Σπουδαίο ζήτημα η διατήρηση ισχυρής μνήμης, όπως λέγαμε και στην προηγούμενη ανάρτηση... Ιδιαίτερα σε εποχές, που η πολιτική dementia απλώνεται...Γιαυτό κλέβουμε από την ISKRA ένα από τα εξαιρετικά πετυχημένα ανακλητικά μνήμης του Θανάση Κάππου.
Πρόκειται για σημείωμα του Γεωργίου Παπανδρέου στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της 1ης Ιουνίου 1952... Μόλις 8 χρόνια δηλαδή μετά το: πιστεύομεν εις την λαοκρατίαν, πιστεύομεν και εις την βασιλείαν... Και μόλις 9 χρόνια πριν την κήρυξη του "Ανενδότου αγώνος".
Διαβάστε το, σήμερα μόλις 64 χρόνια μετά και αναλογισθείτε τι σας θυμίζει...
ΣΤΙΣ ΕΠΟΧΕΣ ΠΟΥ ΔΙΑΝΥΟΥΜΕ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟ ΝΑ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ ΑΛΛΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΝΕ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ ΘΑΝ. ΚΑΠΠΟΣ
Καθημερινή 1 Ιουνίου 1952
Ελεύθεραι Γνώμαι
Η ΕΥΘΥΝΗ ΤΟΥ ΑΝΕΥΘΥΝΟΥ
Του κ. Γεωργίου Παπανδρέου
Ερωτώμεν την
κυβέρνησιν: Είχεν αναγγείλει, ότι μετά την πρώτην δίκην του Μπελογιάννη
Θα επηκολούθει δίκη της δευτέρας σειράς των κατασκόπων. Έχουν παρέλθει
ήδη τρεις μήνες.
Και η νέα δίκη δεν
έγινε.
Διατί;
Η Κυβέρνησις δεν
απαντά. Και είμεθα ηναγκασμένοι να απαντήσωμεν ημείς δια λογαριασμόν της;
Δεν έγινεν η νέα
δίκη των κατασκόπων, διότι η Κυβέρνησις ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ ΕΚΒΙΑΣΜΟΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ
ΦΑΛΑΓΓΑ ΤΗΣ «ΣΥΝΟΔΟΙΠΟΡΙΑΣ», η οποία δρα εντός της κυβερνητικής παρατάξεως. Και
όχι μόνον υφίσταται τον εκβιασμόν, αλλά και υποκύπτει……
ΕΡΩΤΩΜΕΝ ΠΑΛΙΝ:
Είχεν αναγγείλει η
Κυβέρνησις, ότι εκ των αρχείων της κρύπτης του Βαβούδη
διεπιστώθη η συνενοχή της Ε.Δ.Α. εις την κατασκοπείαν.
Και ότι απεφάσισε την διάλυσίν της.
Επρόκειτο μόνον να
κριθή, αν, συμφώνως με τους κείμενους νόμους, η διάλυσις θα απηγγέλετο από το
Υπουργικόν Συμβούλιον ή το Εφετείον. Έχουν παρέλθει πέντε μήνες. Και όμως η
διάλυσις της ΕΔΑ δεν έγινε.
Διατί;
H Kυβέρνησις δεν
απαντά. Και αναγκαζόμεθα να απαντήσεωμεν ημείς δια λογαριασμόν της: Διότι η
Κυβέρνησις υπέστη τον εκβιασμόν της πέμπτης φάλλαγος. Και υπέκυψεν εις τον
εκβιασμόν………
ΕΡΩΤΩΜΕΝ ΑΚΟΜΗ:
Διατί ο Προεδρεύων της Κυβερνήσεως, διερχόμενος εκ Θήρας, το Πάσχα, κατέλυσε την
Δικαιοσύνην, παραλαβών αυθαιρέτως εις το πλοίον του ζωοκλέπτας ευρισκόμενους
εκεί εις εκτόπισιν κατόπιν δικαστικής αποφάσεως;
Προφανώς, διότι
υπέυκυψεν εις τον εκβιασμόν των κομματαρχών του…….
