Οι πρώτες απολύσεις εκπαιδευτικών από το 1911.

Πάνω δηλαδή από ένας αιώνας χρειάστηκε για να δούμε το μέτρο να υλοποιείται ξανά... Για να γυρίσει καπάκι η ζωή... Για να κατρακυλήσει η δημόσια εκπαίδευση σε όφελος των μικρο και μεγαλο συμφερόντων της αγίας ιδιωτικής πρωτοβουλίας... Για να δούμε αλυσοδεμένους στο Σύνταγμα εκπαιδευτικούς λειτουργούς... Αυτούς, που έπρεπε να περιφρουρούμε σαν κόρες οφθλμών για το ασφαλές μέλλος του τόπου... Αυτούς, από τους οποίους έπρεπε να απαιτούμε ακόμη υψηλότερη αφοσοίωση και αποδοτικότητα στο εκπαιδευτικό τους έργο... Αυτούς, που έπρεπε να τους εξασφαλίζουμε την βιοτική μέριμνα για να εστιάζουν το πνεύμα, το σώμα και την καρδιά τους στα παιδιά μας... 
Η χώρα όμως ...εκσυγχρονίζεται. Δεν μας το λέει μόνο η κλασική δεξιά... Το ενισχύει λόγοις και έργοις και το (ο Θεός να το κάνει σοσιαλδημοκρατικό) ΠΑΣΟΚ... Το επαινεί και το συγχαίρει και η κεντροαριστερά, που εξαγοράζει την αναγνωρισιμότητά της με χοντρές σφαλιάρες ευτελισμού και ατίμωσης... Εδώ, για πολλούς εκφραστές της, ταιριάζει το του ποιητή: "Αχ πούσαι νιότη πούδειχνες, πως θα γινόμουν άλλος"... 
Αλυσοδεμένοι λοιπόν συμβολικά οι καθηγητές στο Σύνταγμα... Αλυσοδεμένοι και πραγματικά στα δεσμά της ανεργίας και του κοινωνικού εξανδραποδισμού τους... Αλυσοδεμένα και τα παιδιά μας, που θα υποστούν τις συνέπειες του εκσυγχρονιστικού υποβιβασμού της δημόσιας εκπαίδευσης... Τι τους νοιάζει τους σοσιαλφιλελεύθερους αφού μέσα από την ταξική τους θέση ή την αναβάθμιση της έχουν το προνόμιο μιας ειδικής εκπαίδευσης... Και ειδικής υγειονομικής φροντίδας και ειδικής στέγης και ειδικής ψυχαγωγίας κ.λ.π.
 Απολύσεις αντί για προσλήψεις την ώρα, που το γνωστικό διδακτέο αντικείμενο αυξάνεται και διευρύνεται καθημερινά... Αυτο τον εκσυγχρονισμό μας ευαγγελίζονται... Αυτή την ανάκαμψη μας υπόσχονται... Με άνεργους, απολυμένους, στερημένους από βασικές παροχές κοινωνικής περίθαλψης και πρόνοιας... Αλλά με δείχτες θετικού πρωτογενούς πλεονάσματος... 
Το αδιατάρακτο της πορείας κατά τις επιθυμίες τους είναι ευθέως ανάλογο προ το μέγεθος της ανοχής μας... Δεν αρκεί να τις βλέπουμε τις αλυσίδες μας... Πρέπει και να τις συνειδητοποιήσουμε... 

Σχόλια