εικόνες Κέρκυρας
Εδώ θα ανεβαίνουν 'οξέα', τρέχοντα συμβαίνοντα στην Κέρκυρα...
Συνήθως για καταγγελία και ενημέρωση...
Και είναι τόσα πολλά...
Ισως γι΄αυτό, η μειωμένη ευαισθησία μας δεν τα ...προλαβαίνει...
26.2.2024. Θα φτιαχτούν τα συντριβάνια; Λέτε;;;
Όχι, όμως στην Κέρκυρα όπου ούτε ΕΝΑ συντριβάνι δεν λειτουργεί!!! Η πόλη έχει ‘στεγνώσει’ εδώ και πολλά χρόνια. Αδιαφορία, εγκατάλειψη αλλά και άποψη!!! Αφού σε μέρη, που έπρεπε να είχαν κατασκευαστεί συντριβάνια, όπως στον κόμβο του λιμανιού και μπροστά από το κτίριο της Ιόνιας Ακαδημίας, κάτι τέτοιο δεν έγινε…
Μακάρι λοιπόν να ξαναδούμε τα συντριβάνια να λειτουργούν… Αυτό το μικρό παιγνίδι του νερού, ιδιαίτερα όταν φωτίζεται κατάλληλα τα βράδια δημιουργεί μία ευχάριστη ψυχικά ατμόσφαιρα για κατοίκους και επισκέπτες και προσθέτει ομορφιά στο οικιστικό περιβάλλον της πόλης…
Θα τα δούμε να
ξαναλειτουργούν;;; Να τα δούμε, για να το πιστέψουμε…
17.1.2024. Ο πόντες και η τύχη του…
Σήμερα 17 Γενάρη στις 6:30 προγραμματίζεται
συγκέντρωση κατοίκων και φορέων στο Φλαγγίνειο (Ανεμόμυλος) για το θέμα…
Βέβαια, όταν
ακούμε άδειες μας σηκώνεται η τρίχα κάγκελο !!! Στις άδειες έχουν κολλήσει και
ο ΦΟΙΝΙΚΑΣ, το κτίριο Γιαλλινά κ.λ.π. Μακάρι να μην ξαναζήσουμε την εγκληματική
νωχέλεια και αβελτηρία να κατοχυρώνονται πίσω από …’νομικά κωλύματα’.
Πρακτική ερώτηση: Θα αναμορφωθεί η πλάζ με στόχο να
παρέχει την δυνατότητα σε συμπολίτες και επισκέπτες να κάνουν ένα αξιοπρεπές
θαλασσινό μπάνιο -όπως συνέβαινε και πριν από μερικά χρόνια- ή θα συνεχίσουμε
να καμαρώνουμε τούλια με φύκια και βρώμα;;;
Για την νέα δημοτική αρχή είναι μία λαμπρής τάξεως ευκαιρία να αποδείξει, ότι δεν κουβαλάει τα βαρύδια του παρελθόντος και ότι μπορεί να προχωρήσει αυτά τα 'εύκολα' όσο πιο γρήγορα γίνεται...
14.1.2024. Λεύκωμα: Σπιανάδα
Η αγαπημένη Πλατεία, η μεγαλύτερη της Ελλάδας ειδωμένη από πολλές γωνιές της, σε διαφορετικές ώρες.
2.1.2024. Μπράβο
στον Αλέξανδρο Μελίδη!
Το τοπίο γνωστό…
Ηλιοβασίλεμα στα Μουράγια με φόντο το Νέο Φρούριο, το νέο λιμάνι και τα αραγμένα κρουαζερόπλοια…
Η τέχνη του Αλέκου
αναδεικνύει την μοναδικότητα της εικόνας, που οι Κερκυραίοι έχουμε το προνόμιο
να την απολαμβάνουμε σε βαθμό, που να λησμονάμε την ομορφιά της.
Μπράβο Αλέξανδρε…
10.12.2023. Λεύκωμα: Παλιά Κέρκυρα
Ενα άλμπουμ με πολλές (αρχικά 300) παλιές φωτογραφίες...Πολλές είναι σπάνιες και αποκαλύπτουν όψεις, που δεν γνωρίζαμε. Το άλμπουμ θα εμλουτίζεται.
