια υπηρεσία, η κεντρική κυβέρνηση, η περιφερειακή και η τοπική αυτοδιοίκηση και τα πολιτιστικά σωματεία του τόπου για την συντήρηση, επισκευή και ανάδειξη του αρχιτεκτονικού πλούτου της πόλης...

Ομως, παρά τις προσπάθειες αυτές, η κακιά η ώρα τόφερε και κατέρρευσε η στέγη του μαγαλόπρεπου αυτού κτιρίου, που ουσιαστικά είναι το μεγαλύτερο μνημειακό κτίσμα, που απομένει με εκπληκτικές δυνατότητες αξιοποίησης σαν εκπαιδευτικού οικήματος του Ιόνιου Πανεπιστημίου ή σαν μοναδικό για την χώρα συνεδριακό κέντρο κ.λ.π.

Ευτυχώς, που όπως διαβάαμε, εκπονείται μελέτη για την αναστήλωση του οικήματος και την ανάδειξή του ως χώρου πολιτιστικής δραστηριότητας.

Η ΦΑΙΑΚΙΑ με πολλή αγάπη για ους φίλους της σας αποκαλύπτει με την ευκαιρία το κόλπο για να καταλαβαίνετε πότε μας δουλεύουν... Οπως αντιλαμβάνεστε, η γενική αναφορά σε ...αξιοποίηση ωε χώρου πολιτισμού εγγυάται το ΤΙΠΟΤΕ. Αλλιώς θα πρέπει να προσανατολιστεί π.χ. η μελέτη για την κατασκευή ενός μεγάρου μουσικής ή ενός multiplex αιθουσών προβολών ή ενός διδακτικού χώρου ή ενός συνεδριακού χώρου κ.ο.κ.

Οταν δεν υπάρχει κανένας προσανατολισμός για την μελλοντική χρήση του οικήματος υπάρχει η απλή, προφανής, λογική βεβαιότητα, ότι δεν ΤΙΠΟΤΕ δεν θα γίνει... Στην καλύτερη ισχύει το : πάμε και όπου βγεί...

Γι' αυτό δεν είναι καθόλου τυχαίο, πως η βίλα Ρόσσα, το Μέγαρο Ασάνη, η οικία Γιαλλινά και τόσα άλλα κτίσματα προορίζονται (δήθεν) για πολιτιστική αξιοποίηση...

Μόνον για τον ΦΟΙΝΙΚΑ είχε ακουστεί παλιότερα μία ώριμη ρεαλιστική πρόταη από τα χείλη τότε αντιδημάρχου... Να αξιοιποιηθεί για πάρκιγκ...

13.1.2024. Μία ‘μικρή αστοχία’… Θα την διορθώσουμε…

Διαβάσαμε την είδηση στην ‘ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ’ και νομίζουμε ότι αξίζει το κόπο να σας την (ξανα)προσφέρουμε.

Ένα μιούζικαλ, λοιπόν, διάσημο διαχρονικά είναι το ‘χορεύοντας στην βροχή’ (singing in the rain)… Με δυσκολίες σκηνικές για τα χρόνια εκείνα, γιατί έπρεπε να πέφτει βροχή, που να μοιάζει αληθινή. Να μην φαίνεται δηλαδή, πως το νερό εκτοξεύεται από σωλήνα…

Αυτές τις σκηνικές δυσχέρειες έχει ξεπεράσει το διάσημο Δημοτικό Θέατρο της Κέρκυρας, που επί χρόνια τώρα εξασφαλίζει μέσω της διάτρητης στέγης του εικόνες φυσικής βροχής… 

Η κατάσταση αυτή όλο και καταγγέλλεται, όλο και πέφτουν ‘βροχή’ οι υποσχέσεις για αποκατάσταση της στέγης αλλά όλο και παραμένει η ίδια… 

Αυτό συνέβηκε και το περασμένο Σαββατοκύριακο στις παραστάσεις του  musical «Η Μαγεία της Μουσικής», που ανέβηκε από τον καλλιτεχνικό σύλλογο ΜΕΤΡΟΝ, για τα δεκάχρονα της δράσης του …

Το ατύχημα ήταν, πως η ‘βροχή’ αντί να πέφτει στα κεφάλια των ηθοποιών, πότιζε τους μουσικούς, που βρισκόνταν στον χώρο της ορχήστρας μπροστά από την σκηνή…

Πάντως το πρόβλημα δεν φαίνεται σοβαρό… Θα φροντίσει ο πανδαμάτωρ χρόνος με την υποστήριξη της αβάσταχτης ελαφρότητάς μας να εξασφαλίσει βροχή και επί σκηνής… Καλό θα είναι πάντως να αποφευχθεί το …λούσιμο στην πλατεία του Θεάτρου… 

Αν και με μία ομπρελίτσα στην τσάντα του κάθε θεατή, κανένα πρόβλημα…   

9.1.2025. ...σχεδόν Βενετία το Λιστόν.

Αντιγράφουμε την εικόνα από τον ιστότοπο Corfu -Press… Με συγκίνηση και περηφάνεια… 

Γιατί πολύ καιρό τώρα, όταν έπεφτε βροχή -όχι κατ’ ανάγκη μπόρα- η Σπηλιά κατ’ αρχή και η Γαρίτσα στην συνέχεια πλημύριζαν... 

Αλλά ως εκεί… Σε πολλές γειτονιές παρατηρούνταν μικροπροβλήματα αλλά σε κανένα άλλο μέρος της πόλης δεν βιώναμε τους κυματισμούς του νερού…

Και επιτέλους. Ιδού η αδιάψευστη απόδειξη της προόδου… Με την τελευταία βροχή, το Λιστόν μετατράπηκε σε …Βενετία. Το νερό ανέβηκε στο πεζοδρόμιο, στα βόλτα, κάτω από τα επιβλητικά κλασσικά και εμβληματικά κτίσματα. Εικόνα ρομαντική και συμβολική… 

Για να καταφέρουμε, όμως να δούμε γόνδολες στο λιστόν θέλει ακόμη δουλειά… Υπάρχουν όμως όλες οι ελπίδες, πως θα τα καταφέρουμε αν οι υποδομές της πόλης … ‘εξελίσσονται’ με τέτοιους ταχείς ρυθμούς…  

22.9.2024. Το σπίτι Γιαλλινά έγινε cabriolé

Ένα ισχυρότατο τεκμήριο του …οργασμού διάσωσης των μνημειακών κτισμάτων της Κέρκυρας είναι η ‘οικία Γιαλλινά’.

Το σπίτι του διάσημου Κερκυραίου υδατογράφου έχει καταφέρει να απασχολεί την δημόσια ζωή της Κέρκυρας για πάνω από 30 χρόνια…

Η αρχή της περιπέτειας έγινε με την ‘ατυχία’ του να αποδοθεί στο Ελληνικό Δημόσιο… Που, αντί να ευγνωμονεί και να πανηγυρίζει άρχισε την μακρόχρονη ταλαιπωρία του… Επιτροπές επί επιτροπών, κωλυσιεργίες, προεκλογικές υποσχέσεις υποψηφίων βουλευτών, περιφερειαρχών, δημάρχων και των συναυτοίς, επισκέψεις πρωθυπουργών μετά των αρμοδίων υπουργών και υπηρεσιακών παραγόντων και στο τέλος έκπτωση των εργολαβιών και …φτου και από ξαρχής… Του δουλέματος ουκ έσται τέλος…

Τέλος πάντων… Ολα αυτά τα γνωρίζετε... Και την εικόνα του κτιρίου την έχετε δει...Σήμερα απλά γράφουμε για να σας πληροφορήσουμε, όπως βλέπετε και στην φωτογραφία, ότι μεγάλο τμήμα της στέγης κατέρρευσε. (το δείχνει το βέλος στην φωτογραφία)  Κατά συνέπεια το  εσωτερικό του οικήματος προβλέπεται να …μην διψάσει το φετινό φθινόπωρο και χειμώνα…

