Το σκεφτήκαμε ενώ απολαμβάνουμε ένα μαγευτικό 3μερο, τέλος Αυγούστου στο Μαθράκι... Εννέα μίλια Βορειοδυτικά της Κέρκυρας, στην Βορειοδυτική εσχατιά της Ελλάδας... Ενας Παράδεισος με κεφαλαία χωρίς εισαγωγικά... Με μέτρο και λιτή (ακόμη) ανάπτυξη.Με τεχνολογικές "υστερήσεις"... Με λιγοστούς κατοίκους ηρωϊκούς φαροφύλακες της ακραίας επικράτειας...
Ευτυχώς, εδώ δεν έχει επιπέσει ακόμη η Αιγαιοπελαγίτικη μόδα...
Ομως, επειδή στην ΦΑΙΑΚΙΑ διακατεχόμαστε συνεχώς από ... το άγχος της ανάπτυξης και των πρωτογενών πλεονασμάτων δεν μας παγίδευσε η Κίρκη φύση και σύντομα φανταστήκαμε ένα Μαθράκι πηγμένο στο μπετόν, με μπόλικο γκαζόν και αρκετούς κοκοφοίνικες (έτσι συνήθως περιγράφεται η προστασία του τοπίου) με μπόλικο ντάμπα-ντούμπα και τρελαθήκαμε!!! Πως διέφυγε αυτή η χρυσή ευκαιρία από τους εθνοσωτήρες μας... Γιατί μόνον ο Ερημίτης, η Μπούκα, ο Ισσος και το Καστέλλο... Τι αδικία είναι αυτή για το Μαθράκι!!! Και αν σκεφτούμε μάλιστα και τους γειτονικούς Οθωνούς και την παραπλήσια Ερείκουσα το ζήτημα αποκτά επείγοντα χαρακτήρα...
Επειγόντως το Μαθράκι στο ΤΑΙΠΕΔ... και να ετοιμάζονται και τα υπόλοιπα...
Σχόλια