Το ΟΧΙ βιάστηκε στην αγκαλιά του ΝΑΙ!

Γράφει ο φίλτατος της ΦΑΙΑΚΙΑΣ Νίκος Μητσιάλης και αναπαράγουμε

Το ΟΧΙ βιάστηκε στην αγκαλιά του ΝΑΙ!
Είναι άχαρο να γράφεις κείμενο Παρασκευή βράδυ για τα μελλούμενα που θα αποφασισθούν το Σαββατοκύριακο στις Βρυξέλλες. Κινδυνεύεις να αδικήσεις και να κατηγορηθείς, όμως το επί του πιεστηρίου το Σαββάτο το πρωί είναι καθοριστικό… Πάντως οι προτάσεις τις ελληνικής κυβέρνησης στους εταίρους είναι πλέον δημοσιευμένες,  παίζονται και σχολιάζονται  στις τηλεοράσεις, στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων, συζητούνται στη βουλή και ακούγοντας τες κρύος ιδρώτας στο μεσοκαλόκαιρο, χωρίς από μαλάρια να υποφέρεις, σε λούζει αυτός πατόκορφα… Και βεβαίως δίχως να έχουν ακόμα υποστεί οι ελληνικές αυτές προτάσεις και τις τελικές…διορθώσεις του Φύρερ Σόιμπλε! Με κίνδυνο ακόμα και το Γερμανικό υπουργείο οικονομικών να μπλοκάρει  το Σαββατοκύριακο τις εξελίξεις… Αυτό το τελευταίο έκανε και την απογευματινή συζήτηση – έγκριση επί των προτάσεων στη βουλή να έχει πλέον μια συμβολική σημασία αφού κατά πάσα πιθανότητα οι προτάσεις που τελικά θα καθορίσουν τη ζωή μας θα έχουν ακόμα πιο βαριά επάνω τους τη Γερμανική μπότα… Ο Λαός μας με ένα 61,31% στο δημοψήφισμα της περασμένης Κυριακής είπε ΟΧΙ στις εξοντωτικές προτάσεις-μέτρα Γιουνγκέρ! Ξεπέρασε το πόλεμο του τηλε-τρόμου, έγραψε στα παλιά του παπούτσια πολιτικούς σκελετούς του παρελθόντος, προπαγανδιστές του εθελόδουλου Ναι! Αντιμετώπισε ψύχραιμα απειλές και προσβολές ζωής, ακόμα και με κλειστές τράπεζες! Eνα νικηφόρο δημοψήφισμα που εκτός άλλων έδειξε το ταξικό χαρακτήρα και το σπουδαιότερο την προτίμηση των νέων ψηφοφόρων του ΟΧΙ! Όλα αυτά τώρα πεταμένα στο κρεματόριο της Κομισιόν… Υπερψηφίστηκε το ΟΧΙ για να δώσει η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού Λαού στο χέρι της ελληνικής κυβέρνησης αυτό το αποτέλεσμα  σαν όπλο για να επιτύχει μια συμφωνία οικονομικά βιώσιμη και κοινωνικά δίκαιη για το Λαό της. Μια συμφωνία που επιτέλους θα περιείχε την καθοριστική και συγκεκριμένη δέσμευση για αναδιάρθρωση του μη βιώσιμου χρέους. Παράλληλα με μια επαρκή χρηματοδότηση η οποία δεν θα χρησιμοποιείται απλά και  μόνο για να πληρώνουμε τις θηριώδεις δόσεις, αλλά και για να στηρίξει ένα μακροπρόθεσμο αναπτυξιακό πρόγραμμα προκειμένου επιτέλους η χώρα να μπει σε μια πορεία ανάπτυξης ξεφεύγοντας έτσι κάποια στιγμή από το φαύλο κύκλο της αυτοτροφοδοτούμενης κρίσης. Οι προτάσεις που καταθέτει σήμερα η ελληνική κυβέρνηση και οι γερμανικές «διορθώσεις» που θα ακολουθήσουν