Άλλη μία επιτυχία των παραγόντων του τόπου… Ας μοιραστούμε και εμείς μέρος της τιμής, που ανήκει στους άρχοντες… Το αξίζουμε χάρις στην τεράστια αδιαφορία που επιδεικνύουμε καθημερινά…  

10.9.2024. Μάλλον έτσι πρέπει να γίνεται

Αν σας πούμε, πως έβρεξε στην Κέρκυρα… Όχι πολύ… Μάλλον συνηθισμένα…

Αν σας κάνουμε την ερώτηση: πλημύρισε η πόλη και πού; Μάλλον εύκολα θα απαντήσετε: Σπηλιά, Αεροδρόμιο…

Αν πάλι σας ρωτήσουμε: πόσο καιρό συμβαίνει αυτό; Δεν θα απαντήσετε εύκολα… Είναι τόσα χρόνια, που είναι απίθανο, σχεδόν αδύνατο να δώσετε ακριβή απάντηση…

Αν σας ρωτήσουμε: πότε πιστεύετε, ότι το πρόβλημα αυτό θα αντιμετωπισθεί; δεν χρειάζεται απάντηση… Αρκεί να χαμογελάσετε συγκαταβατικά… Αυτό θα είναι η απόδειξη, πως γνωρίζετε την σωστή απάντηση…

21.8.2024. Θυμάστε την υπογειοποίηση των καλωδίων της ΔΕΗ;

Αν δεν είστε πολλοί νέοι θα την θυμάστε… Εννοούμε την βαρύγδουπη ανακοίνωση της υπογειοποίησης των εναερίων καλωδίων της ΔΕΗ στο ιστορικό κέντρο της πόλης της Κέρκυρας… Και φυσικά, όπως ήταν λογικά αναμενόμενο, το έργο είχε την τύχη, που είχαν και πάρα πολλά άλλα υπεσχημένα έργα… ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΠΟΤΕ! Ή καλύτερα για να ακριβολογήσουμε και να μην αδικήσουμε κανένα κάποιο σκάψιμο έγινε και κάποια καλώδια χώθηκαν αφήνοντας τις άκρες τους μπροστά στις πόρτες των σπιτιών, προσθέτοντας έτσι ένα …διακοσμητικό στοιχείο σουρρεαλιστικής έμπνευσης…

Εκτοτε, πολλά κτίρια του ιστορικού κέντρου της Κέρκυρας επισκευάστηκαν και αρκετά με τρόπο εξαιρετικά συνεπή και υπεύθυνο… Όπως π.χ. το οίκημα, που βρίσκεται απέναντι από το παλιό δημαρχείο του San Giacomo… Ενώ, λοιπόν βρισκόμαστε μπροστά σε μία αξιολογότατη αποκατάσταση δεν μπορούμε να αποφύγουμε αυτή την …πανέμορφη αρμαθιά από καλώδια ποικίλου μεγέθους και διαδρομής, που αν και μαζεμένα δηλώνουν το καθένα ξεχωριστά την συμβολή του στην … αισθητική αναβάθμιση της πόλης…

Και δεν φτάνει αυτό… Όπως βλέπουμε τα καλώδια περνάνε και απέναντι… Στο μέγαρο San Giacommo. Στο παλιότερο Ελληνικό Θέατρο, που πρωτολειτούργησε στις αρχές του 18^ου αιώνα! Σε αυτό, λοιπόν το ιστορικό κτίριο, που κραυγάζει με διάφορους τρόπους για την εγκατάλειψή του, τα καλώδια συνεχίζουν την διαδρομή τους. Συνεχίζοντας να σχηματίζουν σουρεαλιστικές καμπύλες…

Αποδεικνύοντας πόσο ανίκητες είναι η κακαισθησία, και η αδιαφορία…

Μετά από τριάντα τόσα χρόνια από την πρώτη ‘υπογειοποίηση’ καιρός είναι να αποφασισθεί μία καινούργια… Που θα ‘ολοκληρώσει’ και να τελειοποιήσει το έργο της πρώτης… Σε δουλειά να βρισκόμαστε…

  

6.8.2024. Κλειστό ...προσωρινά για δύο χρόνια του Νέο Φρούριο.

Αν αρχίσουμε να καταθέτουμε το ιστορικό του Νέου φρουρίου και τις κατά καιρούς σκέψεις, προτάσεις και αποφάσεις για την αξιοποίησή του και χρήση του χρειάζονται πολλές σελίδες… Ευτυχώς δεν χρειάζεται καμία, γιατί ένας ακόμη άθλος των αρμοδίων τοπικών αρχών είναι το …’προσωρινό’ κλείσιμο του χώρου, που έτσι είναι απαγορευμένο ακόμη και στην απλή επίσκεψη κατοίκων και επισκεπτών του νησιού…

Αυτή είναι η τελική μοίρα -νωρίτερα ή αργότερα- όλων των σημαντικών μνημειακών χώρων, που διαθέτει η πόλη και που θα μπορούσαν να πιστοποιούν μία σπουδαία και εξαιρετικά ελκυστική πολιτιστική ταυτότητα…

Την βαθιά μας εκτίμηση στους ευαισθητοποιημένους συμπολίτες μας, που κρέμασαν αυτή την πινακίδα διαμαρτυρίας…

Όχι πως θα ενεργοποιήσει αυτή η ενέργεια αντανακλαστικά, που έχουν καταργηθεί ή θα ξυπνήσει καθεύδουσες συνειδήσεις… Απλά, οι συμπολίτες μας δηλώνουν, πως ξέρουν και πως τουλάχιστον οι ίδιοι δεν κοιμώνται…

ΥΓ. Όπως διαβάζουμε σε τοπικό ιστότοπο, το …προσωρινό κλείσιμο του Νέου Φρουρίου κρατάει περίπου δύο χρόνια… Ε! Ναι! Τί είναι δύο χρόνια μπροστά στην αιωνιότητα… 

17.6.2024. Ποντικονήσι: Κουρεμένο με την τελευταία λέξη της μόδας.

Είναι χρόνια τώρα, που το Ποντικονήσι, η εμβληματική νησίδα στην είσοδο του Υλαϊκου λιμένα, ‘κουρεύεται’ συστηματικά σε στυλ …πανκ.

Εχουμε ακούσει, πως αυτό γίνεται από την πολιτική Αεροπορία για λόγους ασφάλειας των πτήσεων… Μπορεί, δεν το ξέρουμε… εκείνο, που σίγουρα ξέρουμε, πως των κούρεμα μπορούσε να είναι αρμονικότερο ώστε να θυμίζει την φυσική διακύμανση του ύψους των κυπαρισσιών χωρίς αυτή την αντιαισθητική ΄ομοιομορφία’ του ίσου ύψους…

Τι ψάχνουμε τώρα και μείς…

 

17.6.2024. Μποσκέτο: Μισές δουλειές…

Μπήκαμε στο μποσκέτο και χαρήκαμε για την καθαριότητα, για την περιποίηση των φυτών και το φύτεμα κι’ άλλων, που αλλάζουν την συνολική εικόνα του χώρου. Ωραία, είπαμε ώσπου πλησιάσαμε στις ‘βάσκες’. Αυτές, που τις θυμόμαστε 60 χρόνια πίσω γεμάτες καθαρό και ανανεούμενο νερό και ψάρια… 

Τώρα κατάξερες. Και είναι ‘πρόοδος’ αυτό γιατί θα μπορούσαν να έχουν λίγο βουρκόνερο στο πάτο, που βοηθάει στην συστηματική παραγωγή κουνουπιών… Αυτό συνέβαινε τα πολλά προηγούμενα χρόνια…

Τί να κάνουμε… Πρέπει να το αποδεχτούμε… Η φιλοδοξία για δεξαμενές με ψάρια στον παιδικό κήπο της πόλης υπερβαίνει τις… δυνατότητες των αρχών και τα ενδιαφέροντα των αρχομένων της πόλης.