7.12.2023. Λεύκωμα: Art café
26.11.2023. Χιόνι στον Παντοκράτορα!
Αν δεν το πιστεύετε υπάρχει και σχετικό βίντεο στον ιστότοπο της ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ. Αν θέλετε μπείτε εδώ:
Χιόνια στα ορεινά της Κέρκυρας, το "έστρωσε" στον Παντοκράτορα
Τέτοια εικόνα, τέτοια εποχή ξεφεύγει από κάθε λογική προσδοκία... Μήπως η κλιματική κρίση έχει βάλει και εδώ το χεράκι της;;;
Μπορεί να κάηκε η Περίθεια και η γύρω περιοχή αλλά η φύση μας επιφυλάσσει νέα μεγαλεία... Φανταστείτε ένα χιονοδρομικό κέντρο στην περιοχή... Ας το σκεφτούν οι ... αναπτυξιολόγοι μας.
5.11.2023. Διαφωνούμε …’κάθετα’!
Λάθος!!! Πρώτον, δεν έχει τέτοια χάλια σαν το δικό μας... Και δεύτερον, Ηγουμενίτσα-Γιάννενα είναι μόλιε μισή ώρα...
Αλλος φίλος της ΦΑΙΑΚΙΑΣ, που του εκθέσαμε την ιδέα μας μας είπε πως δεν χρειάζεται να αγωνιούμε, για το όραμα της ανάπτυξης… Σιγά, μας είπε, μην επισκευαστεί το στάδιο…
Αν είναι
έτσι, εντάξει…
25.10.2023. Αθλιες ιστορίες Κερκυραϊκής καθημερινότητας
Εσείς φταίτε !!! Με ποιο δικαίωμα το νομίζατε;;;
Για δείξτε μου ένα έργο που ξεκίνησε και
ολοκληρώθηκε;;;
Μήπως η Οικία Γιαλυνά;;;
Μήπως η βίλλα Ρόσσα;;;
Γιατί λοιπόν να τελειώσει το έργο του
Αχιλλείου… Γιατί να χαλάσουμε την παράδοση της αβελτηρίας, της κοροϊδίας αλλά
και της τεράστιας, της ανυπέρβλητης αδιαφορίας μας για όλα αυτά…
Διαβάστε να φχαριστηθεί η ψυχή σας για την ΚΕΡΚΥΡΑΜΑΣ
!!!
10.10.2023. Ουδείς πταίει…
Σιγά το νέο… Ως Κερκυραίοι, δεν τρομάζουμε από τέτοιες
ασήμαντες πληροφορίες… Είμαστε απολύτως εξοικειωμένοι με καταρρεύσεις, εδώ και
δεκάδες χρόνια. Μπορεί τελευταία οι καταστροφές να έχουν αποκτήσει γρηγορότερο
ρυθμό αλλά πλέον είμαστε πολιτικά και πολιτισμικά …εμβολιασμένοι και δεν
φοβόμαστε νεότερες.
Σαφώς, λοιπόν, αυτό το νέο σιγμοειδές σχήμα του πόντε
το Mon
Repos, δίνει μία
διαφορετική …ομορφιά…
Εκείνο, που θέλουμε να υπογραμμίσουμε για όλους τους γνωστούς
κινδυνολόγους, που επιμένουν να αποδίδουν ευθύνες, έχουμε να πούμε κάτι
ξεκάθαρο:
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΥΘΥΝΕΣ!!!
-Ούτε του Δήμου, στον οποίο ανήκουν τα λουτρά.
-Ούτε της οποιασδήποτε υπηρεσίας, που θα έπρεπε να
φροντίζει για την ακεραιότητα του μνημειακού πόντε.
Ούτε του οποιοδήποτε αρμοδίου, που τυχόν εμπόδισε
σωστικές παρεμβάσεις.
Ούτε του ενοικιαστή - επιχειρηματία της όλης επιχείρησης των
λουτρών…
Αν τα πράγματα δεν είναι τόσο καλά όπως τα θέλουμε φταίει
μόνον το κακό το ριζικό μας, ο ανάδρομος Ερμής, που θα μας ταλαιπωρήσει όλη την
χρονιά του κουνελιού… Σας μιλάμε σε αυστηρά επιστημονική γλώσσα αλλά δεν
μπορούμε να τα πούμε πιο απλά όταν συζητάμε το τεράστιο ζήτημα των ευθυνών για
τα ‘ωραία’ της καθημερινότητάς μας.
