Επενδυτικός σφόδρα και επιθετικά επενδυτικός ο φίλτατος της ΦΑΙΑΚΙΑΣ ΠΑΠ ιστορεί και προλέγει τις μελούμενες ευτυχισμένες ημέρες της χώρας, τότε που θα ζούμε ανάμεσα στο μέλι και το γάλα... Τότε, που θα σέρνουμε τα σκυλιά με τα λουκάνικα... Αρκεί να εμπιστευόμαστε τους εκσυγχρονιστές...
Μετά το πλεόνασμα πάμε για τρελές επενδύσεις...
Oι αποδόσεις του 10ετούς ελληνικού ομολόγου φαίνεται να πέφτουν, επί 6 συνεχείς ημέρες, σε χαμηλά επίπεδα. Η σημαντική μεταστροφή του κλίματος όπως φαίνεται στον πίνακα αποδίδεται από τους χρηματιστηριακούς κύκλους σε δύο βασικούς παράγοντες. Ο πρώτος, που επηρέασε - σύμφωνα με τις εκθέσεις της εφημερίδας “The Independent” - φαίνεται πως ήταν το γεγονός της φημολογίας που υπήρξε σχετικά με την αποχώρηση της Τρόικα, την οποία συγκεκριμένα παρομοιάζει με τη γερμανική ναζιστική κατοχή. Προσθέτει δε ότι μετά την αποχώρησή της, από τις αρχές του 2015, οι έλληνες πολιτικοί θα έχουν πλέον το περιθώριο να εφαρμόσουν οι ίδιοι τις μεταρρυθμίσεις που εκείνοι θέλουν.
Ο δεύτερος όμως, ίσως ο πιο σοβαρός. είναι ότι η Goldman Sachs, παρουσίασε μια μεταστροφή στις απόψεις της σχετικά με την εξέλιξη των ομολόγων. Έτσι συμβούλεψε τους πελάτες της να είναι πολύ επιφυλακτικοί γενικά με τα ομόλογα“των περιφερικών χωρών”.
Στις συστάσεις της αναφέρονταν χαρακτηριστικά : “με το σημερινό επίπεδο των spreads, θεωρούμε ότι δεν εξασφαλίζεται αρκετό περιθώριο (buffer) στους επενδυτές , ώστε να αποφύγουν τον πιστωτικό κίνδυνο στα “ενδιάμεσης” και “μακράς” διάρκειας ομόλογα των “περιφερικών χωρών” Λαμβάνοντας υπόψη τη στρατηγική μας άποψή σχετικά με τα βασικά ομόλογα (core bonds), αναμένουμε ότι στους επόμενους μήνες θα αυξηθούν και οι αποδόσεις σε εκείνα των περιφερικών χωρών της ΟΝΕ και ότι θα ακολουθήσουν ανοδική πορεία, ανάλογη με την καμπύλη των Bunds” (των γερμανικών ομολόγων).
“Μέχρι εδώ μόλις πιάσαμε το αυγό”
“Επιπλέον, η αγορά θα πρέπει να αρχίσει να διακρίνει, περισσότερο την επιρροή που ασκούν τα ειδικά περιφερειακά ζητήματα, καθώς και ότι οι διάφοροι παράγοντες σε μια συγκεκριμένη χώρα είναι πιθανό να παίξουν έναν αυξανόμενο ρόλο στις επενδυτικές αποφάσεις, ενώ, μέχρι στιγμής, το κλειδί βρίσκονταν στα χέρια της ΕΚΤ. Λαμβάνοντας υπόψη τις μακρο-επιπτώσεις στις υψηλότερες αποδόσεις για την ανάπτυξη και τη βιωσιμότητα του χρέους, η αύξηση των βασικών επιτοκίων είναι πιθανό να έχει μεγαλύτερη επίδραση στις ασθενέστερες χώρες.”
