Ο φίλτατος Νίκος Μητσιάλης περιγράφει την πολιτική πραγματικότητα και προβληματίζεται για τις προοπτικές της...
Μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι η
διαπραγμάτευση στο Eurogroup διεξήχθη ως διαδικασία ορθού λόγου; Ασφαλώς και
όχι… Πολύ περισσότερο δεν περίμενε κανένας ότι θα μπορούσε να διεξαχθεί αυτή ως
στοιχείο ταξικής πάλης. Τα πράγματα δυσκολεύουν όμως τώρα αφάνταστα… Το
γερμανικό διευθυντήριο με το βούρδουλα του χρήματος και την απειλή της
χρεοκοπίας, έφερε περίπου στα μέτρα του τις διαπραγματεύσεις με περισσότερες
όμως αυτή τη φορά «δημιουργικές» ασάφειες, κρατώντας παράλληλα τις «αποσαφηνίσεις»
στις επί μέρους εγκρίσεις και το «ταμείο» στο τέλος του τετραμήνου με στεγνή
ροή χρήματος…
Tα
μνημονιακά «εργαλεία» έκαναν από την αρχή της κρίσης εντελώς «κιμά» το ελληνικό
πολιτικό σύστημα! Διέλυσαν ένα ΠαΣοΚ του 40%, τριχοτόμησαν τη Νέα Δημοκρατία…
Το Καρατζαφέρη τον έστειλαν στα αζήτητα, μαζί εκεί και τον εξαφανισμένο πλέον
Κουβέλη! Παράλληλα τους ναζιστές τους ανέδειξαν σε τρίτο κοινοβουλευτικό κόμμα…
Όμως και το Σύριζα αυτή η εποχή της πολλαπλής κρίσης από το 4% τον ανέβασε στα
κυβερνητικά έδρανα μαζί με τους ΑΝ-ΕΛ! Εδώ όμως αρχίζουν τα δύσκολα για τη
Ριζοσπαστική Αριστερά που σήκωσε σημαία αγώνα την ανθρωπιστική κρίση και
επίκεντρο συζήτησης στο Eurogroup και καλά έκανε.
Σημαία, που ο Σόιμπλε και η ευρωπαϊκή
παρέα του, από την ίδια ώρα ενεργούν για να την
υποστείλουν… Και έχουν φυσικά τον τρόπο και είναι ο ίδιος που έβαλαν στο
περιθώριο τα προηγούμενα κόμματα τα οποία βεβαίως και τον απεδέχθησαν ως το
μόνο σωτήριο δρόμο . Ο Σύριζα επιμένει όμως πως ακολουθεί μια άλλη διαφορετική
πορεία… Δηλώνει πως εξακολουθεί να διαθέτει αριστερά ριζοσπαστικά αντισώματα…
Είναι ολοφάνερο πως το γερμανικό διευθυντήριο του την έχει «στημένη», μα
εκείνος μας διαβεβαιώνει πως έχει τον τρόπο να βγει στο ξέφωτο, από το σημερινό
τοπίο στην ομίχλη… Τρομερά δύσκολο όταν σου μετράνε τις ανάσες, σφίγγοντάς σου
στην κυριολεξία το λαιμό, υπολογίζοντας με αρκετή αγωνία και εκείνοι τώρα, τις
μέρες, τις ώρες ακόμα και τα λεπτά για να σε ρίξουν στο χώμα πριν προλάβεις να
ανταμώσεις όρθιος με τους Ισπανούς και τους Πορτογάλους σε μερικούς μήνες…
Και για
να εξηγούμαστε, η νίκη του Σύριζα
δημιούργησε τεράστια υπαρξιακά προβλήματα στους Ισπανούς και Πορτογάλους
δεξιούς κυβερνητικούς. Στέλνουν μηνύματα στη Μέρκελ αυτοί, να εξαντλήσει τη
σκληράδα της στους Έλληνες! Καμιά παραχώρηση στη νέα ελληνική κυβέρνηση…
Αλίμονο αν θεωρηθεί νίκη του Σύριζα, κάποιο από τα σημεία των διαπραγματεύσεων.
