Αχ…. Αχ….Αχ…. Θα σας μαλώσω!!!


Ακόμα πονάει το βέλος, που σφηνώθηκε στην ψυχή μας από τον "εμφύλιο" σπαραγμό Πέτρου και Κωνσταντίνου (αυθόρμητα μου βγαίνουν τα μικρά ονόματα των κ.κ. Τατσόπουλου και Μπογδάνου, λόγω της μακρόχρονης φιλίας μας)… Είπε εκείνα τα ωραία που είπε ο Κωνσταντίνος, που σας σχολιάσαμε σε προηγούμενη ανάρτηση… Και κατέληγε: …οι Ελληνες θέλουν Κολοκοτρώνη, Καραϊσκάκη και Ιησού Χριστό !!!
Και αντί να συνεγείρει όλο το Χριστεπώνυμο πλήθος της ευρείας παρατάξεως εμφανίζεται ο …νεόκοπος του φιλελευθερισμού Πέτρος εις τα Μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τα κάνει μαντάρα…
Καταρχήν όταν μιλάμε για τον Πέτρο, πηγαίνουμε τοίχο – τοίχο μην μας τύχει κανένα …ξαφνικό τώρα στα γεροντάματα… Διότι όταν έχει γα@@@@@ την μισή Αθήνα, πού ξέρεις αν έχει βάλει σταματημό και δεν παραλάβει και την άλλη μισή… 
Κάντε πέτρα την ψυχή σας και ακούστε, πως καταλήγει το κείμενο του Πέτρου για τον Κωνσταντίνο: … Καμία δουλειά δεν είναι ντροπή -πόσω μάλλον η Θρησκοκαπηλία και η Εθνοκαπηλία, δύο από τις πιο κερδοφόρες δραστηριότητες, όχι μόνο στην Ελλάδα. Εάν καταφέρεις, μάλιστα, και την συνδυάσεις με τη Φαιδρότητα, δεν πρόκειται να πεινάσεις ποτέ, Κωνσταντίνε· και στη Βουλή να μην ξαναμπείς, σε περιμένει το Δελφινάριο…
Τώρα, τι είναι αυτά μωρέ Πέτρο !!! Τόση χολή για τον πρωταγωνιστή, τον ήρωα, τον σούπερμαν της πληροφόρησής μας, τον Κωνσταντίνο !!!
Και σε ερωτώ: Ποιος μας άνοιγε τα μάτια όλα αυτά τα χρόνια, που οι Μαδουραίοι είχαν επιβάλλει καθεστώς απόλυτης λογοκρισίας σε όλα τα ΜΜΕ… Τίνος η φωνή, συντονισμένη στην αγιασμένη συχνότητα του ΣΚΑΙ έσκιζε τα σκότη της παραπληροφόρησης και των fake news για να σταλάξει στις ψυχές μας βάλσαμο και ελπίδα… Από αυτή την ιερή συχνότητα (και όλες τις άλλες, για να λέμε την αλήθεια…) μαθαίναμε με αγωνία, μέρα με τη μέρα, ώρα με την ώρα, τα νέα και για την δική σου σταδιακή μεταπήδηση προς τους κόλπους της μεγάλης φιλελέ παράταξης… Πού ακούγαμε τα πολύτιμα κατασταλάγματά σου από την πείρα και την  σοφία σου… Πού καμαρώναμε, ότι τους πήραμε, τους πήραμε φλωρί κωσταντινάτο !!!
Δεν είναι σωστό αυτό, Πέτρο !!! Μας κόβεις τα πόδια… Σε μας, που σε είχαμε εντάξει με ανοιχτή καρδιά (πρόσεχε, για καρδιά και μόνο μιλάω…) στο μεγάλο δυναμικό ανανέωσης του χώρου… Πέτρος, Κωνσταντίνος, Αρης και Μπάμπης συμβόλιζαν και συμβολίζουν το βαρύ μας πυροβολικό (δεν υποτιμάμε όλα τα άλλα παιδιά...) στην μάχη για την …κατάργηση της ιδεολογικής δικτατορίας της αριστεράς, που βασανίζει αυτό τον τόπο…
Με το ήθος και το σθένος σας χτίστηκε πετραδάκι-πετραδάκι ο πολιορκητικός κριός, που συνέτριψε και αποσάθρωσε τις αντιστάσεις των …Μαδουραίων…
Τώρα, λοιπόν που πάμε να χτίσουμε νέους Παρθενώνες, επιτρέπεται αυτή η δημόσια διένεξη με τον τιτανοτεράστιο; (κλέβω όσο μπορώ τον Θεόφιλο Συχλετίδη…)
Κάνω έκκληση στον …πολυχρονεμένο μας να παρέμβει εδώ και τώρα και να σταματήσει αυτή η διένεξη, πριν γιγαντωθεί, γιατί και τα δύο παλληκάρια είναι αψιά και φοβόμαστε μην υπάρξουν κλιμακώσεις… Τώρα, που η τρισεβάσμια κοινή γνώμη, μας χρεώνει πέρα από άλλους άθλους μας και την συντριβή του κορονοϊού, δεν υπάρχουν περιθώρια για τέτοιες ρήξεις… Εχουμε πολύ φιλελεύθερο δρόμο να διανύσουμε μπροστά μας (μισθοί, εργασιακές σχέσεις, συντάξεις, σύστημα Υγείας, κοινωνική πρόνοια κ.α.) και τους χρειαζόμαστε όλους και συσπειρωμένους…
Δεν μου αρέσει αυτή η έκρηξη του Πέτρου… Ούτε να το διανοηθώ δεν θέλω, πως τώρα που …πολυδιευρύνεται η κεντροαριστερά, ο Πέτρος, που πάει παντού, ξανακοιτάζει προς τις …ρίζες του… Γιατί εκεί στην κεντροαριστερά, φοβάμαι, πως δεν θα είχαν και πολλές αντιρρήσεις, αν είναι να …πετύχει η μεγαλειώδης κεντροαριστερή διεύρυνση…
Εμείς, πάντως ως ΦΑΙΑΚΙΑ θα ασκήσουμε την έντονη επιρροή μας ώστε να αποκατασταθούν το συντομότερο οι καλές σχέσεις των δύο αγωνιστών της παρατάξεως…
Εδώ, όλοι εδώ, ενωμένοι…Γιατί ενωμένοι μεγαλουργούμε !!!

ΥΓ Στο άσχετο σας προσφέρουμε από το Youtube, το τραγούδι: Θρήνος για τον Πάμπλο Νερούντα (Complainte de Pablo Neruda)… Η Μουσική ανήκει στον τραγουδοποιό και τραγουδιστή Jean Ferrat, που είχαμε την ξεχωριστή χαρά να τον γνωρίσουμε από κοντά σαν επισκέπτη στην Κέρκυρα έναν χρόνο πριν το θάνατό του… Οι στίχοι ανήκουν στον επίσης λάτρη της Κέρκυρας και μεγάλο ποιητή του κόσμου Louis Aragon.


Σχόλια