Ας μην μιλήσουμε για την κατάσταση του τοιχίου. Παραμένει στο ίδιο χάλι… Αν δεν επρόκειτο για κίνδυνο παιδικών και γενικά ανθρώπινων ζωών θα άξιζε το έπαθλο της αναισχυντίας.

 

8.5.2024. Πεζοδρόμια της Μουστοξύδου στις γιορτινές μέρες

Μια εικόνα, χίλιες λέξεις. Μερικές εικόνες λοιπόν αρκούν… σημείωση: σε αυτή την κατάσταση βρίσκεται η οδός Μουστοξύδου (Πλατύ καντούνι) εδώ και 6 μέρες. Δεν αναφερόμαστε στους σπασμένους μπότηδες. Μιλάμε ξεκάθαρα για σκουπίδια. Χαρτιά, τενεκεδάκια κ.α.

Όλα αυτά ασφαλώς πιστοποιούν τον πολιτικό μας πολιτισμό. Παραμένει όμως ακέραιο το ζήτημα της οργάνωσης των υπηρεσιών καθαριότητας του δήμου.

7.5.2024. Το συντριβάνι σαν όλα τα άλλα…

Το πηγάδι του Βαγιανού, όταν εδώ και περίπου 70 χρόνια τοποθετήθηκε το κεντρικό αυτό σημείο της Σπιανάδας και λειτούργησε σαν συντριβάνι αποτέλεσε πολιτιστικό σταθμό για την πόλη…. Για όλους εμάς -παιδιά τότε- το χρωματιστό νερό με τα εναλασσόμενα χρώματα προκαλούσε χαρά και ενθουσιασμό… Παράλληλα λειτουργούσε -πιο απλό- το συντριβάνι του Adams, μπροστά στον κήπο των ανακτόρων και αργότερα προστέθηκαν τα συντριβάνια στην Πλατεία του Σαρόκου, στην πλατεία της σπηλιάς και στο μποσκέτο… 

Η παρουσία των συντριβανιών, είναι στοιχείο ψυχικής ισορροπίας και ευχαρίστησης για τους κατοίκους μίας πόλης. Και αυτό ισχύει και για τις παραθαλάσσιες πόλεις, όπως η Κέρκυρα.

Καθώς, τα χρόνια περνούσαν η αισθητική του δημόσιου χώρου έχανε την αξία και την σημασία της. Το συντριβάνι της Πλατείας, το εμβληματικότερο όλων έπαψε να λειτουργεί. Πρόσχημα, η ποιότητα του κερκυραϊκού νερού του πλούσιου στα άλατα, που ασφαλώς απαιτεί κάποιους μηχανισμούς ετήσιας συντήρησης… Αυτονόητη φροντίδα για την δημόσια πολιτιστική εικόνα του τόπου…

Αντίθετα, όμως, στην Κέρκυρα επικράτησε …πάθος κατά των συντριβανιών… Όχι μόνον δεν δημιουργήθηκαν καινούργια σε μέρη, που η παρουσία τους είναι αυτονόητη (π.χ. μπροστά στην Ιόνιο Ακαδημία, στον κόμβο της λιμανιού) αλλά και όσα λειτουργούσαν μετατράπηκαν σε σκουριασμένα πηγάδια…

Ειδικά το συντριβάνι της Σπιανάδας έχει την δική του αρχαιολογική αξία ως γλυπτό και θάπρεπε να υπάρχει ξεχωριστή φροντίδα για την διαφύλαξη και την συντήρησή του…

Στις φωτογραφίες, που παραθέτουμε βλέπετε δύο κομμάτια που λείπουν -δύο φλέτζες- στα κερκυραϊκά. Το ένα κομμάτι έχει αποσπαστεί εδώ και μερικές 10ετίες. Εχουμε ξαναγράψει, έχουμε ξαναμιλήσει αλλά η απάντηση, που λάβαμε ήταν η αδιαφορία των αρμοδίων… Χτες είδαμε πως μία κανούργια (φαίνεται ότι είναι πιο ‘φρέσκα’) φλέτζα δηλώνει την παρουσία της πάνω στο χείλος αυτού του αριστουργηματικού πηγαδιού, που θα έπρεπε να συνεχίζει να είναι ο χώρος λειτουργίας του συντριβανιού της Σπιανάδας…

Παρουσιάζουμε και αυτή τη καινούργια φθορά χωρίς καμία ελπίδα, πως κάτι θα γίνει, κάτι θα αλλάξει, κάποια φροντίδα θα επιδειχθεί…

Αυτή την παντελή έλλειψη προσδοκίας μας επιβάλλει η θλιβερή και μίζερη αδιαφορία αρχόντων και αρχομένων της πόλης.   

26.2.2024. Θα φτιαχτούν τα συντριβάνια; Λέτε;;;

Κανονικά η είδηση για αποκατάσταση των συντριβανιών της πόλης θάπρεπε να περάσει στα ψιλά. Γιατί οι Δημοτικές αρχές αξιολογώντας ορθολογικά την αξία των συντριβανιών στην ποιότητα ζωής της πόλης θάπρεπε να φροντίζουν αυτονόητα για την λειτουργία, την συντήρηση και τις τυχόν επισκευές, που χρειάζονται…

Όχι, όμως στην Κέρκυρα όπου ούτε ΕΝΑ συντριβάνι δεν λειτουργεί!!! Η πόλη έχει ‘στεγνώσει’ εδώ και πολλά χρόνια. Αδιαφορία, εγκατάλειψη αλλά και άποψη!!! Αφού σε μέρη, που έπρεπε να είχαν κατασκευαστεί συντριβάνια, όπως στον κόμβο του λιμανιού και μπροστά από το κτίριο της Ιόνιας Ακαδημίας, κάτι τέτοιο δεν έγινε…

Μακάρι λοιπόν να ξαναδούμε τα συντριβάνια να λειτουργούν… Αυτό το μικρό παιγνίδι του νερού, ιδιαίτερα όταν φωτίζεται κατάλληλα τα βράδια δημιουργεί μία ευχάριστη ψυχικά ατμόσφαιρα για κατοίκους και επισκέπτες και προσθέτει ομορφιά στο οικιστικό περιβάλλον της πόλης…

Θα τα δούμε να ξαναλειτουργούν;;; Να τα δούμε, για να το πιστέψουμε…

17.1.2024. Ο πόντες και η τύχη του…

Η σημερινή κατάντια του Πόντε στο Μον Ρεπό είναι απόλυτα φυσιολογική… Θα ήταν παράταιρο και απρόβλεπτο να βρίσκεται σε καλύτερη κατάσταση με δεδομένη την αβελτηρία και αδιαφορία των αρμοδίων αρχών και υπεύθυνων ελεγκτικών φορέων… Ολων αυτών, δηλαδή, που έχουν σαν κύρια αποστολή τους την διάσωση και προστασία του μνημειακού πλούτου του τόπου και τον έχουν αφήσει στην γνωστή κατάσταση αθλιότητας…

Είναι ελπιδοφόρα η σχεδόν αυθόρμητη ενεργοποίηση των πολιτών για την διάσωση του Πόντε… Να αναφέρουμε για την ιστορία την πρωτοβουλία της Λιάνας Βραχλιώτη με τις γνωστές ευαισθησίες της που ξεκίνησε το ‘κίνημα’ μέσα από τα κοινωνικά μέσα δικτύωσης με πολλή μεγάλη ανταπόκριση.

