Γράφει ο φίλτατος της ΦΑΙΑΚΙΑΣ Νίκος Μητσιάλης για το νέο... εκσυγχρονιστικό αριστούργημα του Υπουργείου ΠΡΟ-ΠΟ και εμείς αναπαράγουμε.
Αναχρονισμούς ονόμασαν συνταγματικά
δικαιώματα…
«Καταργεί αναχρονισμούς που ονομάστηκαν
δικαιώματα…» αυτό ισχυρίστηκε στην ολομέλεια της βουλής ο Χρυσοχοΐδης
υποστηρίζοντας τον νόμο που στην ουσία καταργεί πορείες και συγκεντρώσεις…
Δικαιώματα που κατακτήθηκαν με σωρούς πτωμάτων αγωνιστών μαρτύρων, κοινωνικών
αγίων! Μορφές άφθαρτες στη μνήμη όλων εκείνων που οφείλουν σ’ αυτούς το
δικαίωμα τους να ζουν με κάποια αξιοπρέπεια! Λαϊκοί αγωνιστές που έδωσαν τη ζωή
τους, χωρίς να πάρουν την άδεια κάποιου «νόμου», υπερασπίζοντας το δικαίωμα στη
ζωή όπως:
Στο ματωμένο Μάη του
’36 στην απεργία των καπνεργατών στη Θεσσαλονίκη...Αλλά και πολύ πριν το 1910
στο Κιλελέρ ενάντια στους τσιφλικάδες και σε τοκογλύφους! Μάρτυρες αγωνιστές
εκτελεσμένοι στη Καισαριανή, στο Λαζαρέτο, στα ποικιλώνυμα ξερονήσια… 5 Μάρτη
1943, όλη η Αθήνα στους δρόμους, για τη ματαίωση της πολιτικής επιστράτευσης…
Στη «Ματωμένη Κυριακή της Αθήνας» την ημέρα που ξεκίνησαν τα Δεκεμβριανά...
Χωρίς άδεια από την Κομαντατούρ ή τους Ταγματαλήτες και στη συνέχεια από το
Σκόμπι…
Στο 1960, που βγαίνουν
μπροστά οι οικοδόμοι και απαντούν στις σφαίρες μισθοφόρων με οδοφράγματα,
ανοίγοντας έτσι την ιστορική περίοδο των «οικοδόμων»! Στους φοιτητικούς αγώνες
του 114 που ξεκίνησαν τον Απρίλη του 1962! Ιούλιος του 65΄ με τεράστιες
συγκεντρώσεις και πορείες για τη Δημοκρατία, δολοφονία του Σωτήρη Πέτρουλα από
έμμισθους δολοφόνους… Συγκεντρώσεις και πορείες δίχως την άδεια του Νόβα και
του Τσιριμώκου! 1973 Νομική-Πολυτεχνείο, δίχως την άδεια του Παπαδόπουλου…
Μια σύντομη ιστορική
διαδρομή γι’ όλους αυτούς, τους κάθε φορά ανιστόρητους, που πιστεύουν πως με
νόμους είναι δυνατόν να σταματήσουν την όποια κοινωνική έκρηξη… Που ηθελημένα
αγνοούν ότι τα συνταγματικά δικαιώματα που απέκτησε ο Λαός μας διαχρονικά, όπως
και ο κάθε λαός στο πλανήτη, τα πήρε πάντα στους οργισμένους δρόμους και στις
πλατείες και μετά ψηφίστηκαν σε νόμους στα κοινοβούλια… Όπως σε δρόμους
καταργήθηκαν νομικά τερατουργήματα, ξηλώθηκαν βασιλιάδες και πολιτικοί
τύραννοι, βιαστές της λαϊκής θέλησης! Στους δρόμους και στις πλατείες γράφεται
πάντα η ιστορία των λαών, εκεί στριμώχνεται η εξουσία τρομαγμένη και λασκάρει
τη θηλιά γύρω από το λαιμό του κάθε Λαού... Στους δρόμους των αμερικάνικων
μεγαλουπόλεων παίζεται τώρα το στοίχημα της αφύπνισης μιας μεγάλης μερίδας
αυτού του πολυφυλετικού λαού…
Και χθες ο κ.
Χρυσοχοΐδης όλη αυτήν την διαδρομή των λαϊκών αγώνων που είναι πανομοιότυπη σε
κάθε γωνιά του πλανήτη, τη βαφτίζει… αναχρονισμό! Αναχρονισμός το δικαίωμα του
καθενός, που του κλέβουν το ψωμί, το σπίτι, την ελπίδα, να διαδηλώνει… Αναχρονισμός το δικαίωμα του καθενός, που
καθιστούν τη μόρφωση για τα παιδιά του δυσπρόσιτη, την πρόσβαση στην υγεία
όνειρο απατηλό και προσπαθούν με τα ακριβοπληρωμένα τηλεσκουπίδια να κάνουν την
κόλαση του «παράδεισο», να διαδηλώνει. Και φοβούνται πως «αν ξυπνήσει μονομιάς
θα ‘ρθει ανάποδα ο ντουνιάς…», όπως λέει και ο Βάρναλης, γι’ αυτό φτιάχνουν
νόμους που απαγορεύουν να συμβεί αυτό που τρομάζουν ότι μπορεί να συμβεί.
Το πρόβλημα και αυτή τη
φορά δεν θα είναι κυρίως ο νόμος του κ. Χρυσοχοΐδη… Αυτός τη γνωστή «δουλειά» κάνει προσπαθώντας να
θωρακίσει το «σύστημα» με διώξεις και φυλακίσεις. Το βάρος και πάλι πέφτει στο
λαϊκό κίνημα πόσο αυτό θα είναι δυνατό και ενωτικό προκειμένου ο
αντισυνταγματικός νόμος της Νέας Δημοκρατίας, του ΚΙΝΑΛ και του Βελόπουλου, να
έχει τη ίδια τύχη με τον καραμανλικό απεργιοκτόνο νόμο 330/1976 του Λάσκαρη που
διατυμπάνιζε πως θα καταργούσε μ’ αυτόν και την…πάλη των τάξεων! Έτσι και τώρα
οι συνεχιστές μιας ίδιας πολιτικής ευελπιστούν πως με νόμο θα καταργήσουν το
δικαίωμα στη ζωή… Απαγορεύοντας την υπεράσπιση των αξιών αυτών σε δρόμους και
πλατείες, απαιτώντας άδειες και πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων, που απλώς
τώρα αλλάζουν την ονομασία τους.-
Σχόλια