Και τώρα τίθεται το
μέγα ερώτημα:- Διατί η Κυβέρνησις μετέθεσεν τον μοίραχο Καπετανάκην
από την Αμαλιάδα; H απάντησις είναι πασίγνωστος: ΔΙΟΤΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΙΣ
ΥΠΕΣΤΗ ΚΑΙ ΥΠΕΚΥΨΕΝ ΕΙΣ ΕΚΒΙΑΣΜΟΝ……..
Αλλά το
περιστατικόν της Αμαλιάδας δεν είναι δυνατόν να παρέλθη. Διότι είναι πράγματι
μέγα. Υπήρξε και εις το παρελθόν «Φαυλοκρατία», όπως την είχεν επονομάσει ο
Ιδρυτής του Κόμματος των Φιλελευθέρων ο οποίος και την
κατέλυσεν όταν ήλθεν εις την Ελλάδα, δημιουργήσας, μαζί με τον Νικόλαον
Δημητρακόπουλον το Κράτος Δικαίου, τον Νόμον.
Αλλά παρόμοιον
γεγονός ουδέποτε έχει συμβή ακόμη και εις τας ενδοξότερας μέρας της
Φαυλοκρατίας. Ο μοίραρχος Καπετανάκης είναι θρύλος εις την
Πελοπόννησον. Μαζί με τον Ζάραν έσωσαν την Ζαχάρω καίτοι
διέθεταν ελάχιστας δυνάμεις.
Και η εθνική
αντίστασις της Ζαχάρως απετέλεσε γενικωτέραν συμβολήν δια την προστασίαν της
Πελοποννήσου. Και εξηκολουθεί εις την Αμαλιάδα να κάμνη το καθήκον του. Αλλά ο
τοπικός βουλευτής τον ηθέλησεν όργανον της συνοδοιπορίας του.
Και διότι ο
Καπετανάκης εξηκολουθεί την «εθνικήν του αντίστασιν» και
εναντίον της φαυλοκρατικής και συνοδοιποριακής πιέσεως του βουλευτού της
ΕΠΕΚ, ηξιώθη η μετάθεσις του –επί απειλή αποσκιρτήσεως.
Και τότε η
Κυβέρνησις της πλειοψηφίας της μιας ψήφου εξηυτελίσθη πανηγυρικώς και εξηυτέλισε
την έννοια του Κράτους!
Η συνεδρίασις της
Βουλής διεκόπη, προφανώς εις ένδειξιν πένθους δια την απειληθείσαν αποσκίρτησιν.
Και η φρουρά της Βουλή θα πρέπει, υποθέτομεν, να παρουσιάσεν όπλα προς τιμήν του
μεγάλου ανδρός……
Και ο
Καπετανάκης-συμβολίζων πλέον το Έθνος και τον Νόμον -διετάχθη
να παραδώση υπηρεσίαν. Και ο Υπουργός των Εσωτερικών προέβη εις δημοσίαν
ανακοίνωσιν, ότι η πολιτική θέσις του βουλευτού εντός της κυβερνητικής
παρατάξεως είναι πάντοτε εξαίρετος!
Εάν δεν διηρχόμεθα
περίοδον παρακμής, θα έπρεπε κατόπιν αυτών των γεγονότων, η εξηυτελισμένη
Κυβέρνησις να είχεν αποπεμφθή από την οργήν του Δήμου. Επειδή ό,τι συνέβη δεν
είναι απλώς σκάνδαλον. Είναι στίγμα του δημόσιου βίου; Με το οποίο θα ιστορήται
εις το μέλλον η σημερινή περίοδος της παρακμής. Αναμένομεν ειλικρινώς ότι θα
ευρεθούν υπερήφαναι συνειδήσεις αντιπροσώπων του Λαού εις την Βουλήν, οι οποίοι
θα διαχωρίσουν τας ευθύνας των από την αξιοθρήνητον Κυβέρνησιν.
Σχόλια