Πολλή, μα πάρα πολλή δημοκρατία !!!


Το ότι η δημοκρατική λειτουργία μίας κοινωνίας σχετίζεται άμεσα με την ισότητα και ισοτιμία της πληροφόρησης, της γνωριμίας των απόψεων και των ιδεών είναι αυτονόητο… Απολύτως αναγκαίο αλλά όχι ικανό να αρτιώσει το δημοκρατικό πλαίσιο... Ανήκουμε σε εκείνους που πιστεύουν πως τα παραπάνω στοιχεία πολιτικής ισοτιμίας, είναι πρακτικά αδύνατο να υλοποιηθούν αν δεν υπάρχουν όροι κοινωνικής και οικονομικής ισότητας… Αποδεικνύεται αυτό σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη, όπου οι διακηρύξεις ελευθερίας, ισονομίας και ισοπολιτείας μένουν κενό γράμμα στην καθημερινή πολιτική πρακτική… Ετσι αυτό, που ονομάζεται αστική δημοκρατία χρειάζεται πολλά εισαγωγικά στο δεύτερο συνθετικό (την δημοκρατία). Χωρίς τις κοινωνικές και οικονομικές προϋποθέσεις η φιλελεύθερη δημοκρατία είναι στην ουσία η δικτατορία της εξουσιάζουσας τάξης, της αστικής. Κατά τόπους μάλιστα και σε διαφορετικούς χρόνους, αυτά τα εισαγωγικά πρέπει να αυξάνονται για να αποδίδουν την απόσταση ανάμεσα στην …δημοκρατική διακήρυξη και την ζοφερή αυταρχική πραγματικότητα… Στις περισσότερες περιπτώσεις και με την επιδοκιμασία του εκλογικού σώματος των πολιτών, ηγέτες ή διευθύνουσες φυσιογνωμίες, τύπου Τράμπ, Ορμπαν, Σόϊμπλε κ.λ.π. κ.λ.π. τυγχάνουν της επιδοκιμασίας του …εκλέγοντος λαού… Οσου συμμετέχει στις σχετικές διαδικασίες, κατευθυνόμενος από άπειρο πλήθος ελεγχόμενων ΜΜΕ, στενά διαπλεκόμενων με τους τοπικούς ή διεθνικούς ολιγάρχες, που συνιστούν την πραγματική εξουσία… 

Σε κάποιες περιπτώσεις, η «φυσιολογική» αυτή σχέση διαπλοκής πολιτικού προσωπικού και κεφαλαιοκρατών περιττεύει όταν οι ίδιοι αναλαμβάνουν κατευθείαν και ανερυθρίαστα και τα καθήκοντα κυβερνητών (π.χ. Μπερλουσκόνι, Τράμπ κ.α.)
Χαρακτηρίζοντας  με  κοινωνιολογικούς όρους την ουσία του συστήματος εξουσίας οφείλουμε να αναγνωρίσουμε πως οι «ορισμοί» αποδίδουν τα κυρίαρχα χαρακτηριστικά. Η απόλυτη χρήση τους, αφαιρεί την δυνατότητα καλύτερης ακριβέστερης, αναλυτικότερης γνώσης της πραγματικότητας και αυτό δεν συνιστά πλεονέκτημα  ούτε γι’ αυτούς που ενδιαφέρονται για την ανατροπή τους… Υπάρχουν λοιπόν ποσοτικοποιητικές διαφοροποιήσεις ανάμεσα στο άσπρο και το μαύρο. Τελευταία, μάλιστα, για πολλούς και συγγνωστούς λόγους, το αυταρχικό στοιχείο της εξουσίας ενισχύεται ραγδαία και εξ αιτίας της παθητικής αντιμετώπισής της σε κλίμα νοσηρού σκεπτικισμού και πεσιμισμού.
Η χώρα μας δεν εξαιρείται από αυτό τον κανόνα… Βιώνουμε μία χωρίς προηγούμενο μονοκρατορία στα ΜΜΕ, που πιστεύουμε, ότι είναι καθοριστική συνιστώσα για την διαμόρφωση του πολιτικού συσχετισμού. Το χωρίς προηγούμενο, το εννοούμε,  γιατί έχουμε βιώσει το μετεμφυλιακό τρομοκρατικό κλίμα στα πλαίσια του οποίου, όμως υπήρχε ισχυρότατο σύνολο αντιπολιτευόμενου -για οποιοδήποτε λόγο- τύπου (Βήμα, Νέα, Ελευθερία, Εθνος, Αθηναϊκή, Αυγή, Δημοκρατική Αλλαγή κ.λ.π.). Στην περίοδο της δικτατορίας ασφαλώς υπήρχε απαγόρευση κάθε πηγής έστω και ελάχιστα διαφορετικής πληροφόρησης αλλά τότε λειτουργούσαν με υψηλότατη ακροαματικότητα οι Ελληνικές εκπομπές του BBC, η Deutsche Waelle, το Παρίσι, η Φωνή της Αλήθειας, η Μόσχα κ.λ.π. Σήμερα μοιάζει να σερνόμαστε άβουλοι και μοιραίοι ανάμεσα στον συρφετό των δοξολογούντων άμεσα και έμμεσα ΜΜΕ, που αναδεικνύονται σε φυτώρια αυριανών βουλευτών, υπουργών, διευθυντών οργανισμών και στελεχών των λοιπών πόστων της ουσιαστικής εξουσίας…
Αυτές οι σκέψεις, δυστυχώς επιβεβαιώνονται με τις διαπιστώσεις της ΕΕ η οποία αποκαλύπτει ότι η Ελλάδα, βρίσκεται ανάμεσα στις 5 τελευταίες χώρες της Ευρώπης, μαζί με την  Βουλγαρία, τη Σλοβακία, την Πολωνία και την Ουγγαρία, όσον αφορά στον πλουραλισμό των ΜΜΕ και την ελευθεροτυπία. Προσέξτε τον συγκλονιστικό αριθμό: Η Φωνή της αντιπολίτευσης ακούγεται μόλις 7 φορές στις 100 σχετικές ειδήσεις …
Και στην Εσπερία; 47 φορές στις 100 ειδήσεις στη Δανία, 44 στη Φινλανδία, 41 στη Σουηδία και 37 στην Ολλανδία. Παρουσιάζουμε μία … μικρή σχετική υστέρηση…
Καθόλου ανεύθυνη στην διαμόρφωση αυτής της πραγματικότητας και η σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση, που όταν διετέλεσε κυβέρνηση δεν προχώρησε ούτε βήμα στην ανεξαρτητοποίηση και ριζική ποιοτική αναβάθμιση της ΕΡΤ και αρκέστηκε στην προβολή των … «δικών μας» Μπογδάνων, Πορτοοάλτε κ.λ.π.  
Είμαστε, λοιπόν μετά από 50 χρόνια μεταπολίτευσης, σε κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο πολλής, μα πάρα πολλής δημοκρατίας…  Πιο «φιλελεύθερης» από ποτέ!!!  
Και καλή μας νύχτα !!!   

Σχόλια