30.9.2023. Μπούκα Λευκίμμης
Από τον φίλτατο Θόδωρο Κουρή λάβαμε το σύντομο
σημείωμα, που αναφέρεται στο ‘έργο’ διαμόρφωσης της Μπούκας του Ποταμιού στην
Λευκίμμη. Η φωτογραφική αποτύπωση βεβαιώνει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο τις
επισημάνσεις και την κριτική του Θόδωρου…
Ονομάστηκε από την ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΙΟΝΙΩΝ ΝΗΣΩΝ έργο «Διάνοιξης του ποταμιού» στην ΜΠΟΥΚΑ της ΛΕΥΚΙΜΜΗΣ δηλ. στην εκβολή του ομώνυμου ποταμιού της.
Το Ποτάμι, το κόσμημα της Λευκίμμης σε όλο του το
μήκος, εκτός από την ομορφιά του έχει μια ενδιαφέρουσα ιστορική, οικονομική και
γεωγραφική σημασία για την ευρύτερη περιοχή της Λευκίμμης αλλά και για το νησί της Κέρκυρας.
Η ΜΠΟΥΚΑ, η περιοχή και η παραλία ένθεν κι ένθεν της
εκβολής του ποταμιού υπήρξε ανέκαθεν η «λαϊκή πλαζ» της Λευκίμμης, ένα
ειδυλλιακό μέρος με κύριο χαρακτηριστικό της τον «Πόντε», τον μώλο δηλ. και τον
Φάρο του.
Χώρος συνάντησης, ρομαντισμού, αναψυχής και θαλασσινού λουτρού για τους Λευκιμμιώτες επί πολλές δεκαετίες, εξακολουθεί ακόμα και σήμερα να προσελκύει μεγάλο αριθμό επισκεπτών.
Στις
3 πρώτες φωτογραφίες βλέπουμε πώς ήταν μέχρι πριν λίγους μήνες το τοπίο με τον
πόντε και τον Φάρο. Ένα πανέμορφο τοπίο στο οποίο μεγάλωσαν πολλές γενιές
Λευκιμμιωτών και το χάρηκαν με την ψυχή τους.
30.9.2023. Οι βάσκες του μποσκέτου…
Κάτι που φανταζόμαστε, ότι θα ξανασυμβεί όταν θα
ξαναρχίσουν οι βροχές…
Εν τω μεταξύ υπάρχουν ελπίδες να προοδεύσουμε
τεχνολογικά σε τέτοιο βαθμό, που να μπορούν να λειτουργήσουν οι δεξαμενές, που
απαιτούν τέτοιο υψηλό επίπεδο τεχνογνωσίας.
30.9.2023. Το ‘ποιοτικό’ τείχος των τουριστικών μεγαθηρίων
Μόλις στην προ-προηγούμενη ανάρτηση αναφερθήκαμε σε
αυτό το αίσχος της πόλης, που τυγχάνει της αποδοχής των αρχών αλλά και της δικής
μας ανοχής…
Κριτήριο της επιλογής: προφανώς η αρχή της κερδοσκοπικής
αποδοτικότητας. Περισσότεροι μεταφερόμενοι ανά μονάδα μεταφοράς.
