Μία από τις συγκλονιστικές
(αν και η πραγματικότητα του 21ου αιώνα υποβιβάζει συνεχώς το φορτίο της λέξης)
ειδήσεις των τελευταίων ημερών είναι η επίσημη οργάνωση και στήριξη κυκλώματος παιδεραστίας από τις αρχές του
Δυτικού Βερολίνου στα χρόνια του ψυχρού πολέμου… Εμπνευστής του … «ευγενικού», «επιστημονικού»
πειράματος ο Γερμανός υπεύθυνος προγραμμάτων παιδείας της πόλης-κράτους ο Χέλμουτ
Κέντλερ, που ήταν πεπεισμένος ότι η σεξουαλική επαφή μεταξύ ενηλίκων και παιδιών
ήταν… ακίνδυνη. Δεν θα πλατειάσουμε στην σχετική ειδησεογραφία και σας παραπέμπουμε
στον ιστότοπο psycology now.gr
Θα έχετε όλη την
ευκαιρία να καμαρώσετε σε αυτή την …ακρόπολη της φιλελεύθερης δημοκρατίας την
υλοποίηση ναζιστικών πρακτικών με απίστευτη μαεστρία και… «ευαισθησία» … Πανεπιστημιακά
ιδρύματα, δημόσιοι εκπαιδευτικοί οργανισμοί και τέλος η Γερουσία του Δυτικού
Βερολίνου ενέκριναν τα γενόμενα με απόλυτη φυσικότητα!!! Απλά όταν το έγκλημα πήγαινε
να αποκαλυφθεί, πήραν τα μέτρα τους για την συγκάλυψή του… Κρίμα, όμως δεν τα
κατάφεραν!!! Η ανθρώπινη φωνή και αξιοπρέπεια μπορεί να αποδειχτεί ακόμη και σε
συνθήκες βαρύτατης κακοποίησης, πιο ισχυρή από την ισχυρότερη φιλελεύθερη
καταστολή…
Υπήρχαν βέβαια, και
κάποιες διαφοροποιήσεις από την
κλασσικές ναζιστικές «τεχνικές». Να π.χ. μία θεμελιώδης διαφορά μεταξύ ναζισμού
και φιλελεύθερης δημοκρατίας: Τα παιδάκια, που επιλέχτηκαν δεν ήταν εβραιόπουλα
ή τσιγγανάκια… Ηταν απλά άστεγα παιδιά…Από εκείνα που …δεν αξιοποιούν, όπως πρέπει
τις πλούσιες ευκαιρίες που τους δίνει η καπιταλιστική δημοκρατία…
Το μέγεθος της ιδεολογικής
διαστροφής δυστυχώς δεν πρέπει να εκπλήσσει αφού πριν από λίγα χρόνια
εμφανίστηκε επίσημα στην Ολλανδία κόμμα παιδόφιλων… Δεν φτούρησε, αλλά …άνοιξε
τον δρόμο…
Πάντως εγώ κοιμάμαι ήσυχος
γιατί τα εγγονάκια μου δεν είναι άστεγα, ούτε τσιγγανάκια, ούτε προσφυγόπουλα… Οπότε
τι με νοιάζει !!!
Σχόλια