ασφαλώς, δεν είναι σε μια τέτοια κατεύθυνση… Μειώσεις συντάξεων, φόροι, ιδιωτικοποιήσεις και μια σειρά άλλα επώδυνα νέα μέτρα, συνέχεια δηλαδή μιας ατελείωτης οικονομικής κόλασης και πάντα σε βάρος των ασθενέστερων. Το δημοψήφισμα δεν είναι ένα παιγνιδάκι της στιγμής για να καλείς τον Λαό να εκφράσει δυναμικά τη αντίθεσή του σε μέτρα οικονομικού θανάτου και μετά ακριβώς από μια βδομάδα τα ίδια αν όχι ίσως και επαχθέστερα, αυτά να παρουσιάζονται ως σωτήρια… Η όποια εκ των υστέρων δικαιολογία ότι δεχόμαστε κι εμείς - υπό το κράτος εκβιασμών- τα μέτρα που απερρίφθησαν πριν μια βδομάδα στη κάλπη, δεν ευσταθεί στην κοινή λογική. Γνώριζαν οι κυβερνώντες μας από προηγούμενες «διαπραγματεύσεις» με ποιους λύκους είχαν να κάνουν και θα έπρεπε να είχαν σχέδια εξόδου διαφυγής από τον Φεβρουάριο αν όχι και από πολύ πριν… Ομιλίες σε πλατείες και σε ευρωκοινοβούλια είναι σοφότερο να πραγματοποιούνται μετά «εορτής» και αφού μπουν υπογραφές σε κείμενα, όχι βεβαίως συνέχισης μνημονιακής οικονομικής κόλασης…  Είναι αλήθεια πως και οι των διαφόρων απόψεων αξιόλογοι υποστηρικτές της ρήξης, δεν έχουν παρουσιάσει μέχρι και σήμερα στο Λαό μια τεκμηριωμένη και κατανοητή μελέτη-πρόγραμμα, αντιμετώπισης των προβλημάτων που θα προκύψουν από μια πορεία εξόδου της χώρας από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αναφορές στα γεωστρατηγικά πλεονεκτήματα της χώρας ή στην εκμετάλλευση του πρωτογενούς τομέα και των πλουτοπαραγωγικών πηγών, δείχνουν μάλλον το αχαρτογράφητο ακόμα αυτού του δρομολόγιου ρήξης… Πολλοί σε αχρησία σήμερα παραγωγικοί τομείς, είναι γνωστό ότι για αρχίσουν να αποδίδουν ουσιαστικό έργο, χρειάζονται αρκετό χρόνο… Ας μην ξεχνάμε πως σήμερα μας χρειάζονται μερικές δεκάδες δις ετησίως για εισαγωγές αγαθών, με αρκετά από αυτά τα δις για είδη απολύτως απαραίτητα, όπως και σημαντικό μέρος για εντελώς περιττά εισαγόμενα είδη που τα κατέστησαν οι διαφημίσεις και το λάιφ-στάιλ απολύτως… αναγκαία, για ένα υπολογίσιμο μέρος του πληθυσμού! Μπροστά μας λοιπόν σίγουρο Γερμανικό κρεματόριο με ήδη πεντάχρονη κολασμένη μνημονιακή βιωμένη πείρα χωρίς γυρισμό… Καταδίκη που υπογράφεται τώρα από τους δεσμοφύλακες μας! Ή ρήξη αχαρτογράφητη , με έναν πληθυσμό ανοργάνωτο για μια τέτοια πορεία. Ταξίδι όμως στην απελευθέρωση με ελπίδα για διέξοδο την αγωνιστικότητα και τον καλώς εννοούμε πατριωτισμό του Λαού μας… Δείγμα πρόσφατο το ΟΧΙ στο δημοψήφισμα! Μια χαμένη ευκαιρία της αριστεράς ή μια ουτοπία της?

Δημοσιεύεται στο Corfu Free Press της Κυριακής 12 Ιουλίου 2015 

Σχόλια