Στις εκλογές που θα μεσολαβήσουν σε λίγους μήνες σ’ αυτές τις δύο χώρες, οι
αγαπημένοι συνεργάτες των Γερμανών, Ραχόι και Κουέλιου δεν θα νικηθούν απλά, θα
εξευτελιστούν τελείως! Παράλληλα 32 προσωπικότητες της πολιτικής ζωής της
Πορτογαλίας από ολόκληρο το πολιτικό φάσμα, υπέγραψαν μανιφέστο με το οποίο καταγγέλλουν τη δεξιά
κυβέρνηση της χώρας τους για τη στάση που κράτησε εναντίον της Ελληνικής
κυβέρνησης στη πρόσφατη διαπραγμάτευση των Βρυξελλών. Το κείμενο συνυπογράφουν,
ο πρόεδρος
του Σοσιαλιστικού Κόμματος Κάρλους Σέζαρ και ο επικεφαλής των σοσιαλιστών
βουλευτών Φέρου Ροντρίγκες, ο Οκτάβιου Τεζέιρα του Κομμουνιστικού Κόμματος και
η Μαριάνα Μορτάγουα του Μπλόκου της Αριστεράς, αλλά και ο Πατσέκου Περέιρα του
κυβερνώντος κόμματος, που αντιτίθεται όμως σε αυτή τη γραμμή!
Το
στοίχημα λοιπόν είναι αν ο Σύριζα θα μπορέσει να διατηρήσει την τεράστια Λαϊκή
αποδοχή προκειμένου να συναντηθεί με τις αλλαγές που οπωσδήποτε θα προκύψουν
στις ευρωπαϊκές χώρες… Ας μην ξεχνάμε ότι σε ελεύθερη πτώση βρίσκεται και η
δημοτικότητα της Ιρλανδικής κυβέρνησης του Κένι που πληρώνει την τεράστια
απογοήτευση του εκλογικού σώματος για την άνιση ανάκαμψη της οικονομίας.
Εκλογές και εκεί στις αρχές του 2016. Παράλληλα τα χαμόγελα και οι
φιλοφρονήσεις του Ιταλού πρωθυπουργού Ρέντσι στο πρόσωπο του Τσίπρα και η
«κατανόηση» του στο ελληνικό πρόβλημα, ήταν οπερετική προσπάθεια
αποπροσανατολισμού από το Ιταλικό ηφαίστειο των προβλημάτων που σύντομα θα
αρχίσει να εκρήγνυται και τότε… Το
τοπίο στην ομίχλη είναι πασιφανές ότι δεν καλύπτει τώρα μόνο τον Ελλαδικό χώρο, η «ομίχλη» έχει
εξαπλωθεί ευρύτερα, φθάνοντας ίσως και στις παρυφές του γερμανικού διευθυντηρίου,
γι’ αυτό και όλος αυτός ο απροκάλυπτος τσαμπουκάς…
Οι
ώρες είναι κρίσιμες για όλους μας, την κοινωνία, το έθνος και ιδιαίτερα για την Ριζοσπαστική Αριστερά που δίνει
εξετάσεις όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και για την Ευρώπη. Για το αντάμωμα με
τις ημερομηνίες νίκης και των άλλων ευρωπαϊκών Λαών! Η δημοκρατική νομιμοποίηση
της κυβέρνησης στηρίζεται μόνο στο ανθρωπιστικό πρόγραμμα του Σύριζα. Και η
εφαρμογή του άμεσα, της εξασφαλίζει τη στήριξη και τη δυναμική του ελληνικού
λαού… Αυτή τη δυναμική οι «εταίροι» προσπαθούν από την επομένη των εκλογών να
την τινάξουν στον αέρα και το ερώτημα που ευθέως μπαίνει είναι: Eαν το πετύχουν και αποκλείσουν τελικά
στον Σύριζα να εφαρμόσει αυτό το πρόγραμμα, τότε η Ριζοσπαστική Αριστερά θα
αφεθεί να γίνει πιόνι στα χέρια τους χάνοντας τη Λαϊκή της υποστήριξη ή θα
διαλέξει το δρόμο της ρήξης? Συριζαίοι, μεσοβέζικες λύσεις δεν υπάρχουν…
Σχόλια