Γράφει η φίλτατη της ΦΑΙΑΚΙΑΣ Νέλλυ Δεμέστιχα. Κείμενο εκπροσώπησης των μανάδων όλου του κόσμου!!! Αυτών, που η φύση της τάσσει για την κατακυθρίευση της γης και ο καπιταλισμός μετατρέπει τα βλαστάρια τους σε θύματα εκμετάλλευσης ή απαριθμούμενα σφαχτάρια στον βωμό του κέρδους...
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ!!!
ΕΝΑ "ΠΡΩΤΑΚΙ" ΑΛΛΟΙΩΤΙΚΟ ΑΠΟ Τ'ΑΛΛΑ
Φόβοι που μας πιάνουν
εμάς τις μητέρες όταν ξεπροβοδίζουμε τα
παιδιά για το Σχολείο!!!
Πόσο μικροί φαίνονται
αν σκεφτούμε τις γυναίκες της Γάζας, της
Καμπούλ, της Δαμασκού!!!
Εμείς νοιαζόμαστε μην ο
δάσκαλος φερθεί επιθετικά στο παιδί, μην άλλα παιδιά το πληγώσουν για κάποια του αδυναμία (Bulling) ή μήπως το Σύστημα τ' απομακρύνει από τη γνώση και το μυαλουδάκι τους
σκοτεινιάσει από νωρίς.
Οι
άλλες έχουν τον τρόμο αν τους τα φέρουν λιωμένα από βόμβες η σακατεμένα, βιασμένα,
χωρίς κλειτορίδα, μάτια η αυτιά. Ακόμη και
οι Αμερικανίδες όταν βάζουν τα παιδιά στο σχολικό λεωφορείο δεν σκέφτονται
πόσα όπλα κυκλοφορούν μέσα στις τάξεις
και κάποια σαλεμένα -έτσι λόγω ανίας- δεν τα εκτελέσουν εν ψυχρώ όπως
γίνεται μια-δύο φορές κάθε χρόνο με μαζικούς θανάτους.
 |
| O πίνακας είναι τού Νόρμαν Ρόκγουωλ εικονογράφου του εξώφυλλου της Saturday Evening Post (1894-1978) |
Συλλογιέμαι πόσο κουράγιο είχε η Λουσίλ Μπρίτζες Χωλ, όταν έδενε τη
πάλευκη κορδέλα στα σγουρά μαλλιά της κορούλας της Ρούμπυ.
Ήταν το πρώτο μαύρο παιδί που έγινε
νόμιμα δεκτό σε "λευκό "
δημοτικό σχολείο του ρατσιστικού Νότου. Στη Νέα Ορλεάνη όπου είχαν μετακομίσει από το Μισισίπι οι γονείς της μόλις είχε ψηφιστεί ο
σχετικός νόμος απορόφησης τών μαύρων μαθητών. Εξαγριωμένο πλήθος έξω από
William Franz Elementary Schoοl ούρλιαζε και πετούσε πέτρες και ζαρζαβατικά.
Μόνο έξι μαθητές απέμειναν στο Σχολείο και λίγοι δάσκαλοι μετακόμισαν
όλοι με πούλμαν την ίδια μέρα 12 Νοέμβρη του 61 μαζικά αλλού. Δήμαρχος,
Αστυνομία, Εθνοφρουρά αρνήθηκαν να προστατεύσουν την εξάχρονη μικρή. Έτσι την
συνόδευσαν Ομοσπονδιακοί Μάρσαλς μέχρι την πύλη τού Δημοτικού. Απειλές και
προπηλακισμούς δέχτηκαν βέβαια και τα άλλα πέντε παιδιά και οι γονείς τους. Μία δασκάλα από τη Βοστώνη, η Μπάρμπαρα Χένρυ δέχτηκε να διδάξει το παιδί που ήταν τελείως μόνο του στην αίθουσα
"σαν να δίδασκε ολόκληρη τάξη".
Αυτό συνεχίστηκε
όλη τη χρονιά… Καμιά σαρανταριά ρατσίστριες cheerleaders επέμεναν
ως τον Ιούνιο κι από ότι βλέπετε στις φωτο δεν πρόκειται για κομπλεξικές
γουρούνες όπως η Σκορδέλη και η Μιχαλολιάκαινα αλλά για καλοβαλμένες αστές
μαινάδες που θίγονταν η λευκότητά τους η κρινένια…
Το
παιδάκι όταν γύρισε τη πρώτη μέρα
είπε στη μαμά του:
- Tι ωραία που ήταν! Εδώ γιορτάζουν το καρναβάλι της Καθαρής Δευτέρας (Mardi Gras)
τώρα! 'Οπως εκεί που είμαστε πετούσαν τομάτες, κολοκύθια, φρούτα! Η
Ρούμπυ μπέρδεψε μες τη παιδική της αθωότητα το έθιμο, αγνοώντας κάθε κίνδυνο.
Την επόμενη χρονιά δεν ήταν μόνη είχε είκοσι συμμαθητές… Συνέχισε τις
σπουδές της, αλλά δεν κατάφερε να πάει
σε Πανεπιστήμιο. Ενα σχολείο στη Καλιφόρνια φέρνει το όνομά της και είναι
επικεφαλής Ιδρύματος για τα Ανθρώπινα δικαιώματα του Ruby Bridges
Foundation.
Σχόλια