Και τους ομοίους τους…
-Τους μεγαλοεργολάβους, μεταπράτες, καναλάρχες κ.λ.π., που
προσβλέπουν στο ΝΑΙ για να συνεχιστούν τα προνόμιά τους (Θαλασσοδάνεια, φοροαπαλλαγές
κ.λ.π.), που τα πληρώνουμε ΕΜΕΙΣ για λογαριασμό τους). Η φαυλότητα, που
υπόσχεται κάθαρση και εκσυγχρονισμό…
-Τους κονδυλοφόρους, που μετατρέπουν το όπλο τους σε φαρέτρα
δηλητηριασμένων βελών για να στοχεύσουν κάθε ύποπτη κίνηση απελευθέρωσης των
σκλαβωμένων από τις ευρωφοβίες τους.
-Τους «καλλιτέχνες», που εξαντλούν την ευαισθησία τους στη
διάσωση της «κιτρινοπράσινης» φώκιας αποδεχόμενη ως λογιστικό και στατιστικό
συμβάν τον ανθρώπινο διασυρμό και εξευτελισμό, την περιθοριοποίηση, την αυτοκτονία.
-Τους εραστές της δημοσιονομικής πειθαρχίας αρκεί να βγουν
από τον αρχικό λογαριασμό τα δικά τους απεχθή και επονείδιστα οφέλη…
-Τους προσκυνημένους απογόνους των δανειοληπτών-καταχραστών της
Επανάστασης του 21, που ισχυρίζονται ότι: μαζί τα φάγαμε…
-Τους μιζο-παραλήπτες της Siemens και άλλων ομοειδών ευαγών ιδρυμάτων, τους
συλλογικούς παραλήπτες των μπαταρισμένων και ακριβοπληρωμένων υποβρυχίων, τους πρωταγωνιστές
της μεγάλης κλοπής του χρηματιστηρίου, που έκαναν τα σκάνδαλα να μοιάζουν
φυσιολογική καθημερινότητα και την ηθική μας ξεχυλωμένη για να τα αποδέχεται…
-Τους αγνοούντες πρωθυπουργούς και τους μεριμνούντες υπουργούς
και άλλους (μέχρι και κομματικούς κλητήρες), που φρόντιζαν αποκλειστικά για την
μεταξύ τους δικαία κατανομή, κηρύσσοντας ευρωλιγούρικα από άμβωνος: Πνεύμα και Ηθική…
-Τους συνυπογράφοντες κείμενα πρόσκλησης σε εθελουδουλία,
αξιοποιώντας τα προνόμιο της δημόσιας προβολής ως εργαλείο στην μαζική
αποβλάκωση…
-Τους αναλύοντες βαθυστόχαστα για να μας αποδείχνουν ότι το προνόμιο της νόησης μπορεί να γίνεται και παγίδα για το ανθρώπινο είδος, όταν διαβρώνεται από εμπάθειες και υποκειμενισμούς.
-Τους προσποιούμενους αντικειμενικούς, γιατί τους έχει μένει ακόμη ελάχιστη τσίπα ώστε να ψιλοντρέπονται για την υψηλή διατασιμότητά τους.
- Τον παροιμιώδη μέσο ανθρωπάκο,
κέρδος ποτέ μα από παθήματα χορτάτο,
που συνηθίζει στην κάθε βρωμιά,
αρκεί να έχει γεμάτο τον ντορβά...
-Τους αναλύοντες βαθυστόχαστα για να μας αποδείχνουν ότι το προνόμιο της νόησης μπορεί να γίνεται και παγίδα για το ανθρώπινο είδος, όταν διαβρώνεται από εμπάθειες και υποκειμενισμούς.
-Τους προσποιούμενους αντικειμενικούς, γιατί τους έχει μένει ακόμη ελάχιστη τσίπα ώστε να ψιλοντρέπονται για την υψηλή διατασιμότητά τους.
- Τον παροιμιώδη μέσο ανθρωπάκο,
κέρδος ποτέ μα από παθήματα χορτάτο,
που συνηθίζει στην κάθε βρωμιά,
αρκεί να έχει γεμάτο τον ντορβά...
(ελαφρά παραλλαγμένο απόσπασμα από το ποίημα του Βολφ Μπίρμαν: του έχω βαρεθεί).
Σχόλια