Γιατί…

👉Το υπογράψαμε το παρακάτω κείμενο, γατί θεωρούμε, ότι το δικαίωμα των πολιτικών συναθροίσεων είναι πολύτιμο αγαθό καταχτημένο με πολύ αίμα και δεν πρέπει να διακινδυνεύεται…



 Ανήκουμε σε εκείνους, που υπογραμμίζουν δημόσια και καθημερινά την αναγκαιότητα τήρησης των μέτρων προστασίας ως πράξη υψηλής κοινωνικότητας και έχουμε “εγκαλέσει” πολιτικούς και κοινωνικούς φορείς, που δεν αναλαμβάνουν -στο μέτρο του δυνατού- να καλύψουν το κενό ενημέρωσης και πληροφόρησης, που δημιουργούν οι κυβερνητικές ανακόλουθες πολιτικές… Η πρωτομαγιάτικη εκδήλωση του ΠΑΜΕ στην Πλατεία συντάγματος έδειξε ξεκάθαρα, ότι είναι απόλυτα εφικτή  η πραγματοποίηση μαζικών σημαντικών πολιτικών εκδηλώσεων με ταυτόχρονη τήρηση των υγειονομικών κανόνων… Κανόνες, που ασφαλώς και συστηματικά παραβιάζονται στις …”κοινωνικές” συναθροίσεις των …βορείων Προαστείων, των νοτίων προαστείων, της Μυκόνου κ.λ.π. Εκεί, που κανένας κατασταλτικός μηχανισμός δεν παρεμβαίνει και εμείς παρακολουθούμε τα δρώμενα από τις κάμερες των life-style εκπομπών…

Η 17η Νοέμβρη 1973 αποτελεί την ηρωϊκότερη, μαζική, ειρηνική καταδίκη του Ελληνικού λαού κατά του φασισμού και της ξενοκρατίας στο τόπο, από το τέλος του εμφύλιου… Μέχρι σήμερα γιορτάζεται ανελλιπώς, δηλαδή επί 46 συναπτά… Πολλοί θα ήθελαν να την σβήσουν από το πολιτικό ημερολόγιο του τόπου… Πολλοί από τους κυβερνώντες… Και δεν το κρύβουν άλλωστε, γιατί …πονάει… Οι απόντες ή και αντίπαλοι του Πολυτεχνείου θα μπορούσαν να …συμβιβαστούν με την μετατροπή της επετείου σε μία συμβατική γιορτούλα…

Η ευθύνη των οργανωτών μεγάλη… Μπορεί και πρέπει να αποδειχτεί, ότι είναι δυνατή η πραγματοποίηση της πορείας με σχολαστική τήρηση των κανόνων υγιεινής προστασίας… Γιατί αυτό θα είναι το ισχυρότερο και το πιο αποτελεσματικό μήνυμα αισιοδοξίας και συνέγερσης την εποχή, που η πανδημία τείνει -μεταξύ άλλων- να γίνει ο ισχυρότερος φίλος αυτών που ονειρεύονται καθολική υποταγή, κοινωνική αποσάθρωση και “οριστικό” ξακαθάρισμα…

Παραθέτουμε το κείμενο, που συνυπογράψαμε…

 

Καταδικάζουμε την αυταρχική απόφαση της κυβέρνησης για την απαγόρευση του αγωνιστικού γιορτασμού της 17ης Νοέμβρη. Η απόφαση του Αρχηγού της Ελληνικής Αστυνομίας, με την οποία απαγορεύονται οι δημόσιες συναθροίσεις άνω των τριών ατόμων σε όλη την χώρα και για τέσσερεις ημέρες, υπό την απειλή υψηλών χρηματικών προστίμων, μας οδηγεί σε άλλες εποχές. Πρόκειται για μιαν απόφαση βαθιά αντιδημοκρατική αλλά και αντισυνταγματική, όπως επισημαίνει και η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων, αφού πλήττει τον πυρήνα του συνταγματικού δικαιώματος της συνάθροισης (άρθρο 11), επιβάλλοντας συνολική ανεπίτρεπτη αναστολή της ελευθερίας συνάθροισης και όχι απλά έναν ορισμένο τοπικό περιορισμό. Όμως, τέτοιου είδους γενική απαγόρευση επιβάλλεται μόνο σε συνθήκες κατάστασης πολιορκίας (άρθρο 48 του Συντάγματος), και υπό αυστηρά περιορισμένες και οριοθετημένες προϋποθέσεις. Δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να δικαιολογηθεί από λόγους προστασίας της δημόσιας υγείας. Άλλωστε, οι φορείς του εργατικού και λαϊκού κινήματος έχουν αποδείξει στην πράξη ότι κινητοποιούνται λαμβάνοντας όλα τα αναγκαία μέτρα προστασίας. Δεν καλύπτεται ούτε καν από τον αντιδραστικό νόμο για τις διαδηλώσεις, ο οποίος ρητά εξαιρεί τις συγκεντρώσεις για τις επετείους της Πρωτομαγιάς και της 17ης Νοέμβρη από τη γνωστοποίηση, την απαγόρευση ή τον  περιορισμό τους. Τα δημοκρατικά δικαιώματα και οι λαϊκές ελευθερίες αποτελούν κατάκτηση του εργατικού και λαϊκού κινήματος. Η κυβέρνηση έχει τεράστια ευθύνη γι’ αυτήν την εξέλιξη. Ακόμα ως και τώρα, πρέπει να αποσύρει την απαράδεκτη απόφαση.

 

 

Σχόλια

Ο χρήστης Πολυχρόνης Ιωάννου είπε…
ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ
17 ΝΟΕΜΒΡΗ 1973:
Η Κορύφωση του αγώνα για “ΨΩΜΙ, ΠΑΙΔΕΙΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ”. Η αρχή της πτώσης της χούντας των συνταγματαρχών.
17 ΝΟΕΜΒΡΗ 2020:
Όλοι στον αγώνα για για “ΨΩΜΙ, ΠΑΙΔΕΙΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ και ΥΓΕΙΑ”. Το κράτος της απαγόρευσης και της καταστολής δεν θα περάσει.
Προσωπικά θεωρώ ότι, πενήντα χρόνια μετά, ο εορτασμός και η τιμή για τις ηρωικές στιγμές της Νεολαίας σαν προπομπό και δημεγέρτη του λαϊκού κινήματος ενάντια στον φασισμό της δικτατορίας της Χούντας, μπορεί και πρέπει να μην εξαντλείται σε μια πορεία, όσο μαζική και αν είναι, που συνήθως παίρνει την μορφή “λιτανείας”. Χρειάζεται να πάρει την μορφή πολλών μαζικών εορταστικών εκδηλώσεων μνήμης των γεγονότων στους χώρους δουλειάς, στις γειτονιές και στους χώρους εκπαίδευσης όλων των βαθμίδων.
Φέτος όμως η πορεία είναι περισσότερο από αναγκαία γιατί έχουμε να κάνουμε με μια κυβέρνηση που προσπαθεί να καταργήσει τα συνταγματικά δικαιώματα και τις δημοκρατικές κατακτήσεις της κοινωνίας, σε βαθμό που μόνο μια στρατιωτική δικτατορία μπορούσε να σκεφτεί και να εφαρμόσει.