Κυριακή, γιορτή και σχόλη νάταν η ζωή μας όλη !!! Αυτούς τους στίχους του Αλέκου Σακελάριου σε μουσική Γιώργου Ζαμπέτα τραγουδούσε η Αλίκη Βουγιουκλάκη… Ονειρο τρελό σε μία εποχή, που η συμμετοχή στη δουλειά ήταν μέγιστο ιδανικό. Και σήμερα ακόμη περισσότερο αφού ο βραχνάς της ανεργίας μετατρέπει εκατομμύρια σύγχρονων προλεταρίων σε άνεργους δούλους επιζητώντες με πάθος τα δεσμά τους… Αυτά τα δεσμά είναι και το απαραίτητο διαβατήριο της επιβίωσης… Αυτών και των δικών τους… Κι’ όταν τα δεσμά είναι εξασφαλισμένα (ποτέ δεν είναι, ιδιαίτερα σήμερα) τότε η χαρά της σχόλης γίνεται όνειρο ζωής… Γιορτή χωρίς υποχρεωτικό αλλά χαρούμενο ξύπνημα με τα παιδιά και τα εγγόνια ολόγυρα. Με διάθεση για παιγνίδι και βόλτα. Με το τραπέζι στολισμένο και με όλη την οικογένεια ολόγυρα… Το πιο τρελό για να σκεφτείς είναι πως η ανθρωπότητα με το δικό της αίμα και μόχθο έχει κατακτήσει τις υλικές προϋποθέσεις να ζει σχεδόν έτσι την καθημερινότητά της. Εχουν περάσει κάπου τριάντα χρόνια από...
Σχόλια