Πριν από καιρό σας είχαμε
ενημερώσει, πως τα Ευρωπαϊκά συνδικάτα διαμαρτυρήθηκαν έντονα, όταν
πληροφορήθηκαν πως η κομισιόν της ΕΕ ετοιμάζεται να «υποβιβάσει» τους κινδύνους
που απορρέουν από την πανδημία για τους εργαζόμενους και τις συνθήκες εργασίας τους…
Και εγένετο !!! Η κομισιόν μετά από συνεννόηση με τον Παγκόσμιο Οργανισμό
Υγείας (ΠΟΥ) αποφάσισε να χαρακτηρίσει τον κορονοϊό ως μεσαίου μεγέθους απειλή
για τους εργαζομένους!!! Το ζήτημα είναι εξαιρετικά σοβαρό και τείνει να λάβει «ιστορική»
διάσταση στον τομέα της υγιεινής της εργασίας και της προστασίας στους χώρους δουλειάς…
Πιο συγκεκριμένα: Με κλίμακα
βαρύτητας επιδημιολογικών κινδύνων μέχρι το 4, η κομισιόν χαρακτηρίζει την
πανδημία του κορονοϊού ως κίνδυνο επιπέδου 3… Η διαφορά δεν είναι απλή…Θα
λέγαμε ότι είναι λογαριθμική… Οι Ευρωπαϊκοί κανόνες ορίζουν, πως ένας ιός στο
επίπεδο 3 «μπορεί να προκαλέσει σοβαρές ασθένειες και αποτελεί σημαντικό
εμπόδιο για τους εργαζόμενους, ενώ υπάρχει ρίσκο διασποράς του στην κοινότητα.
Όμως …υπάρχει η απαραίτητη προφύλαξη και η σχετική θεραπεία». Ενας ιός
επιπέδου 4 μπορεί να δημιουργήσει υψηλό κίνδυνο μόλυνσης ενώ δεν υπάρχουν
διαθέσιμες προφυλάξεις ούτε θεραπεία… Κανονικά, οι προδιαγραφές του
κινδύνου επιπέδου 4 φωτογραφίζουν κατευθείαν τον κορονοϊό… ΔΕΝ υπάρχει θεραπεία
ενώ οι διαθέσιμες προφυλάξεις ορίζουν αυστηρότατους κανόνες μέτρων προφύλαξης
με βασικό την απόσταση μεταξύ των εργαζομένων ή/και των πελατών και την
συστηματική λήψη μέτρων απολύμανσης του χώρου… Όταν μάλιστα αυτοί οι κανόνες
δεν είναι εφαρμόσιμοι, και με βάση την αναγνώριση της προτεραιότητας της υγείας
και της ζωής, αναστέλλεται η λειτουργία της επιχείρησης… Η κομισιόν, όμως έχει άλλες
προτεραιότητες… Η «οικονομική ανάπτυξη» είναι η απόλυτη προτεραιότητα των Ευρωπαίων
αξιωματούχων και των τοπικών αρχόντων… Το βιώνουμε και εμείς βλέποντας την
ουσιαστικά 180ο στροφή από την φάση της αυστηρής καραντίνας στην
πολιτική του «…δώστα όλα». Όλα λοιπόν εναρμονίζονται με επίπεδο κινδύνου 3…
Το σημαντικότερο, όμως,
είναι η δυναμική αυτών των μέτρων… Καλώς εχόντων των πραγμάτων η πανδημία θα λήξει
κάνοντας τον κύκλο της και ενδεχόμενα το επόμενο κύμα της… Εκείνο, που θα
μείνει είναι ο θεαματικός υποβιβασμός των τουλάχιστον αναγνωρισμένων (γιατί
στην πράξη άστα - βράστα) αναγκαίων κανόνων προστασίας των εργαζόμενων. Η «κρίση»
του κορονοϊού θα γίνει το άλλοθι για «κάθε είδους» κρίση… Από αυτές, που
εμφανίζονται κάθε τόσο σαν επόμενες στιγμές της δομικής κρίσης του καπιταλισμού…
Η ετοιμότητα των
εργαζόμενων, το συλλογικό επίπεδο οργάνωσής τους και η ανάληψη της ηγεμονικής τους
ευθύνης σε μία κοινωνία συνολικά υποτασσόμενη, μπορεί να αλλάξει το θολό
σκηνικό των προοπτικών μας…
Σχόλια