Σήμερα 17 Γενάρη στις 6:30 προγραμματίζεται συγκέντρωση κατοίκων και φορέων στο Φλαγγίνειο (Ανεμόμυλος) για το θέμα…

Ο αντιδήμαρχος Σ. Νεράντζης υποσχέθηκε προσωρινή σωστική παρέμβαση και μονιμότερη επισκευή μόλις εξασφαλισθούν οι άδειες…

Βέβαια, όταν ακούμε άδειες μας σηκώνεται η τρίχα κάγκελο !!! Στις άδειες έχουν κολλήσει και ο ΦΟΙΝΙΚΑΣ, το κτίριο Γιαλλινά κ.λ.π. Μακάρι να μην ξαναζήσουμε την εγκληματική νωχέλεια και αβελτηρία να κατοχυρώνονται πίσω από …’νομικά κωλύματα’.

Δεν καταλάβαμε επίσης τί εννοεί ο κ. αντιδήμαρχος όταν λέει ότι η σύμβαση με τον ιδιώτη για την πλαζ του Μον ρεπό θα τηρηθεί…

Πρακτική ερώτηση: Θα αναμορφωθεί η πλάζ με στόχο να παρέχει την δυνατότητα σε συμπολίτες και επισκέπτες να κάνουν ένα αξιοπρεπές θαλασσινό μπάνιο -όπως συνέβαινε και πριν από μερικά χρόνια- ή θα συνεχίσουμε να καμαρώνουμε τούλια με φύκια και βρώμα;;;

Για την νέα δημοτική αρχή είναι μία λαμπρής τάξεως ευκαιρία να αποδείξει, ότι δεν κουβαλάει τα βαρύδια του παρελθόντος και ότι μπορεί να προχωρήσει αυτά τα 'εύκολα' όσο πιο γρήγορα γίνεται...

 

14.1.2024. Λεύκωμα: Σπιανάδα

Η αγαπημένη Πλατεία, η μεγαλύτερη της Ελλάδας ειδωμένη από πολλές γωνιές της, σε διαφορετικές ώρες.

2.1.2024. Μπράβο στον Αλέξανδρο Μελίδη!

Τις επιδόσεις του Αλέξανδρου στην φωτογραφική τέχνη τις γνωρίζουμε και τις έχουμε θαυμάσει. Η βράβευσή του, όμως σε διεθνή διαγωνισμό με έπαινο ανάμεσα σε 25 χιλιάδες φωτογραφίες, 5.5 χιλιάδες φωτογράφους από 115 πόλεις του κόσμου…

Το τοπίο γνωστό… Ηλιοβασίλεμα στα Μουράγια με φόντο το Νέο Φρούριο, το νέο λιμάνι και τα αραγμένα κρουαζερόπλοια…

Η τέχνη του Αλέκου αναδεικνύει την μοναδικότητα της εικόνας, που οι Κερκυραίοι έχουμε το προνόμιο να την απολαμβάνουμε σε βαθμό, που να λησμονάμε την ομορφιά της.

Μπράβο Αλέξανδρε…

10.12.2023. Λεύκωμα: Παλιά Κέρκυρα

Ενα άλμπουμ με πολλές (αρχικά 300) παλιές φωτογραφίες...Πολλές είναι σπάνιες και αποκαλύπτουν όψεις, που δεν γνωρίζαμε. Το άλμπουμ θα εμλουτίζεται.

7.12.2023. Λεύκωμα: Art café

26.11.2023. Χιόνι στον Παντοκράτορα!

Κι' όμως δεν είναι ανέκδοτο... Κλέβουμε την φωτογραφία από την 'ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ' για να πιστέψουμε το απίστευτο.

Αν δεν το πιστεύετε υπάρχει και σχετικό βίντεο στον ιστότοπο της ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ. Αν θέλετε μπείτε εδώ:

Χιόνια στα ορεινά της Κέρκυρας, το "έστρωσε" στον Παντοκράτορα

Τέτοια εικόνα, τέτοια εποχή ξεφεύγει από κάθε λογική προσδοκία... Μήπως η κλιματική κρίση έχει βάλει και εδώ το χεράκι της;;;

Μπορεί να κάηκε η Περίθεια και η γύρω περιοχή αλλά η φύση μας επιφυλάσσει νέα μεγαλεία... Φανταστείτε ένα χιονοδρομικό κέντρο στην περιοχή... Ας το σκεφτούν οι ... αναπτυξιολόγοι μας.

5.11.2023. Διαφωνούμε …’κάθετα’!

…όπως θα έλεγαν και οι σύντροφοι του Πανελληνίου ΣΟΚ… Η έκφραση παραμένει ισχυρή από την εποχή που έβαλαν την γλώσσα κάτω και τις ...αλλάξανε τα φώτα… Γιατί η καθετότητα προϋποθέτει δύο αναφορές: κάθετος ως προς κάποια γραμμή, κάποιο επίπεδο… Ηθελαν να πουν ‘ριζικά’, ‘ολοκληρωτικά’ αλλά βρήκαν πρόχειρο το ‘κάθετα’…

Ετσι και εμείς, διαφωνούμε κάθετα με τις υποσχέσεις για έναρξη επισκευών στο Εθνικό Αθλητικό Κέντρο Κέρκυρας… Τέτοια ώρα, τέτοια λόγια… Γιατί να γκρεμίσουμε κερκίδες, να αλλάξουμε χλοοτάπητα και ταρτάν;;;

Σαχλαμάρες…Τέτοιες ενέργειες είναι τελείως έξω από το πνεύμα της εξοικονόμησης πόρων για την ανάπτυξη, που διακατέχει την πολυχρονεμένη μας κυβέρνηση… Και που μας δίνει καθημερινά τέτοια σπουδαία δείγματα… Για να δουλέψει π.χ. η Παθολογική κλινική του Νοσοκομείου, που τις έχουν φύγει σχεδόν όλοι οι γιατροί θα μεταφερθεί γιατρός από την ΜΕΘ!!! Και η ΜΕΘ;;; Εχει ο Θεός…

Εδώ στην ΦΑΙΑΚΙΑ έχουμε πλήρως αφομοιώσει αυτό το εκσυγχρονιστικό, φιλελεύθερο πνεύμα και σκεφτήκαμε μία άκρως πρακτική λύση για την άθληση των νέων…

Η Ηγουμενίτσα είναι μία στάλα απόσταση… Αν μάλιστα βρεθεί και κάποιος φιλόπατρις εφοπλιστής (όλοι τέτοιοι είναι) και βάλει ένα καράβι στην γραμμή, που να πηγαίνει πιο γρήγορα, θα μπορούν όλοι οι νέοι αθλούμενοι να …πετιώνται στην Ηγουμενίτσα για προπόνηση και μετά να ξανάρχονται… Στο άψε - σβήσε… Ωραίο, ε;;;

Φίλος της ΦΑΙΑΚΙΑΣ, που του εκθέσαμε την ιδέα μας, μας είπε πως το στάδιο της Ηγουμενίτσας έχει και αυτό τα χάλια του... 

Λάθος!!! Πρώτον, δεν έχει τέτοια χάλια σαν το δικό μας... Και δεύτερον, Ηγουμενίτσα-Γιάννενα είναι μόλιε μισή ώρα...