“Από την άποψη αυτή, ανησυχούμε περισσότερο για τη κατάσταση στην Ιταλία, όπου, κατά τη διάρκεια των τελευταίων μηνών, η οικονομική δραστηριότητα συνέχισε να προκαλεί εκπλήξεις λόγω της συνεχιζόμενης πτωτικής πορείας, ενώ από την άλλη πλευρά οι θεσμικές και διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις δεν έχουν ακόμη συντελεσθεί. Στο 1ο τρίμηνο, η αύξηση του ΑΕΠ ήταν αρνητική ενώ οι ενδείξεις για μια ενδεχόμενη θετική μεταβολή μέσα στο 2ο τρίμηνο συνεχίζουν να είναι ασθενείς. Η ιταλική κυβέρνηση προσπαθεί να περάσει τις αλλαγές στον εκλογικό νόμο και τη Γερουσία, και να εφαρμόσει τις φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις, οι οποίες θα μπορούσαν να τονώσουν την ανάπτυξη και να προσελκύσουν ξένους επενδυτές.
Η οικονομική προοπτική χειροτερεύει, οι περικοπές των δαπανών και τα σχέδια ιδιωτικοποίησης παρουσιάζουν στασιμότητα. Έως ότου η χώρα παρουσιάσει βελτίωση σε μερικές από αυτές τις διαστάσεις και επανέλθει η ανάπτυξη, η αύξηση στις βασικές αποδόσεις είναι πιθανό να οδηγήσει τους επενδυτές να απαιτήσουν περισσότερο αποζημίωση για τη κατοχή των BTP's, από τη στιγμή που τα υψηλότερα επιτόκια θα επιφέρουν μεγαλύτερο οικονομικό και πιστωτικό ρίσκο.”
“Τώρα που πιάσατε και κουρέψατε το αυγό, ξέρετε τι να κάνετε, όχι μόνο σε μια αλλά σε πολλές χώρες της ΟΝΕ”
“Τέλος, στην Πορτογαλία, δεν περιμένουμε, τα spreads του δεκαετούς πορτογαλικού ομολόγου σε σχέση με τα Bunds (τα γερμανικά ομόλογα) να παρουσιάσουν περαιτέρω πτώση όπως γράψαμε πριν από λίγο καιρό.. Υπάρχει πλέον μεγαλύτερη σαφήνεια σχετικά με την υπόθεση του ομίλου της τράπεζας Banco Espirito Santo, γεγονός που μας δίνει τη δυνατότητα να ξεκαθαρίσουμε τις στρατηγικές μας απόψεις.
Η διαδικασία bail-in (διάσωση χρησιμοποιώντας εσωτερικούς πόρους, για παράδειγμα με το κούρεμα των καταθέσεων), που ανακοινώθηκε στις 3 Αυγούστου εντάσσεται στο νέο πρότυπο της μεθόδου του διαχωρισμού μεταξύ των τραπεζικών και των κρατικών υποχρεώσεων. Αυτό αποτελεί ένα θετικό για τις προοπτικές των πορτογαλικών ομολόγων.”
Με άλλα λόγια αν δουν πως κάποιος πληρώνει – στη περίπτωση αυτή ο κοσμάκης που έβαλε τα χρήματά του στις τράπεζες – τότε το ομόλογο αποκτά αξία !!!
Δηλαδή δυο φορές κερδισμένοι : μια φορά από τη τοκογλυφία κι άλλη μια από το τζόγο !!
Κι αυτό καθιερώνεται σαν πρότυπο, μετά από τη Κύπρο και τη Πορτογαλία !!
“Με αυτά τα δεδομένα, το γεγονός ότι τα μετρητά ασφαλείας που είναι διαθέσιμα από το πρόγραμμα ΕΕ / ΔΝΤ για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών συρρικνώνονται, καθώς επίσης και τα αποδεικτικά στοιχεία, ότι δηλαδή, ακόμη και μετά την τριετή παρουσία της Τρόικα στη χώρα υπήρχε ένα καθόλου ασήμαντο πρόβλημα στη διαχείριση της δεύτερης μεγαλύτερης τράπεζας της χώρας, το οποίο θα μπορούσε να αφήσει κάποια κληρονομιά από την άποψη της θεσμικής διαφάνειας και της αξιοπιστίας” ;;;;;
Προφανώς υπονοεί αρνητική κληρονομιά αν κρίνει κανείς από το επικρατούν ύφος στο κείμενο.
