Η τουριστική ανάπτυξη της Αλβανίας και εμείς

Με εξαίρεση τα ρεπορτάζ και την αρθρογραφία της «ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ» τα τοπικά μέσα και η κοινωνία … αγρόν αγοράζουν για τα συμβαίνοντα από καιρού και εσχάτως στην γειτονικότατη ακτή της νοτιοδυτικής Αλβανίας. Μιλάμε για ένα ουσιαστικό οργασμό τουριστικής ανάπτυξης με Ευρωπαϊκά και Αραβικά κεφάλαια. Ετσι, στην ακτή της Κακομιάς (λίγο βορειότερα από τους Αγ. Σαράντα) σε έκταση 700 στρεμμάτων το Club Med ετοιμάζει εκατοντάδες πολυτελείς βίλες. Τουριστικό συγκρότημα προϋπολογισμού 1 δις. δολαρίων προερχόμενων από το Ντουμπάϊ ετοιμάζεται στην ευρύτερη περιοχή της Χιμάρας. Προχωράει η κατασκευή του δρόμου Σαγιάδας - Κονίσπολης - Αγ. Σαράντα με προοπτική μελλοντικής προέκτασής του προς Βορρά.
Η προοπτική τουριστικής ανάπτυξης της Αλβανίας έμοιαζε απίθανη στα μυαλά όσων, την δεκαετία του 80, οικοδομούσαν το «θαύμα» του Κερκυραϊκού μαζικού τουρισμού, που αποτέλεσε ταυτόχρονα την απολύτως προβλέψιμη εισαγωγή στην σημερινή μιζέρια. Αργότερα, φάνηκε, πως η τουριστική αναβάθμιση των παραλίων της γείτονος δεν είναι μύθος αλλά μία αρκετά υψηλή πιθανότητα…. «Θα αποβεί προς αμοιβαίο όφελος…» ισχυρίστηκαν μερικοί από τους ηγούμενους της Κερκυραϊκής τουριστικής οικονομίας. Αλήθεια, αλλά μισή…
Ας δούμε το ζήτημα από την αρχή. Είναι φανερό, πως η είσοδος κεφαλαίων στην Νότια Αλβανία επηρεάζει το γεωπολιτικό status της περιοχής. Οι απροσπέλαστες και αναξιοποίητες μέχρι πρόσφατα ακτές, άρχισαν να φιγουράρουν στις αφίσες και τα φυλλάδια τουριστικών Ευρωπαϊκών -κυρίως Ιταλικών- πρακτορείων. Ξενοδοχεία υψηλών προδιαγραφών, όπως το Butrint, έκαναν την εμφάνισή τους, ενώ το Βουθρωτό, ένας θαυμάσιος αρχαιολογικός χώρος μεγάλης έκτασης και ιδιαίτερης διαχρονικότητας απέκτησε όλο και μεγαλύτερη επισκεψιμότητα Στο αρχαίο αμφιθέατρο του Βουθρωτού -χωρητικότητας περίπου 2.5 χιλιάδων θεατών- γίνονται υψηλού επιπέδου καλλιτεχνικές εκδηλώσεις, που έχουν αποκτήσει χαρακτήρα φεστιβάλ.
Σε αντίθεση, με τα εδώ συμβαίνοντα, όπου γκρεμίζουμε ή θάβουμε τα ντοκουμέντα της ιστορίας μας, οι αρχαιολογικές σκαπάνες στην Αλβανία έχουν πάρει φωτιά. Το Βουθρωτό, χαρακτηρισμένο ως μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO είναι ένας χώρος αδιάκοπης επέκτασης των αρχαιολογικών ερευνών και ανασκαφών. Ανασκαφές ελλήνων και αλβανών αρχαιολόγων στην αρχαία Αντιγόνεια, κοντά στο Αργυρόκαστρο. Κοινή αλβανο-ιταλική αρχαιολογική ανασκαφή στο Δυρράχιο, δηλαδή την δική μας (Κερκυραϊκή αποικία) Επίδαμνο. Στη Δρόπολη γίνονται αρχαιολογικές ανασκαφές. Προς το παρόν φαίνεται μόνο το θέατρο. Με τις ανασκαφές ασχολείται ιταλική ομάδα αρχαιολόγων, αλλά έντονο ενδιαφέρον φαίνεται να δείχνουν και αμερικανοί από το πανεπιστήμιο Κολούμπια της Νέας Υόρκης. Φοινίκη, Λισσός, Αμαντία, Βύλλις βρίσκονται στα σχέδια προσεχών αρχαιολογικών ερευνών. Με λίγα λόγια, μέσα από πολλές αντιφάσεις, δημιουργούνται στη γείτονα υποδομές υψηλού ποιοτικού τουρισμού και γενικότερης αυτονομίας (ακτές, ξενοδοχεία, δρόμοι, υποδομές, αξιοθέατα).
Κάτω από αυτούς τους όρους, η προοπτική συνεργασίας με την απέναντι ακτή δεν φαίνεται να ηγεμονεύεται από την έμπειρη Κέρκυρα. Η συνεχής ποιοτική υποβάθμιση του τουριστικού προϊόντος και της ποιότητας των επισκεπτών μας πλάϊ στην ανυπαρξία βασικών υποδομών δεν δημιουργεί αισιοδοξία για τα αυριανά οφέλη της Κέρκυρας από την ανάπτυξη του τουρισμού στην Αλβανία. Οι Κερκυραϊκές επιθυμίες και όνειρα γίνονται όλο και πιο απόμακρα και ανέφικτα υπό το βάρος της επικίνδυνα παρατεινόμενης αβελτηρίας των ιθυνόντων του τόπου.