Αλλος φίλος της ΦΑΙΑΚΙΑΣ, που του εκθέσαμε την ιδέα μας μας είπε πως δεν χρειάζεται να αγωνιούμε, για το όραμα της ανάπτυξης… Σιγά, μας είπε, μην επισκευαστεί το στάδιο…

 Αν είναι έτσι, εντάξει…

 

25.10.2023. Αθλιες ιστορίες Κερκυραϊκής καθημερινότητας

Νομίζατε, πως η επισκευή και η συντήρηση στο Αχίλλειο προχωράει και θα ολοκληρωθεί κανονικά;;;

Εσείς φταίτε !!! Με ποιο δικαίωμα το νομίζατε;;;

Για δείξτε μου ένα έργο που ξεκίνησε και ολοκληρώθηκε;;;

Μήπως ο Φοίνικας;;

Μήπως η Οικία Γιαλυνά;;;

Μήπως η βίλλα Ρόσσα;;;

Μήπως οι χέστρες του Mon Repos;;;

Γιατί λοιπόν να τελειώσει το έργο του Αχιλλείου… Γιατί να χαλάσουμε την παράδοση της αβελτηρίας, της κοροϊδίας αλλά και της τεράστιας, της ανυπέρβλητης αδιαφορίας μας για όλα αυτά…

Εν πάση περιπτώσει αν σας ενδιαφέρει σας προτείνουμε το σχετικό ρεπορτάζ της εφημερίδας ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ στο άρθρο: Εγκαταλείπει το Αχίλλειο ο εργολάβος - Στη μέση το έργο αποκατάστασης.

Διαβάστε να φχαριστηθεί η ψυχή σας για την ΚΕΡΚΥΡΑΜΑΣ !!!

 

10.10.2023. Ουδείς πταίει…

Η είδηση είναι εντελώς δευτερεούσης σημασίας… Κατέρρευσε ο πόντες του Mon Repos.

Σιγά το νέο… Ως Κερκυραίοι, δεν τρομάζουμε από τέτοιες ασήμαντες πληροφορίες… Είμαστε απολύτως εξοικειωμένοι με καταρρεύσεις, εδώ και δεκάδες χρόνια. Μπορεί τελευταία οι καταστροφές να έχουν αποκτήσει γρηγορότερο ρυθμό αλλά πλέον είμαστε πολιτικά και πολιτισμικά …εμβολιασμένοι και δεν φοβόμαστε νεότερες.

Σαφώς, λοιπόν, αυτό το νέο σιγμοειδές σχήμα του πόντε το Mon Repos, δίνει μία διαφορετική …ομορφιά…

Εκείνο, που θέλουμε να υπογραμμίσουμε για όλους τους γνωστούς κινδυνολόγους, που επιμένουν να αποδίδουν ευθύνες, έχουμε να πούμε κάτι ξεκάθαρο:

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΥΘΥΝΕΣ!!!

-Ούτε του Δήμου, στον οποίο ανήκουν τα λουτρά.

-Ούτε της οποιασδήποτε υπηρεσίας, που θα έπρεπε να φροντίζει για την ακεραιότητα του μνημειακού πόντε.

Ούτε του οποιοδήποτε αρμοδίου, που τυχόν εμπόδισε σωστικές παρεμβάσεις.

Ούτε του ενοικιαστή - επιχειρηματία της όλης επιχείρησης των λουτρών…

Αν τα πράγματα δεν είναι τόσο καλά όπως τα θέλουμε φταίει μόνον το κακό το ριζικό μας, ο ανάδρομος Ερμής, που θα μας ταλαιπωρήσει όλη την χρονιά του κουνελιού… Σας μιλάμε σε αυστηρά επιστημονική γλώσσα αλλά δεν μπορούμε να τα πούμε πιο απλά όταν συζητάμε το τεράστιο ζήτημα των ευθυνών για τα ‘ωραία’ της καθημερινότητάς μας.

 

30.9.2023. Μπούκα Λευκίμμης

Από τον φίλτατο Θόδωρο Κουρή λάβαμε το σύντομο σημείωμα, που αναφέρεται στο ‘έργο’ διαμόρφωσης της Μπούκας του Ποταμιού στην Λευκίμμη. Η φωτογραφική αποτύπωση βεβαιώνει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο τις επισημάνσεις και την κριτική του Θόδωρου…

Ονομάστηκε από την ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΙΟΝΙΩΝ ΝΗΣΩΝ έργο «Διάνοιξης του ποταμιού» στην ΜΠΟΥΚΑ της ΛΕΥΚΙΜΜΗΣ δηλ. στην εκβολή του ομώνυμου ποταμιού της.

Το Ποτάμι, το κόσμημα της Λευκίμμης σε όλο του το μήκος, εκτός από την ομορφιά του έχει μια ενδιαφέρουσα ιστορική, οικονομική και γεωγραφική σημασία για την ευρύτερη περιοχή της Λευκίμμης αλλά και  για το νησί της Κέρκυρας.

Η ΜΠΟΥΚΑ, η περιοχή και η παραλία ένθεν κι ένθεν της εκβολής του ποταμιού υπήρξε ανέκαθεν η «λαϊκή πλαζ» της Λευκίμμης, ένα ειδυλλιακό μέρος με κύριο χαρακτηριστικό της τον «Πόντε», τον μώλο δηλ. και τον Φάρο του.

Χώρος συνάντησης, ρομαντισμού, αναψυχής και θαλασσινού λουτρού για τους Λευκιμμιώτες επί πολλές δεκαετίες, εξακολουθεί ακόμα και σήμερα να προσελκύει μεγάλο αριθμό επισκεπτών.             

Στις 3 πρώτες φωτογραφίες βλέπουμε πώς ήταν μέχρι πριν λίγους μήνες το τοπίο με τον πόντε και τον Φάρο. Ένα πανέμορφο τοπίο στο οποίο μεγάλωσαν πολλές γενιές Λευκιμμιωτών και το χάρηκαν με την ψυχή τους.

Στις υπόλοιπες 2 φωτογραφίες βλέπουμε το ΕΚΤΡΩΜΑ που έχει φτιάξει από τον Δεκέμβρη 2022 η ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΙΟΝΙΩΝ ΝΗΣΩΝ που χωρίς κανένα σχέδιο, χωρίς ΚΑΜΙΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ και ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ, ΔΙΕΛΥΣΕ και ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕ ένα πανέμορφο τοπίο με σαφέστατα προεκλογικούς σκοπούς.  

 

30.9.2023. Οι βάσκες του μποσκέτου…

Κάποτε, εδώ και μερικές δεκαετίες οι βάσκες (γούρνες) στο μποσκέτο ήταν γεμάτες νερό, που ανανεώνονταν καθημερινά και είχαν μέσα τους ψαράκια… Τότε η τεχνολογία της εποχής, επέτρεπε να λειτουργούν απρόσκοπτα…

Αργότερα, συνέβηκε μία βιβλική καταστροφή… Ενας μετεωρίτης τοπικής εμβέλειας δράσης κατέπεσε στην Κερκυραϊκή γη. Η καταστροφή, που επέφερε στην τεχνογνωσία και την τεχνολογία ήταν τόση και τέτοια, που ξεχάστηκε ο τρόπος λειτουργίας των δεξαμενών… Κάποιες σκόρπιες απόπειρες από την τοπική αυτοδιοίκηση απέδωσαν βραχυχρόνια αποτελέσματα. Μαζί με την συμβολή ευγενών συμπολιτών, που έριξαν βρωμιές ή χημικά στο νερό με τα … αναμενόμενα …θεάρεστα αποτελέσματα…  

Στα χρόνια της εγκατάλειψης οι δύο βάσκες μετατράπηκαν συχνά σε βουρκόλακκους με …ικανοποιητική παραγωγή κουνουπιών…

Κάτι που φανταζόμαστε, ότι θα ξανασυμβεί όταν θα ξαναρχίσουν οι βροχές…

Εν τω μεταξύ υπάρχουν ελπίδες να προοδεύσουμε τεχνολογικά σε τέτοιο βαθμό, που να μπορούν να λειτουργήσουν οι δεξαμενές, που απαιτούν τέτοιο υψηλό επίπεδο τεχνογνωσίας.