Από την άλλη μάταια προσπαθώ να βρω το ρήμα στη πρόταση, που είναι μια ολόκληρη παράγραφος, προκειμένου να καταλάβω που θέλει να καταλήξει. Σας παραθέτω λοιπόν αυτούσιο το αγγλικό κείμενο, μήπως βγάλετε εσείς μόνοι σας συμπέρασμα. “That said, the fact that the cash buffer available from the EU/IMF program torecapitalize banks is shrinking and evidence that, even after the Troika has been in the country for three years, there was a non-trivial governance problem in the second largest bank of the country that might leave some legacy in terms of institutional transparency and credibility.”
Πάντως αυτό που εγώ προσωπικά αντιλαμβάνομαι είναι ότι η Goldman Sachs ενώ από τη μια παραδέχεται ότι η διαδικασία που ακολουθήθηκε για τη “διάσωση” της τράπεζας θεωρείται θετική και ενισχυτική για το πορτογαλικό ομόλογο, από την άλλη φαίνεται να αμφισβητεί εκ νέου τις θετικές προοπτικές του. Με άλλα λόγια φαίνεται ότι δεν της έφτανε το ότι ο κοσμάκης πλήρωσε από τις καταθέσεις του για να σώσει τη τράπεζα και προφανώς έχει κι άλλες απαιτήσεις για να εξασφαλίσει τους επενδυτές της, πέρα κι από αυτά ακόμη τα αποθεματικά του Ταμείου Σταθερότητας, που στη πραγματικότητα και ψίχουλα είναι, αλλά και λεφτά των φορολογούμενων.
Ας κρίνει κανείς μόνος του. Λόγος που σκέφτηκα να σχολιάσω αυτή την είδηση, είναι ότι θεωρώ ότι αποτελεί πρόκληση και προσβολή για τη νοημοσύνη μας και ταυτόχρονα μεγάλη κοροϊδία για πολλούς και διάφορους λόγους, όπως θα δούμε στη συνέχεια.Αυτό όμως που επιβεβαιώνεται για άλλη μια φορά, από επίσημες πηγές, διότι σκοπίμως δεν αναφέρθηκα σε δηλώσεις ελλήνων πολιτικών ή πληροφορίες δημοσιογράφων, είναι ότι επαναλαμβάνεται το ίδιο σκηνικό και η ίδια μεθοδολογία.
Έτσι λοιπόν οι αδιαμφισβήτητοι ερμηνευτές του οικονομικού ευαγγελίου, αναλαμβάνουν να δημοσιοποιήσουν μερικά - και μόνον μερικά - από τα στοιχεία που παραθέτουν στους πελάτες – επενδυτές, προκειμένου να τους υποδείξουν πως θα αξιοποιήσουν καλλίτερα τα χρήματά τους επενδύοντας σε εκείνο ή στο άλλο κρατικό (πάντα) ομόλογο.
Ο στόχος είναι εμφανής. Με τον τρόπο αυτό θέλουν ταυτόχρονα να χειραγωγήσουν τη κοινή γνώμη να δεχθεί ως αναπόφευκτη συνέπεια κάθε είδους μέτρο που έχουν σκεφτεί να υποδείξουν στο υπηρετικό προσωπικό τους, προκειμένου να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντά τους.
Δεν διστάζουν να διαστρεβλώσουν την ίδια τη πραγματικότητα, να ανατρέψουν το αυτονόητο, να κάνουν ακατάληπτο το κατανοητό και τέλος να δημιουργήσουν μια τεχνητή κρίση, έστω και αντίθετη από τις συνέπειες που ισχυρίζονταν ότι θα οδηγούσαν τα προηγούμενα μέτρα που παρουσίασαν σαν αποκλειστικά τα μόνα ενδεδειγμένα για την “ανάκαμψη” της οικονομίας και να κερδίσουν από αυτή την απάτη ποντάροντας στα κέρδη που δημιουργεί ο τζόγος αυτού του είδους.