Καμία σημασία για τις συνέπειες αυτής της εισβολής των
γιγάντων… Η ίδια αδιαφορία, που υπήρξε και στην αδειοδότηση των τεράστιων
διώροφων λεωφορείων, ενδεχομένως κατάλληλων για κυκλοφορία στις λεωφόρους του
Παρισιού, της Ρώμης, του Λονδίνου αλλά απολύτως και προκλητικά ακατάλληλα για
ιστορικά κέντρα όμως το δικό μας… Αυτός ο κυκλοφοριακός εγκληματικός
παραλογισμός δεν είναι αιτία μόνον της καθημερινής αβάσταχτης ταλαιπωρίας των
πολιτών της αλλά ταυτόχρονα συνεπάγεται σοβαρές και επικίνδυνες φθορές για την γεωτοπική φυσιογνωμία της πόλης… Τα ‘βουλιάγματα’
του οδοστρώματος στα Μουράγια ή στην Ανατολική πλευρά της Σπιανάδας θα έπρεπε
να ηχήσουν ως σαφείς προειδοποιήσεις στα ώτα αρμοδίων και ειδικών, τα οποία
φαίνεται πως έχουν απωλέσει την αισθητηριακή τους οξύτητα σε μέγιστο βαθμό…
Η παντοδυναμία του πνεύματος της κερδοφορίας υπεράνω
όλων και ανεξαρτήτων όλων μας εμποδίζει να ελπίζουμε στην διάσωση της πόλης ή
στην βελτίωση των όρων της ζωής μας σε αυτήν…
17.9.2023. Το καζινό και το …καζίνο
Εκεί στεγάστηκε μεταπολεμικά και η δημοτική
βιβλιοθήκη, αφού το παρακείμενο κτίριο της Ιόνιας Ακαδημίας, που την φιλοξενούσε είχε καεί από τις εμπρηστικές βόμβες των Γερμανών τον Σεπτέμβρη του 43…
Χώρος μνημειακής αξίας το υπόγειο του κτιρίου, που
φιλοξενούσε τον Ορειβατικό σύνδεσμο Κέρκυρας
ενώ πολλές φορές γίνονταν πολιτιστικές και καλλιτεχνικές εκδηλώσεις, χοροί
ενήλικων και παιδιών (Μπαλ ντ’ ανφάν), δίνονταν διαλέξεις κ.λ.π.
Το κτίριο πωλήθηκε και αγοράστηκε από τον οργανισμό
Καζίνο Κέρκυρας του οποίου ο ιδιοκτήτης, όπως διαβάσαμε στις εφημερίδες και το
διαδίκτυο απήλαυσε την … δωρεά δεκάδων εκατομμυρίων χρέους του προς τις τράπεζες
και έτσι είχε -μεταξύ άλλων- την δυνατότητα να συντηρήσει και να ανακαινίσει το
εγκαταλειμμένο από αρκετά χρόνια κτίριο. Εδώ, λοιπόν, στεγάζεται, ο ναός της τύχης
και της ανάπτυξης (κατά την νεοφιλελεύθερη ερμηνεία), που ακούει στο όνομα: Casino Corfu. Αυτό που λέμε: καζίνο
Κέρκυρας. Όμως το προφέρουμε λάθος: Η λέξη Casino είναι
Ιταλικής προέλευσης και τονίζεται: κα-ζι-νό . Με αυτόν τον τονισμό δηλώνει τον
χώρο τυχερών παιγνίων.
Αν όμως τονιστεί στην παραλήγουσα, όπως συνήθως
κάνουμε στην καθημερινότητα, αποκτά -για την Ιταλική γλώσσα- άλλη σημασία:
σημαίνει τον οίκο ανοχής, το κοινώς λεγόμενο μπορ@@@λο. Και μάλιστα με τις ίδιες
μεταφορικές χρήσεις, που κάνουμε και στην Ελληνική γλώσσα… αν π.χ. θέλουμε να
περιγράψουμε την κατάσταση στα νοσοκομεία και τα τραίνα, τις αστικές
συγκοινωνίες ή την ετοιμότητα της πολιτικής προστασίας για φωτιές και πλημμύρες
μπορούμε με μεγάλη άνεση να πούμε καζίνο
στα Ιταλικά.
Κατά σύμπτωση η Κερκυραϊκή κτιριολογική πραγματικότητα
μας προσφέρει ένα σαφέστατο δείγμα ‘καζίνο’ (με την ιταλική σημασία), σε μόλις
λίγα μέτρα απόσταση… Πρόκειται για την οικία Αγγελου Γιαλλινά, που εδώ και μερικές
10ετίες τελεί υπό την διεύθυνση ενός ιδρύματος, που μεριμνά για την ανακατασκευή
του αλλά εις …μάτην. Εν τω μεταξύ, έχουν κλαπεί και πίνακες αμύθητης αξίας του σπουδαίου
Κερκυραίου υδατογράφου ενώ, η σκεπή του σπιτιού είναι ετοιμόρροπη, οι τοίχοι ξεγυμνωμένοι
αλλά …εντάξει.
