-Δήλωση Σπυρίδωνος-Αδώνιδος για την ποδηλατάδα του πολυχρονεμένου στην Πάρνηθα: «Η άθληση στην Πάρνηθα είναι κάτι που επιτρέπεται, ενώ όποιος κάνει άθληση δεν είναι υποχρεωμένος να φοράει μάσκα γιατί δεν μπορεί να αναπνεύσει» Κουβέντα, για την αξία του παραδείγματος ή για την φωτογράφιση ο ένας πάνω στον άλλο…
- Δήλωση του καθηγητή μικροβιολογίας Αλκιβιάδη Βατόπουλου: ξεκινήσαμε
από έναν πολύ υψηλό αριθμό κρουσμάτων τους φθινοπωρινούς μήνες, που ήλθε σε συνέχεια
της καλοκαιρινής περιόδου. Σαφής παραδοχή του θερινού μπάχαλου, που
προετοίμασε τον “Αρμαγεδώνα” του φθινοπώρου…
Δήλωση του ίδιου: για να βγούμε και πάλι στην κοινωνία πρέπει
ο αριθμός των κρουσμάτων να πέσει στα 200 ή 300 κρούσματα… Η επιτροπή, όμως
ως σύνολο (συμμετέχει και ο κ. Βατόπουλος) και οι αρμόδιοι της πολιτείας περιμένουν…
Θα δουν… (πότε;)… και θα αποφασίσουν (πότε;)
-Τι πετύχαμε με το lockdown; Όταν άρχισε
είχαμε: 2.555 κρούσματα… Χτες, μετά από 25 μέρες τα κρούσματα ήταν 2199. Και οι
νεκροί του 25μέρου: πάνω από 1700!!! Στην κρίση σας: η χρονική επιλογή
του lockdown, η τήρησή του και η αποτελεσματικότητά του…
-δημόσιες τοποθετήσεις επιστημόνων όπως ο Αλκης Βατόπουλος
και ο Τάκης Παναγιωτόπουλος (μελών της επιτροπής), πως τα επιδημιολογικά
στοιχεία του ΕΟΔΥ δεν είναι επαρκή.
-Δήλωση της καθηγήτριας Αθηνάς Λινού: «Δεν υπάρχει
διαφάνεια στα δεδομένα… δεν μπορούμε να μιλάμε για μείωση κρουσμάτων όταν δεν
γίνεται επαρκής αριθμός τεστ». Τι χρείαν έχουμε μαρτύρων!!!
-ο πρύτανης του ΑΠΘ και επικεφαλής του ερευνητικού έργου,
καθηγητής Νίκος Παπαϊωάννου δηλώνει για το φορτίου ιού στα αστικά λύματα
της Θεσσαλονίκης: Τις τελευταίες ημέρες φαίνεται πως τείνουμε περισσότερο
προς μία σταθεροποίηση παρά σε σαφή βελτίωση της εικόνας… Πέραν πάσης
αμφιβολίας, η εικόνα των λυμάτων δείχνει πως είναι πρόωρη κάθε συζήτηση για
άρση περιοριστικών μέτρων τις επόμενες μέρες και εξαιρετικά επικίνδυνη η
παραμικρή χαλάρωση σε ό,τι αφορά την τήρηση των μέτρων από τους πολίτες.
Να μην αναφερθούμε στις παράλληλες λίστες δήλωσης των επιδημιολογικών
στοιχείων, που αν συμβαίνει είναι να ξελιγωνόμαστε στα γέλια αφού πρώτα…
κλάψουμε.
Αυτά τα ολίγα… Τίποτε άλλο…
Σχόλια