Ολο τον τελευταίο καιρό τα νέα της ΔΗΜΑΡ, βοηθάνε τα πικραμένα μας τα χείλη να χαμογελάσουνε... Η είδηση, όμως της αποχώρησης του κ. Σπ. Λυκούδη από την ΔΗΜΑΡ και η πιθανότατη συνάντησή του με άλλα αστέρια της κεντροαριστεράς (Ψαριανός, Ποτάμι, 58 κ.λ.π.) έχει ξεπεράσει τα όρια της ιλαρότητας και κινείται στις σφαίρες της βαθειάς θλίψης έως και αγανάκτησης...
Είναι φανερό, ότι ακόμη και πεθαμένη η ΔΗΜΑΡ θα αξιοποιηθεί για την συντήρηση του συστήματος, που πιο αpλά και άμεσα λέγεται εκλογή προέδρου Δημοκρατίας... Και, που απώτερα προσβλέπει σε νόθευση κάθε ριζοσπαστικής τάσης στην κοινωνία και στο πολιτικό προσκήνιο...
Η σαρκαστική διάθεση είναι ισχυρό όπλο άμυνας μπροστά στις τερατογενέσεις του πολιτικού γίγνεσθαι αλλά η καταπρϋντική ικανότητα της έχει και όρια...
Σχόλια