Ηταν μία θαυμάσια ευκαιρία, λοιπόν να κάνουμε αυτό το
μικρό γλωσσολογικό μάθημα, ώστε να μην μπερδεύουμε το καζινό (αριστερά) με το
καζίνο (δεξιά)… Η κερκυραϊκή πολιτική και πολιτιστική πραγματικότητα μας δίνει
ζωντανά παραδείγματα των δύο εννοιών και μας παρέχει την δυνατότητα να μην
κάνουμε τέτοια λάθη.
13.9.2023. Ωραίες οι ...'επιβατικές νταλίκες'!
-Είναι η κύρια αιτία του κυκλοφοριακού
φόρτου και του συγκοινωνιακού αδιέξοδου της πόλης δημιουργώντας συνθήκες
χειρότερες από εκείνες του Αθηναϊκού κέντρου σε ώρες αιχμής…
-Είναι λόγω του βάρους τους και της συχνότατης
διέλευσής τους παράγων επιδείνωσης της στατικής επάρκειας περιοχών της πόλης,
που βρίσκονται πάνω σε τείχη (μουράγια, Σπιανάδα κ.λ.π.) προκαλώντας καταβύθιση
του οδοστρώματος… Αυτή η φθορά, θα έπρεπε να σημάνει συναγερμό για την
προστασία του ιστορικού κέντρου σε αρχές και υπηρεσίες αλλά … εντάξει…
Ωραίες, λοιπόν οι επιβατικές νταλίκες!
Να τις χαιρόμαστε… Και ό,τι νάναι…
11.9.2023. Ενας ωραίος Φοίνικας σε απολύτως ακατάλληλη
θέση
Παραθέτουμε τρείς φωτογραφίες, που διηγούνται εικονικά
αυτό που θέλουμε να πούμε…
Το να έχεις ένα (μοναδικό πλέον) κτίριο αυτής της αρχιτεκτονικής
ιδιαιτερότητας και ομορφιάς και να το κρύβεις βάζοντάς μπροστά του ένα δέντρο
σε έναν τόπο, που πήζει στο πράσινο θέλει …λίγο ψάξιμο.
Τώρα, όμως, διαπιστώσαμε πως η ιδέα του φοίνικα
αναβίωσε!!! Πιθανότατα ενόψει προεκλογικού καλλωπισμού…
Και όταν ψηλώσει και φουντώσει θα τα καταφέρνει …καλύτερα.
Καλά λένε, πως είναι …ανίκητη!!!
Απόλυτα φυσιολογικό…
Ισως μπορούμε να σταματήσουμε εδώ και απλά να
κοιτάξουμε αυτή την απίστευτη εικόνα στο τοιχίο του κήπου προς την πλευρά της contra fossa. Εκεί, όπου θα περίμενε κανείς να συναντήσει σχολαστική,
λεπτομερειακή αρτιότητα του συστήματος προστασίας από ενδεχόμενο ατύχημα…
Αντ’ αυτού, λοιπόν, υπάρχει ένας ετοιμόρροπος και
μισοπεσμένος τοίχος, που πάνω του βρίσκεται ένα απαράδεκτα χαμηλό και
σκουριασμένο κάγκελο…
Ευτυχώς όμως, που η δημοτική αρχή εμπνεύστηκε το ‘ασφαλές’
προστατευτικό πλαστικό πλέγμα, κακά κρεμασμένο, που μπορεί να το περάσει ακόμη και
μωρό…
Ακριβές… Είναι δηλαδή ακριβές, ότι αυτή η αθλιότητα
έχει πολλά χρόνια πίσω της… Στην αγωνία κάποιων διαχρονικά γκρινιάρηδων αυτό το
επιχείρημα διατυπώνονταν… Πράγμα, που -μεταξύ άλλων- μαρτυρεί και την διαχρονικότητα
της ανοησίας…
Πριν λίγο καιρό ακούσαμε από την δημοτική αρχή, με την
ευκαιρία επισκευών στην παιδική χαρά, πως ο δήμος προσφέρθηκε να προχωρήσει
στην επισκευή του τοιχίου αλλά αντέδρασε η αρχαιολογική υπηρεσία… Α Σ Χ Ο Λ Ι Α
Σ Τ Ο !!!