Αφού σε βγάλουν τρελό ή βλάκα επειδή δεν καταλαβαίνεις τις ακαταλαβίστικες επιστημονικοφανείς, παραπλανητικές κενολογίες τους, ή στη καλλίτερη περίπτωση σε κάνουν να παραδεχθείς ότι το επίπεδο των γνώσεών σου δεν σου επιτρέπει να κατανοήσεις τις μπαρούφες τους, αναπαράγουν με τα υποδειγματικά για τη δολιοφθορά τους ΜΜΕ τα μηνύματα που χρειάζονται για να εφαρμόσουν στη πράξη πλέον ότι έχουν εκ των προτέρων μεθοδικά σχεδιάσει.
Οι όποιες παρεκκλίσεις από τη προγραμματισμένη διαδικασία αξιοποιούνται κι αυτές κατάλληλα, ώστε να δημιουργήσουν την εντύπωση, ότι υπάρχουν και αστάθμητοι παράγοντες, ότι δεν είναι όλα μεθοδευμένα, ότι τέλος πάντων γίνονται και λάθη και ότι τα σχέδια είναι κι αυτά ευάλωτα από τις αντιδράσεις της κοινής γνώμης. Όσο και να μην μας συμφέρει το τελευταίο, θα πρέπει να παραδεχθούμε ότι η κοινή γνώμη και οι αντιδράσεις της παραμένουν δυστυχώς σε πολύ κατώτερο επίπεδο από αυτό που απαιτούν οι περιστάσεις, τείνοντας σε μια παροιμιώδη αδράνεια.
Ξεκινώντας λοιπόν τις παρατηρήσεις το πρώτο που θα είχε κανείς να πει, είναι : πως γίνεται μόλις πριν από λίγους μήνες η χώρα να ζει στη ευφορία του πλεονάσματος, της επανάκτησης του κύρους της, που θα της εξασφάλιζε τα απαραίτητα εχέγγυα για νέους δανεισμούς και πακτωλό επενδύσεων από ξένα κεφάλαια και σήμερα να κατρακυλάει η αξία του ελληνικού 10ετούς ομολόγου !!!!
Ποιος δουλεύει ποιον ;;;
δεύτερο ποιος είπε ότι η Τρόικα θα φύγει από την Ελλάδα ; από τα επίσημα ανακοινωθέντα συνάγεται ότι οι συνομιλίες και οι συναντήσεις με την Τρόικα, απλά θα γίνονται στο εξωτερικό.
Αλίμονο δε αν άφηναν οι δανειστές να κάνουν οι έλληνες πολιτικοί κουμάντο από δω και πέρα.
Τζάμπα κουράστηκαν να πετύχουν όλα αυτά μέχρι σήμερα ;
Άσε δε που οι έλληνες πολιτικοί μόνο ζημιά είναι σε θέση να κάνουν, αλλά πάντα με την προϋπόθεση ότι θα ακολουθούν πιστά τις ξένες υποδείξεις. Αλλιώς υπάρχει ο κίνδυνος ούτε αυτό να μη μπορέσουν να καταφέρουν. Γιατί λοιπόν ανησύχησαν (αν ανησύχησαν) οι επενδυτές ;
Ένα πράγμα είναι σίγουρο ότι η Τρόικα δεν φεύγει από εδώ αν δεν τη διώξουμε εμείς οι ίδιοι.
Επομένως το επιχείρημα με μορφή κινδυνολογίας όχι μόνο δεν επαρκεί να δικαιολογήσει τις ανησυχίες και ως εκ τούτου να ρίξει την αξία του ελληνικού ομολόγου, αλλά μπορεί να χρησιμοποιηθεί κατάλληλα, ούτως ώστε να μη φύγει ποτέ η Τρόικα και να χρειαστεί να πάρουμε κι άλλα σκληρότερα μέτρα, προκειμένου να μην αμφισβητηθεί η αξία του ελληνικού ομολόγου. Στο σημείο αυτό, επειδή χρειάζεται πιο επιστημονικοφανής εξήγηση για το τι πρόκειται να υποστούμε, έρχεται η Goldman Sachs, να “καθαρίσει”.
