Η εθνικοφροσύνη είναι σύνθετη λέξη από το έθνος και φρονώ... Δηλώνει την βαθύτατη αφοσίωση στην ιδέα του έθνους, σε βαθμό υπερβολικό ίσως, που συμπεριλαμβάνει καμία φορά και την υποτίμηση άλλων εθνών... Ετσι περίπου λένε τα λεξικά... Πάντως υπερβολικά ξε-υπερβολικά το έθνος του το αγαπά ο εθνικόφρων, σύμφωνα με τα λεξικά... Επειδή, όμως τα παραδείγματα κάνουν τις αφηρημένες έννοιες πιο κατανοητές θα σας δώσουμε ένα παράδειγμα με μία μικρή ιστοριούλα...
Κάποτε υπήρχε μία χώρα που την έλεγαν μπανανούλα. Οι κάτοικοί της, οι μπανανουλιστές ξύπνησαν ένα πρωί και έμαθαν από τους πολυχρονεμένους τους, ότι τα πράματα δεν πάνε καλά...
Μα πώς απόρησαν οι μπανανουλιστές... Μέχρι χτες όλα ήταν καλά, είχαμε λεφτά και οι τράπεζες ήθελαν να μας δώσουν κι άλλα...
Δυστυχώς δεν είναι έτσι... Και φταίτε εσείς που τα τρώγατε....
Αυτό τους είπαν οι καλοί δανειστές και το ίδιο ακριβώς επανέλαβαν και οι πολυχρονεμένοι. Κάποιοι μπανανουλιστές διαμαρτυρήθηκαν πως αυτοί δεν τα είχαν φάει αλλά τότε ένας ευτραφής πολυχρονεμένος τους είπε: σκάστε όλοι μαζί τα φάγαμε...
Αρχισαν λοιπόν κάτι χοντρές περικοπές μισθών και συντάξεων κάτι φόροι παλούκια και οι μπανανουλιστές έπαθαν τη πλάκα τους... Εντούτοις ακόμη δεν είχαν αντιδράσει συλλογικά γιατί οι πολυχρονεμένοι τους είχαν μάθει να κοιτάζουν τη πάρτη τους, να τη βολεύουν και να γράφουν τους άλλους στα παλιά τους τα παπούτσια... Αλλά και όταν άρχισαν οι ψιλοδιαμαρτυρίες οι πολυχρονεμένοι, αφού τους θύμισαν πως φταίνε οι ίδιοι για το κακό παρελθόν της χώρας του τόνιζαν: ή όλοι θα νικήσουμε ή όλοι θα πεθάνετε !!!
Εν τω μεταξύ άλλαξαν οι πολυχρονεμένοι και ανέλαβαν κάποιοι που τους έλεγαν εθνικόφρονες....Οχι μόνοι τους...Είχαν και τη βοήθεια κάποιων άλλων που τους έλεγαν πολύ σοσιαλιστές και κάποιων άλλων που τους έλεγαν πολύ αριστερούς...Οι εθνικόφρονες ήταν οι περισσότεροι και γι αυτό και ο πρώτος βεζύρης ήταν εθνικόφρονας... Και οι νέοι πολυχρονεμένοι ίδιοι με τους παλιούς...
Κάποτε, όμως οι μπανανουλιστές αποφάσισαν να αλλάξουν κυβερνήτες. Είναι βλέπεις και αυτή η καταραμένη διαδικασία των εκλογών, που θα έκανε πολύ κακό στη χώρα, έλεγαν οι πολυχρονεμένοι...Τότε λοιπόν ο πρώτος βεζύρης, αφού κατάλαβε ότι τη χάνει την υπόθεση, πήγε και έκλαψε στην αγκαλιά των καλών του φίλων, των δανειστών... Εκλαψε, φώναξε και καταράστηκε...Να τους κόψετε τον βήχα... να τους κόψετε τον κώ.... Μην τους αφήσετε σε χλωρό κλαρί...
Μα, ξέρεις, είπε ένας από τους δανειστές, μπορούμε να δώσουμε στη χώρα σας εξάμηνη παράταση του προγράμματος,Τι λες εσύ πρώτε Βεζύρη της μπανανούλας;;;
Ενα δίμηνο και πολύ, απάντησε χαμογελώντας σαρκαστικά... Για να δούν τι θα πάθουν είπε ο πρώτος Βεζύρης... Και η μπανανούλα;;; αναρωτήθηκε ο δανειστής... Ποιος τη χέ... την μπανανούλα...
Είδατε πόσο τα παραδείγματα βοηθάνε για να καταλαβαίνουμε τις μεγάλες, αφηρημένες και δύσκολες έννοιες!!! Αν κοιτάξετε την ιστορία της μπανανούλας θα βρείτε πολλά παρόμοια παραδείγματα για την ευεργετική δράση των εθνικοφρόνων...
Σχόλια