Σε παλιότερη ανάρτηση είχαμε
εκθέσει επιγραμματικά την κατά τη γνώμη μας «λίστα» των λόγων για τους
οποίους η Ελλάδα επιλέχτηκε ως το
ιδανικό πειραματόζωο στην νέα φάση της κλιμακούμενης επίθεσης του
νεοφιλελευθερισμού. Επαναλαμβάνουμε, επιγραμματικότερα: «Ελεγχόμενο» μέγεθος
χρέους, δυσφημισμένος δημόσιος τομέας, «εύκολη» και πρόθυμη πολιτική ηγεσία,
γεωπολιτική και γεωστρατηγική σημασία, ορυκτός πλούτος και φυσικά πλεονεκτήματα
για ανάπτυξη εναλλακτικών ενεργειακών πηγών καθώς και φυσικών παραθεριστικών
«παραδείσων» προς εκποίηση… Εστιάζοντας στα ειδικά «πλεονεκτήματα» της Ελλάδας
δεν πρέπει να παρακάμψουμε τα γενικά κυρίαρχα χαρακτηριστικά της κρίσης εκ των
οποίων η μείωση του ποσοστού της καπιταλιστικής κερδοφορίας πρωτεύον και
«πιθανότατα» αξεπέραστο… Διότι, ως
γνωστόν, ο καπιταλισμός είναι σαν τα φαντασματάκια του packman… Υπάρχει και ζει όσο καταφέρνει
να καταβροχθίζει όλο και περισσότερες
«μπίλιες» του παιγνιδιού… Εχοντας,
λοιπόν, περιορίσει στο ελάχιστο την εργατική δύναμη στην παραγωγική διαδικασία
έχει συνθλίψει και την πηγή της αύξησης της κερδοφορίας του…
Εδώ εδρεύει η σκληρότητα της Μέρκελ και του
Σόϊμπλε και όχι στον άτεγκτο Λουθηριανικό τιμωρητισμό τους. Για την κυρίαρχη
Γερμανική πολιτική τάξη, που ηγείται όλων των νεοφιλελεύθερων και
σοσιαλφιλελεύθερων της Ευρώπης, ο κυνισμός, η κτηνωδία και η απανθρωπιά είναι η
φυσική και εύλογη στάση υπεράσπισης των «αγίων των αγίων» του συστήματος… Η
μείωση του εργατικού κόστους βρίσκεται στην πρώτη γραμμή των νεοφιλελεύθερων
οραμάτων, που βαφτίζονται ανάπτυξη, διαρθρωτικές αλλαγές, εκσυγχρονισμός,
δημοσιονομική εξυγίανση κ.λ.π.
Η μείωση του εργατικού κόστους σε
μία Ευρωπαϊκή χώρα από τις πρώτες στον πυρήνα της ΕΕ και του Ευρώ έχει ισχυρή
παραδειγματική αξία, θετική και αρνητική. Οσο υλοποιείται, τόσο ασκεί την
εκφοβιστική της επιρροή στο προλεταριάτο ολόκληρης της Ευρώπης… Και
αντιστρόφως: Αν πάψει να εφαρμόζεται μπορεί να ανοίξουν οι ασκοί του Αιόλου σε
βάρος των κυρίαρχων…
Με λίγα λόγια… Περίπτωση
υποχώρησης της εφαρμοζόμενης πολιτικής στα πλαίσια της ΕΕ υπάρχει μόνον ως
προσδοκία θαύματος… Κάποιοι απειροελάχιστοι ελιγμοί, μπορούν να γίνουν και αυτή
από συντηρητική του συστήματος σκοπιμότητα και για βραχύτατα χρονικά
διαστήματα… Ελιγμοί με περιεχόμενο αμιγώς επικοινωνιακό για ισχυρότερη,
μαζικότερη και ασφαλέστερη υποταγή… Σε αυτά τα πλαίσια πρέπει να αξιολογηθούν
οι δηλώσεις Ολάντ και Μοσκοβισί αλλά και του ίδιου του Σόϊμπλε για …καταρχήν
σεβασμό της Λαϊκής ετυμηγορίας στην Ελλάδα… Την γράφουνε στα παλιά τους τα
παπούτσια την λαϊκή ετυμηγορία, όπως ξεδιάντροπα απέδειξαν με τις χίλιες
προσπάθειες παρεμπόδισης και αναστολής των Ελληνικών εκλογών με την βοήθεια του
ημεδαπού πολιτικού τους προσωπικού… Ο ηγεμονικός σχηματισμός της ΕΕ
καταλαβαίνει μόνον από ανατροπή του συσχετισμού των δυνάμεων… Ο ρεαλισμός,
λοιπόν, χωρίς εισαγωγικά δεν είναι ούτε «αιμοχαρής» ούτε «αιμοδιψής». Δεν δίνει
εξετάσεις επαναστατικότητας και δεν επιζητά πιστοποιητικά καθαρότητας… Απλά
στηρίζεται στην ανάλυση της πραγματικότητας… Χωρίς υπερφίαλες υπερεκτιμήσεις
αλλά και χωρίς υπεκφυγές…
Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται
υποχρεωτικά μπροστά στην ιστορική πρόκληση της ρήξης, που είναι δυσκολότατο να
αποφύγει… Αν αρνηθεί την ρήξη υπογράφει την καταδίκη της… Και κυρίως την ήττα
ολόκληρης της αριστεράς, της ίδιας της χώρας και του λαού…
Σχόλια