    
30.9.2023. Το ‘ποιοτικό’ τείχος των τουριστικών μεγαθηρίων

Μόλις στην προ-προηγούμενη ανάρτηση αναφερθήκαμε σε αυτό το αίσχος της πόλης, που τυγχάνει της αποδοχής των αρχών αλλά και της δικής μας ανοχής…

Η εικόνα έχει μακρά ιστορία στην πόλη της Κέρκυρας και είναι κομμάτι της πολιτισμικής και της ευρύτερης υποβάθμισής της… Αυτοί οι κινητοί ογκόλιθοι, που δημιουργούν δέος, φόβο αλλά και απερίγραπτη κυκλοφοριακή συμφόρηση, όταν κινούνται στους στενούς δρόμους του αστικού κέντρου έχουν επιλεγεί σαν ο καταλληλότερος τρόπος μεταφοράς των τουριστών προς το ιστορικό κέντρο και από αυτό.

Κριτήριο της επιλογής: προφανώς η αρχή της κερδοσκοπικής αποδοτικότητας. Περισσότεροι μεταφερόμενοι ανά μονάδα μεταφοράς.

Καμία σημασία για τις συνέπειες αυτής της εισβολής των γιγάντων… Η ίδια αδιαφορία, που υπήρξε και στην αδειοδότηση των τεράστιων διώροφων λεωφορείων, ενδεχομένως κατάλληλων για κυκλοφορία στις λεωφόρους του Παρισιού, της Ρώμης, του Λονδίνου αλλά απολύτως και προκλητικά ακατάλληλα για ιστορικά κέντρα όμως το δικό μας… Αυτός ο κυκλοφοριακός εγκληματικός παραλογισμός δεν είναι αιτία μόνον της καθημερινής αβάσταχτης ταλαιπωρίας των πολιτών της αλλά ταυτόχρονα συνεπάγεται σοβαρές και επικίνδυνες φθορές για την  γεωτοπική φυσιογνωμία της πόλης… Τα ‘βουλιάγματα’ του οδοστρώματος στα Μουράγια ή στην Ανατολική πλευρά της Σπιανάδας θα έπρεπε να ηχήσουν ως σαφείς προειδοποιήσεις στα ώτα αρμοδίων και ειδικών, τα οποία φαίνεται πως έχουν απωλέσει την αισθητηριακή τους οξύτητα σε μέγιστο βαθμό…

Τα απολύτως ακατάλληλα αυτά οχήματα δημιουργούν πρόβλημα ακόμη και παρκαρισμένα… Ετσι η επιλογή του οδοστρώματος της οδού Δημοκρατίας ως χώρου στάθμευσης δημιουργεί ένα συμπαγές πολύχρωμο τείχος, που αποκόπτει την πιο ωραία θέα της Σπιανάδας, δηλαδή εκείνη της τάφρου και των υπερκείμενων οχυρωμάτων…

Και όμως υπάρχουν τα κατάλληλα οχήματα με τις πρέπουσες διαστάσεις για να μεταφέρουν τους τουρίστες στις διαδρομές του ιστορικού κέντρου… Η αντικατάσταση των ‘γιγάντων’ με αυτά απαιτεί κοινή λογική πολιτική βούληση, που απλά δεν θα ενδιαφέρεται μόνον για την κερδοφορία… Η οποία -ειρήσθω εν παρόδω- θα απειληθεί μαζί με την αρχιτεκτονική και την γενικότερη περιβαλλοντική ακεραιότητα του ιστορικού κέντρου.

Η παντοδυναμία του πνεύματος της κερδοφορίας υπεράνω όλων και ανεξαρτήτων όλων μας εμποδίζει να ελπίζουμε στην διάσωση της πόλης ή στην βελτίωση των όρων της ζωής μας σε αυτήν…

 

17.9.2023. Το καζινό και το …καζίνο

Στην αριστερή φωτογραφία βλέπουμε το σπίτι του Γκίλφονρτ, όπου πραγματοποιήθηκαν μαθήματα της Ιόνιας Ακαδημίας. Του ιδρύματος, που μετέπειτα υπήρξε το πρώτο οργανωμένο πανεπιστήμιο στην ανατολική Μεσόγειο, και το οποίο θερμά στήριξε και φρόντισε ο φιλομαθής Βρετανός αρμοστής.

Εκεί στεγάστηκε μεταπολεμικά και η δημοτική βιβλιοθήκη, αφού το παρακείμενο κτίριο της Ιόνιας Ακαδημίας, που την φιλοξενούσε είχε καεί από τις εμπρηστικές βόμβες των Γερμανών τον Σεπτέμβρη του 43…

Χώρος μνημειακής αξίας το υπόγειο του κτιρίου, που φιλοξενούσε τον Ορειβατικό σύνδεσμο Κέρκυρας  ενώ πολλές φορές γίνονταν πολιτιστικές και καλλιτεχνικές εκδηλώσεις, χοροί ενήλικων και παιδιών (Μπαλ ντ’ ανφάν), δίνονταν διαλέξεις κ.λ.π.

Το κτίριο πωλήθηκε και αγοράστηκε από τον οργανισμό Καζίνο Κέρκυρας του οποίου ο ιδιοκτήτης, όπως διαβάσαμε στις εφημερίδες και το διαδίκτυο απήλαυσε την … δωρεά δεκάδων εκατομμυρίων χρέους του προς τις τράπεζες και έτσι είχε -μεταξύ άλλων- την δυνατότητα να συντηρήσει και να ανακαινίσει το εγκαταλειμμένο από αρκετά χρόνια κτίριο. Εδώ, λοιπόν, στεγάζεται, ο ναός της τύχης και της ανάπτυξης (κατά την νεοφιλελεύθερη ερμηνεία), που ακούει στο όνομα: Casino Corfu. Αυτό που λέμε: καζίνο Κέρκυρας. Όμως το προφέρουμε λάθος: Η λέξη Casino είναι Ιταλικής προέλευσης και τονίζεται: κα-ζι-νό . Με αυτόν τον τονισμό δηλώνει τον χώρο τυχερών παιγνίων.

Αν όμως τονιστεί στην παραλήγουσα, όπως συνήθως κάνουμε στην καθημερινότητα, αποκτά -για την Ιταλική γλώσσα- άλλη σημασία: σημαίνει τον οίκο ανοχής, το κοινώς λεγόμενο μπορ@@@λο. Και μάλιστα με τις ίδιες μεταφορικές χρήσεις, που κάνουμε και στην Ελληνική γλώσσα… αν π.χ. θέλουμε να περιγράψουμε την κατάσταση στα νοσοκομεία και τα τραίνα, τις αστικές συγκοινωνίες ή την ετοιμότητα της πολιτικής προστασίας για φωτιές και πλημμύρες μπορούμε με μεγάλη άνεση να πούμε καζίνο στα Ιταλικά.

Κατά σύμπτωση η Κερκυραϊκή κτιριολογική πραγματικότητα μας προσφέρει ένα σαφέστατο δείγμα ‘καζίνο’ (με την ιταλική σημασία), σε μόλις λίγα μέτρα απόσταση… Πρόκειται για την οικία Αγγελου Γιαλλινά, που εδώ και μερικές 10ετίες τελεί υπό την διεύθυνση ενός ιδρύματος, που μεριμνά για την ανακατασκευή του αλλά εις …μάτην. Εν τω μεταξύ, έχουν κλαπεί και πίνακες αμύθητης αξίας του σπουδαίου Κερκυραίου υδατογράφου ενώ, η σκεπή του σπιτιού είναι ετοιμόρροπη, οι τοίχοι ξεγυμνωμένοι αλλά …εντάξει.  