Και για να τελειώνουμε:
Στο μποσκέτο χρειαζόμαστε: πλήρως
αποκατεστημένο, ασφαλές, αρκούντως ψηλό τοιχίο και κάγκελο σαφώς ψηλότερο από
αυτό, που προϋπήρχε, ώστε ένα ’σκανδαλιάρικο’ πλησίασμα και ανέβασμα παιδιών να
μην εγκυμονεί ΚΑΝΕΝΑ κίνδυνο…
Δεν γνωρίζουμε το ακριβές ύψος του τείχους στο
συγκεκριμένο σημείο… Το γνωρίζουν άραγε δημοτική αρχή και αρχαιολογική υπηρεσία;;;
10.9.2023.Μπράβο στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο!
Παραθέτουμε δύο ενδεικτικές φωτογραφίες:
Στην πρώτη αποτυπώνεται η κατάσταση στο αριστερό
περιστύλιο, που ανήκει στο τμήμα Αρχειονομίας, απ’ όσο ξέρουμε…
Κατά κυριότητα; Κατά παραχώρηση; Σημασία πάντως έχει
πως αυτή η αθλιότητα με τα ικριώματα, που δείχνουν να στηρίζουν την οροφή του
χώρου ξεπερνάει την εικοσαετία!!!
Μπράβο! Το κτίσμα μπαίνει δικαιωματικά στην λίστα των εγκατελειμμένων
ή/και καταρρεόντων οικοδομημάτων της πόλης… Με 20 χρόνια και βάλε, το δικαιούται.
Σημασία έχει, πως το Πανεπιστήμιο δείχνει στην πράξη,
πόσο έχει ταιριάξει με την τοπική κοινωνία…
10.9.2023. Η εξωτερική όψη των σπιτιών μας αφορά όλους
Δυστυχώς, η μεταπολεμική οικοδομική δραστηριότητα
γέμισε την πόλη με ακραία άσχετα προς το περιβάλλον και ακαλαίσθητα κτίσματα,
που επηρεάζουν αρνητικά την φυσιογνωμία της πόλης. Γι’ αυτό η φροντίδα, για ότι
καινούργιο χτίζεται ή παλιό που επισκευάζεται πρέπει να είναι ουσιαστική. Πολύ
περισσότερο, που η τήρηση κάποιων εμβληματικών αρχιτεκτονικών χαρακτηριστικών
(φουρούσια, κορνίζες κ.λ.π.) επιβαρύνουν ελάχιστα το κόστος τους έργου.
Ο μακρύς πρόλογος αφορά την οικοδομή, που
επισκευάστηκε στα Μουράγια στην οδό Δόνζελοτ. Προσφέρεται το ίδιο σαν
παράδειγμα του πόσο σημαντική είναι η προσοχή σε αυτά τα ιδιαίτερα
χαρακτηριστικά. Στο πρώτο όροφο είναι ορατά τα φουρούσια κάτω από το μπαλκόνι…
Δεν είναι ούτε μαρμαρόγλυπτα ούτε πετρόχτιστα… Ένα καλούπι και λίγο τσιμέντο
είναι τα υλικά, που χρειάστηκαν και το αποτέλεσμα είναι αισθητικά αποδεκτό… Μία
ματιά στα παραπάνω μπαλκονάκια, πείθει πως η προσθήκη των φουρουσιών είναι
πολύτιμη για την αισθητικά ομοιομορφία του κτίσματος και την συνολική του
καλαισθησία. Και βεβαίως για την ένταξή του, κατά το δυνατόν, στην αρχιτεκτονική φυσιογνωμία του ιστορικού κέντρου με την οποία δεν φαίνεται να πολυσυμφωνούν τα πάνω μπαλκόνια.
Τόσο απλά… Αρκεί να υπάρχει πραγματική φροντίδα στα
ουσιώδη…
-
εκτός από τα 'οξέα περιστατικά' υπάρχουν και τα ...χρόνια!
Τα καταρρέοντα κτίσματα, που μαζί τους φεύγει και χάνεται λίγο-λίγο η αρχιτεκτονική φυσιογνωμία της Κέρκυρας.
Μαζί της η ιστορίας της και η ψυχή της...
Κ ο ι τ ά ξ τ ε ! ! !
Σχόλια