ΠΡΑΓΑ 46 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ
-" Λυπηρή αλλά αναγκαία" .
Την εχτίμηση του Φιντέλ Κάστρο είχαμε
τότε για απάντηση στα ερωτηματικά που έπεφταν βροχή από εχθρούς και δικούς για
την επέμβαση στη Τσεχοσλοβακία. Δεν μας πέρναγε κάν από το μυαλό ότι ήταν το
δεύτερο βήμα της Μεγάλης 'Ηττας πού ήρθε 22 χρόνια μετά. Ο Ντούπτσεκ δεν ήταν όμως ούτε
Βαλέσα ούτε Γιέλτσιν...
Την προσπάθεια να ανασάνει ο διάλογος και η δημοκρατία στο
ΚΚΕ αρχίσαμε να τη παλεύουμε από το'77 και πέρα, όταν τελειώνανε τα
μεταδικταχτορικά επινίκεια και άρχισε η συζήτηση για το 10ο Συνέδριο.
Τότε άρχισαν να βγαίνουν στον αφρό
αλήθειες που από συναισθηματισμό ή από εγωισμό και δισταγμό δεν θέλαμε να
παραδεχτούμε.
Δεν γυρνά πίσω ο
χρόνος... Διαφορετικά θα έβλεπαν κάποιοι το γεγονός, αν είχαν ακούσει τούς στίχους
του Σοβιετικού ποιητή Αλεξάντρ Γκαλίτς-Γκίνσμπουρκ:
-Σύντροφοι Πολίτες η πατρίδα είναι
σε κίνδυνο!!!!!!!
- Τά τάνκς μας βρίσκονται σε
ξένο έδαφος!!!!!!!
Πολίτες που εχτιμούσαν την
τιμή περισσότερο από τη νομιμοφροσύνη. Τον άνθρωπο περισσότερο
απ'τη συγγένεια...
Το τί κουμάσια έβγαλε αυτή η πολιτική του
πνιγμού κάθε αντίθετης φωνής, δεν έχουμε παρά να ρίξουμε μια ματιά στα κότερα
στις αχτές μας. Θα τους δούμε να λιάζουν τα παχύσαρκα κορμιά τους, περιτρυγυρισμένοι από ένοπλα χτήνη...
Αυτοί είναι τα χαϊδεμένα παιδιά του
παλιού και του νέου συστήματος της ΕΣΣΔ... Οι γραφειοκράτες που γενήκαν καπιταλιστές
σε λίγες μονάχα μέρες...Αυτοί στη πολυτέλεια και οι γυναικούλες
με τα τσεμπέρια στον 'Αγιο να στριμώχνονται ιδροκοπώντας για μια
φωτογραφία και "περιμένοντας ίσως κάποιο θάμα".
Κ α τ ά ν τ ι α.......
Σχόλια