Ηταν μία θαυμάσια ευκαιρία, λοιπόν να κάνουμε αυτό το μικρό γλωσσολογικό μάθημα, ώστε να μην μπερδεύουμε το καζινό (αριστερά) με το καζίνο (δεξιά)… Η κερκυραϊκή πολιτική και πολιτιστική πραγματικότητα μας δίνει ζωντανά παραδείγματα των δύο εννοιών και μας παρέχει την δυνατότητα να μην κάνουμε τέτοια λάθη.   

13.9.2023. Ωραίες οι ...'επιβατικές νταλίκες'!

Δεν μας έφταναν τα κουσούρια μας ήλθαν και οι επιβατικές νταλίκες και μας αποτελείωσαν… Μιλάμε για τα τουριστικά λεωφορεία, που διασχίζουν το ιστορικό κέντρο καθώς και τα λεωφορεία, που μεταφέρουν τουρίστες για θέαση του τοπίου (site seen). Είναι μάλλον δύσκολο να βρεθούν πιο ακατάλληλα οχήματα για την αποστολή αυτή μέσα στο ιστορικό κέντρο της Κέρκυρας… Επειδή όμως η διέλευσή τους αποκλήθηκε …’επένδυση’ είμαστε μάλλον υποχρεωμένοι στο διηνεκές να τα υποστούμε πανηγυρίζοντας για τις επιτυχίες τους…

Φυσικά η οποιαδήποτε δημοτική αρχή ή ολόκληρο το δημοτικό συμβούλιο έχουν όλη την δυνατότητα να επιβάλλουν την απαγόρευση της κυκλοφορίας τους, για δύο θεμελιώδεις λόγους:

-Είναι η κύρια αιτία του κυκλοφοριακού φόρτου και του συγκοινωνιακού αδιέξοδου της πόλης δημιουργώντας συνθήκες χειρότερες από εκείνες του Αθηναϊκού κέντρου σε ώρες αιχμής…

-Είναι λόγω του βάρους τους και της συχνότατης διέλευσής τους παράγων επιδείνωσης της στατικής επάρκειας περιοχών της πόλης, που βρίσκονται πάνω σε τείχη (μουράγια, Σπιανάδα κ.λ.π.) προκαλώντας καταβύθιση του οδοστρώματος… Αυτή η φθορά, θα έπρεπε να σημάνει συναγερμό για την προστασία του ιστορικού κέντρου σε αρχές και υπηρεσίες αλλά … εντάξει…

Κι’ όμως υπάρχουν οχήματα, κατάλληλα για την μεταφορά των επισκεπτών στο ιστορικό κέντρο και αυτά είναι τα τουριστικά λεωφορεία 26-36 θέσεων, με διαστάσεις ‘αποδεκτές’ από το στενό οδικό δίκτυο της πόλης… Το ίδιο υπάρχουν και ανοιχτά λεωφορεία για τον τουριστικό γύρο της πόλης… Η ίδια η Εταιρεία διαθέτει τέτοιο…

Επειδή όμως αυτά τα απλά μέτρα χρειάζονται πολιτική βούληση και υπέρβαση του πολιτικού κόστους κατά την αρχή εφαρμογής του μέτρου και επειδή αυτές οι αναγκαίες ιδιότητες τελούν εν απολύτω ανεπαρκεία, δεν αισιοδοξούμε για την επίλυση του προβλήματος…

Ωραίες, λοιπόν οι επιβατικές νταλίκες! Να τις χαιρόμαστε… Και ό,τι νάναι…

 

11.9.2023. Ενας ωραίος Φοίνικας σε απολύτως ακατάλληλη θέση

Παραθέτουμε τρείς φωτογραφίες, που διηγούνται εικονικά αυτό που θέλουμε να πούμε…

Γύρω στο 1983 τοποθετήθηκαν δύο Φοίνικες αντικρυστά στην όψη του Δημαρχείο San Giacomo. Ο ένας (προς το μέγαρο Ασάνη) δεν ευδοκίμησε και αντικαταστάθηκε με κάποιο κυπαρισοειδές… Ψωριάρικο, που τελικά αποκόπηκε και καθάρισε το τοπίο… Ο άλλος φοίνικας, όμως, μεγάλωσε και κατάφερε να …κλείσει τελείως την θέα προς το Δημοτικό Θέατρο (εικόνα 1).

Το να έχεις ένα (μοναδικό πλέον) κτίριο αυτής της αρχιτεκτονικής ιδιαιτερότητας και ομορφιάς και να το κρύβεις βάζοντάς μπροστά του ένα δέντρο σε έναν τόπο, που πήζει στο πράσινο θέλει …λίγο ψάξιμο.

Εν πάση περιπτώσει, μετά από πολλά χρόνια ο Φοίνικας ξεράθηκε καθώς η εντομολογική πανίδα ανέλαβε να διορθώσει την ανθρώπινη ανοησία… Στην θέση του μάλιστα είχε τοποθετηθεί χαμηλού ύψους καλαίσθητο θαμνοειδές και όλα καλά… (εικόνα 2).

Τώρα, όμως, διαπιστώσαμε πως η ιδέα του φοίνικα αναβίωσε!!! Πιθανότατα ενόψει προεκλογικού καλλωπισμού…

Ηδη, ο τοποθετημένος Φοίνικας είναι αρκετά ψηλός και κόβει μέρος της θέασης του San Giacomo από την πλευρά της οδού Γκίλφορντ. (εικόνα 3)

Και όταν ψηλώσει και φουντώσει θα τα καταφέρνει …καλύτερα.

Καλά λένε, πως είναι …ανίκητη!!!

 10.9.2023. Το μποσκέτο απειλεί…

Το ‘μποσκέτο’ είναι ο κύριος δημοτικός κήπος της πόλης. Δηλαδή ο χώρος, που κινούνται, παίζουν, τρέχουν μικρά παιδιά, κυρίως προσχολικής ή πρώτης σχολικής ηλικίας. Σε μία φάση της ζωής που κυριαρχεί η άγνοια ή η υποτίμηση του κινδύνου…

Απόλυτα φυσιολογικό…

Απόλυτα φυσιολογικό ΘΑ ήταν επίσης, οι ενήλικες να φροντίζουν και να υπερασπίζονται με κάθε πρόνοια την ψυχική και σωματική ακεραιότητα των παιδιών. Ιδιαίτερα, αν οι ενήλικες αυτοί είναι αρμόδιοι και ειδικοί… Αν δηλαδή διαθέτουν την εξουσία διαχείρισης των τοπικών πραγμάτων ή την αρμοδιότητα εποπτείας της μνημειακής αρχαιολογικής κληρονομιάς της πόλης μνημείου της UNESCO.

