Γραμμένη σε 3 αράδες, όπως την φωτογραφήσαμε σε ένα τοίχο στο Μαντούκι της Κέρκυρας... Την αναβάζουμε σήμερα, που θυμόμαστε (ξεχωριστά) τον Παύλο...
Βεβαια, παραμένει ένα ζήτημα ερμηνείας... Πως γίνεται αυτό;;; Είναι μοιραίο;;; Μήπως φταίμε και εμείς, που στο όνομα της ...συνεπούς επαναστατικής δράσης, περιφρονούμε το ... ευτελές καθήκον της πληροφόρησης για τα στοιχειώδη και το "αναθέτουμε" -αντικειμενικά- στους σταθερά και δόλια παραπληροφορούντες;;;
Σχόλια