Ξεκινάει λοιπόν εξηγώντας ότι υπάρχει μια αλλαγή στις εκτιμήσεις της και ότι εκτιμάει ότι τα κρατικά ομόλογα των περιφερικών χωρών θα ακολουθήσουν σχεδόν παράλληλα την ανοδική πορεία των γερμανικών ομολόγων. (αξιοπερίεργο είναι από που βγαίνει αυτή η συσχέτιση)
Από την άλλη όμως υπάρχει η τάση (πως, που και γιατί) οι τοπικές συνθήκες και οι ιδιαίτεροι παράγοντες, σε κάθε χώρα να παίξουν καθοριστικό ρόλο ως προς την αξία των ομολόγων των περιφερειακών χωρών, δηλαδή του Νότου. Τόσο που να φτάνουν μάλιστα σε σημείο, οι πρωτοβουλίες και οι ιδιαιτερότητες τους, να κινδυνεύουν να αλλάξουν τη μοίρα των ομολόγων, επειδή το παιγνίδι, είναι ενδεχόμενο να ξεφύγει από τον έλεγχο της ΕΚΤ. (μωρέ μπράβο ποιος ξέρει τι πρωτοβουλίες θα είναι αυτές !! και να σκεφτεί κανείς ότι το πράγμα κινδυνεύει από τη χαλάρωση του ρόλου της ΕΚΤ, η αδράνεια, η ασφυκτική και η γερμανόφιλη πολιτική της οποίας μέχρι τώρα σύμφωνα με την ίδια την Goldman Sachs ήταν υπεύθυνη για την ανεπαρκή αντιμετώπιση της ευρωπαϊκής κρίσης και επειδή δεν λειτουργούσε κατά το πρότυπο της FED)
Και προτού καν προλάβει κανείς να σκεφτεί αν δύο αυθαίρετες παραδοχές είναι δυνατόν να καταλήξουν σε ένα θετικό ή αρνητικό συμπέρασμα, παρουσιάζεται αμέσως ο τεκμηριωμένος φόβος από το παράδειγμα της Ιταλίας, που κυοφορεί μια απάντηση τύπου Πυθίας.
Ο χρησμός όμως επειδή επαναλαμβάνεται συνέχεια, έχει γίνει πια ρουτίνα. Μαζεύουμε λοιπόν ότι έχουμε και δεν έχουμε για να προσφέρουμε στους θεούς, ετοιμάζουμε και μερικές ανθρωποθυσίες και .........
Αλλωστε η Goldman Sachs το λέει καθαρά. Φοβάται και προειδοποιεί τους επενδυτές να προσέξουν επειδή δεν έχουν “ολοκληρωθεί οι μεταρρυθμίσεις”.
Δυστυχώς στην Ιταλία δεν υπήρχε η ΔΗΜΑΡ ή κάτι αντίστοιχο για να μπορέσει να βάλει τα πράγματα σε τάξη. Θα μου πείτε κι εδώ που ήταν, πάλι δεν κατάφερε να κάνει κάτι.
Λάθος, μεγάλο λάθος.
Απλά δεν πρόλαβε ή καλλίτερα δεν την άφησαν να κάνει, αφού τη πολεμούσαν κι από τα δεξιά κι από τ' αριστερά. Κακώς, κάκιστα , γιατί ήταν η μόνη που είχε σαφή αντίληψη περί μεταρρυθμίσεων και ξεκάθαρη θέση για τα “κοινωνικά ισοδύναμα”. Η μαγική λέξη κλειδί του χρησμού είναι λοιπόν: οι μεταρρυθμίσεις Άρα λοιπόν χρειάζονται κι άλλες, κι άλλες, κι άλλες, σαν κι αυτές της κεντροαριστεράς .......
Σχόλια