Ισως μπορούμε να σταματήσουμε εδώ και απλά να κοιτάξουμε αυτή την απίστευτη εικόνα στο τοιχίο του κήπου προς την πλευρά της contra fossa. Εκεί, όπου θα περίμενε κανείς να συναντήσει σχολαστική, λεπτομερειακή αρτιότητα του συστήματος προστασίας από ενδεχόμενο ατύχημα…

Αντ’ αυτού, λοιπόν, υπάρχει ένας ετοιμόρροπος και μισοπεσμένος τοίχος, που πάνω του βρίσκεται ένα απαράδεκτα χαμηλό και σκουριασμένο κάγκελο…

Ευτυχώς όμως, που η δημοτική αρχή εμπνεύστηκε το ‘ασφαλές’ προστατευτικό πλαστικό πλέγμα, κακά κρεμασμένο, που μπορεί να το περάσει ακόμη και μωρό…

Επειδή η εντυπωσιακή αβελτηρία συνήθως δικαιολογείται με ανοησίες πρώτου βαθμού, ακούσαμε το ‘ανεπανάληπτο’: τόσα χρόνια δεν συνέβηκε τίποτε… τώρα θα γίνει;;;

Ακριβές… Είναι δηλαδή ακριβές, ότι αυτή η αθλιότητα έχει πολλά χρόνια πίσω της… Στην αγωνία κάποιων διαχρονικά γκρινιάρηδων αυτό το επιχείρημα διατυπώνονταν… Πράγμα, που -μεταξύ άλλων- μαρτυρεί και την διαχρονικότητα της ανοησίας…

Στο ερώτημα: Τώρα θα γίνει;;; Δεν υπάρχει απάντηση… Μας υπερβαίνει… Ας αφήσουμε την τύχη να μας δείξει τις πιθανότητες στην συγκεκριμένη περίπτωση… Το μέγεθος της ηλιθιότητας τέτοιων επιχειρημάτων είναι ανυπέρβλητο, είναι ανίκητο… Σε αποστομώνει…   

Πριν λίγο καιρό ακούσαμε από την δημοτική αρχή, με την ευκαιρία επισκευών στην παιδική χαρά, πως ο δήμος προσφέρθηκε να προχωρήσει στην επισκευή του τοιχίου αλλά αντέδρασε η αρχαιολογική υπηρεσία… Α Σ Χ Ο Λ Ι Α Σ Τ Ο !!!

Και για να τελειώνουμε:

Στο μποσκέτο χρειαζόμαστε: πλήρως αποκατεστημένο, ασφαλές, αρκούντως ψηλό τοιχίο και κάγκελο σαφώς ψηλότερο από αυτό, που προϋπήρχε, ώστε ένα ’σκανδαλιάρικο’ πλησίασμα και ανέβασμα παιδιών να μην εγκυμονεί ΚΑΝΕΝΑ κίνδυνο…

Δεν γνωρίζουμε το ακριβές ύψος του τείχους στο συγκεκριμένο σημείο… Το γνωρίζουν άραγε δημοτική αρχή και αρχαιολογική υπηρεσία;;;

10.9.2023.Μπράβο στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο!

Το ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα, που φιλοξενούν τα Επτάνησα και κυρίως η νήσος των ΦΑΙΑΚΩΝ δείχνει θαυμαστή προσαρμοστικότητα στα πολιτισμικά, κοινωνικά ήθη και έθιμα του τόπου… Ιδιαίτερα αναφερόμαστε στα κτιριολογικά του ζητήματα…

Παραθέτουμε δύο ενδεικτικές φωτογραφίες:

Στην πρώτη αποτυπώνεται η κατάσταση στο αριστερό περιστύλιο, που ανήκει στο τμήμα Αρχειονομίας, απ’ όσο ξέρουμε…

Κατά κυριότητα; Κατά παραχώρηση; Σημασία πάντως έχει πως αυτή η αθλιότητα με τα ικριώματα, που δείχνουν να στηρίζουν την οροφή του χώρου ξεπερνάει την εικοσαετία!!!

Μπράβο! Το κτίσμα μπαίνει δικαιωματικά στην λίστα των εγκατελειμμένων ή/και καταρρεόντων οικοδομημάτων της πόλης… Με 20 χρόνια και βάλε, το δικαιούται.

Στην άλλη φωτογραφία δεν βλέπετε μία κάποια πόρτα σε κάποιο καντούνι, σε παρατημένο κτίριο… Είναι η πλάγια μεγάλη πόρτα του μεγάρου Καποδίστρια, που ανήκει στο τμήμα Μετάφρασης και Διερμηνείας… Ξεφλουδιμένο χρώμα, διαβρωμένο ξύλο, και ποντικοφάωμα στην βάση της πόρτας… Το έργο των τρωκτικών φαίνεται κάτω στο έδαφος από το άφθονο ροκανίδι… Και αυτή η πόρτα έχει πολλά χρόνια σε αυτή την κατάσταση… Δεν θυμόμαστε ακριβώς πόσα και να μην το αδικήσουμε..

Σημασία έχει, πως το Πανεπιστήμιο δείχνει στην πράξη, πόσο έχει ταιριάξει με την τοπική κοινωνία…

 

10.9.2023. Η εξωτερική όψη των σπιτιών μας αφορά όλους

Ειδικά μάλιστα, την Κέρκυρα στην οποία η εξωτερική αρχιτεκτονική των κατοικιών είναι ταυτολογικό κομμάτι της ιστορικής της διαδρομής…

Δυστυχώς, η μεταπολεμική οικοδομική δραστηριότητα γέμισε την πόλη με ακραία άσχετα προς το περιβάλλον και ακαλαίσθητα κτίσματα, που επηρεάζουν αρνητικά την φυσιογνωμία της πόλης. Γι’ αυτό η φροντίδα, για ότι καινούργιο χτίζεται ή παλιό που επισκευάζεται πρέπει να είναι ουσιαστική. Πολύ περισσότερο, που η τήρηση κάποιων εμβληματικών αρχιτεκτονικών χαρακτηριστικών (φουρούσια, κορνίζες κ.λ.π.) επιβαρύνουν ελάχιστα το κόστος τους έργου.

Ο μακρύς πρόλογος αφορά την οικοδομή, που επισκευάστηκε στα Μουράγια στην οδό Δόνζελοτ. Προσφέρεται το ίδιο σαν παράδειγμα του πόσο σημαντική είναι η προσοχή σε αυτά τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Στο πρώτο όροφο είναι ορατά τα φουρούσια κάτω από το μπαλκόνι… Δεν είναι ούτε μαρμαρόγλυπτα ούτε πετρόχτιστα… Ένα καλούπι και λίγο τσιμέντο είναι τα υλικά, που χρειάστηκαν και το αποτέλεσμα είναι αισθητικά αποδεκτό… Μία ματιά στα παραπάνω μπαλκονάκια, πείθει πως η προσθήκη των φουρουσιών είναι πολύτιμη για την αισθητικά ομοιομορφία του κτίσματος και την συνολική του καλαισθησία. Και βεβαίως για την ένταξή του, κατά το δυνατόν, στην αρχιτεκτονική φυσιογνωμία του ιστορικού κέντρου με την οποία δεν φαίνεται να πολυσυμφωνούν τα πάνω μπαλκόνια. 

Τόσο απλά… Αρκεί να υπάρχει πραγματική φροντίδα στα ουσιώδη…

 

Φ Ο Ι Ν Ι Κ Α Σ




έκτο δημοτικό σχολείο


μέγαρο ΑΣΑΝΗ


κτίριο ψυχιατρείου
(Παλιό Ωδείο)


Αγγλικό νοσοκομείο


Α Ε Β Ε Κ


οικία Πετσάλη


San Giacommo


βίλα Κοκοτού


βίλα Ρόσσα


Παλιό Γηροκομείο


Γκρεμισμένο μέγαρο στην Εβραϊκή


Οικία Γιαλλινά


κτίσμα-κληροδότημα Σγουρόπουλου


Παλιά Ανάκτορα


παλιό ταχυδρομικό ταμιευτήριο


τοιχείο στο μποσκέτο


ερειπωμένο κτίριο στην πόρτα ρεμούντα


υπογεφύρια αίθουσα πολλαπλών χρήσεων


βίλλα Καλαβρέντζου


annunziata


Ερειπωμένο κτίριο στην Δονάτου Δημουλίτσα


'πόντες της βασσίλισας' στο Mon Repos

εκτός από τα 'οξέα περιστατικά' υπάρχουν και τα ...χρόνια!
Τα καταρρέοντα κτίσματα, που μαζί τους φεύγει και χάνεται λίγο-λίγο η αρχιτεκτονική φυσιογνωμία της Κέρκυρας.
Μαζί της η ιστορίας της και η ψυχή της...

Κ ο ι τ ά ξ τ ε ! ! !