👉Διαβάσαμε στο διαδίκτυο (Κουτί της Πανδώρας): Σχεδόν το 88% του πληθυσμού της Αθήνας και της
Θεσσαλονίκης εκτιμάται ότι δεν πληροί τον ελάχιστο στόχο του Παγκόσμιου
Οργανισμού Υγείας για την πρόσβαση των κατοίκων σε κοντινό πράσινo...Στην ίδια
κατηγορία ανήκουν και άλλες Ελληνικές πόλεις όπως Σέρρες, Καβάλα, Βόλος κ.α.
Η είδηση αυτή, που μας γέμισε …χαρά και αισιοδοξία για την χώρα
και τους κατοίκους της, μας ξανασκάλισε την μνήμη, για να θυμηθούμε τους συντελεστές
αυτού του σύγχρονου νεοελληνικού θαύματος, που κάνει την κλασσική Ελλάδα να ωχριά!
Κάτι, που πιθανόν δεν γνωρίζουν οι νεώτεροι είναι πως χρειάστηκαν
αγώνες και προσπάθειες για να καταχτήσουμε τις σημερινές παγκόσμιες πρωτιές…
Μία εκ των οποίων είναι η κατοίκηση της ευρύτερης
περιοχής της πρωτεύουσας από τον μισό πληθυσμό της χώρας…
Ε! λοιπόν, πριν από 80-90 χρόνια η κατάσταση δεν ήταν τέτοια… Το
1936 π.χ. η Αθήνα διέθετε 400 χιλιάδες κατοίκους ενώ τα συγκοινωνιακά μέσα
σταθερής τροχιάς (μετρό, τραίνο τραμ) έφταναν περίπου σε 170 χιλιόμετρα… Τέτοια
χάλια… Ευτυχώς, που σε λιγότερο από έναν αιώνα φτάσαμε σε 5 εκατομμύρια
κατοίκους, ενώ τα μέσα σταθερής τροχιάς δεν διαθέτουν ούτε τα μισά χιλιόμετρα διαδρομής…
Κι’ αυτά μετά το 2000 και …επί της ευκαιρία των Ολυμπιακών Αγώνων, γιατί ήταν
προαπαιτούμενα … για τους επισκέπτες… Ετσι επωφελήθηκαν και οι μονίμως
κατοικούντες το Αττικό λεκανοπέδιο…
Πώς μπορέσαμε σε τόσο λίγο χρόνο να καταφέρουμε τόσα πολλά;;;
Αποφασιστικός ήταν ο …αναπτυξιακός σχεδιασμός της χώρας από τα
πρώτα μετεμφυλιακά χρόνια… Το εθναρχικό πρόσταγμα: Χτίστε, χτίστε, χτίστε…
όρισε την φυσιογνωμία του σύγχρονου αθηναϊκού τερατουργήματος… Επρόκειτο για
μία ουσιαστικά βίαιη μετανάστευση από την Ελληνική περιφέρεια προς το κέντρο,
όπου στήθηκαν οι καινούριες δουλειές και κτίστηκαν τα καινούργια σπίτια
υποδοχής…Οι περιβόητες πολυκατοικίες από το 1950 και ιδιαίτερα από το 1960 δεν
είναι απλά και μόνον αισθητικά θλιβερές. Είναι ταυτόχρονα καταθλιπτικές γιατί συμβολίζουν
και εκφράζουν τον “εγκλεισμό” εκατομμυρίων ελληνικών οικογενειών σε
διαμερίσματα σπιρτόκουτα, όχι υποχρεωτικά υπέργεια! Τα υπόγεια διαμερίσματα …κοσμούν
ακόμη πολυκατοικίες στο ευρύτερο κέντρο της Αθήνας και τις πιο κοντινές
γειτονιές (Νεάπολη, Γκύζη, Αμπελόκηποι, Κουκάκι κ.λ.π.). Με τον ιερό θεσμό της αντιπαροχής
οι μπουλντόζες και οι τσιμεντιέρες έχτισαν μέτρο προς μέτρο το …σύγχρονο θαύμα…
Φυσικά, ανάμεσα στα μπετά, οι δρόμοι όσο γίνεται πιο στενοί για να γλυτώσουμε
γη για χτίσιμο… Ετσι, τα υποχρεωτικά διπλοπαρκαρίσματα με τα τρία εκατομμύρια
οχήματα του λεκανοπεδίου συγκροτούν την …κυκλοφοριακή πλευρά του θαύματος… Αυτή
είναι η …απέραντη ομορφιά που αντικρύζει κανείς όταν ανέβει στους γύρω λόφους ή
βουνά της Αθήνας (Λυκαβηττός, Πνύκα, Υμηττός κ.λ.π.). Το …τόσο επιτυχημένο μοτίβο
επιβλήθηκε σε πλείστες Ελληνικές πόλεις της περιφέρειας, που ενώ θα μπορούσαν
και λόγω διαστάσεων να είναι ιδανικές σύγχρονες πόλεις έγιναν κακέκτυπα της Αθήνας…
Τα τελευταία χρόνια, αναπτύσσεται -σε βαθμό πολύ κατώτερου του
αναγκαίου - μία παγκόσμια ενεργοποίηση επιστημόνων και κοινού για τις πολλαπλές
αρνητικές έως και θανατηφόρες επιπτώσεις αυτού του μοντέλου αστικής ανάπτυξης, που
γεμίζει τον πλανήτη με οικιστικά τερατουργήματα… Λένε λοιπόν οι ειδικοί και
ασχολούμενοι, πως η δυσκολία πρόσβασης σε περιοχές αστικού πρασίνου από τους κατοίκους
μίας πόλης σχετίζεται με αυξημένη πρόωρη θνησιμότητα. Χαρακτηριστικά: … Οι πόλεις της Ευρώπης θα μπορούσαν να αποτρέψουν
έως 43.000 πρόωρους θανάτους ετησίως, αν ικανοποιούσαν τις συστάσεις του Παγκόσμιου
Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) αναφορικά με την ύπαρξη επαρκών χώρων πρασίνου κοντά
στους κατοίκους τους, σύμφωνα με μια νέα διεθνή επιστημονική μελέτη. Η Αθήνα θεωρείται μια από τις ευρωπαϊκές
πρωτεύουσες με τη μεγαλύτερη αναλογία θανάτων σχετιζόμενων με την έλλειψη προσβάσιμου
πράσινου, σύμφωνα με τα συμπεράσματα της έρευνας.
Δεν χρειάζεται να συζητήσουμε περισσότερο για την περίοπτη θέση της
Αθήνας στην θλιβερή αυτή λίστα.
Ισως να χρειάζεται να σκεφτούμε, ότι στα πλαίσια του επιλεγμένου
μοντέλου ανάπτυξης, δηλαδή της …φιλελεύθερης τουριστικής μονόπλευρης αδηφαγίας,
η χώρα θα βιώσει ένα νέο: χτίστε, χτίστε, χτίστε … Πασπαλισμένο με
αναπτυξιακά οράματα, υποσχέσεις για νέες θέσεις εργασίας και άλλες “εκσυγχρονιστικές”
ονειρώξεις. Όταν αυτό το …θεάρεστο σχέδιο υλοποιηθεί, η σημερινή εικόνα των
αστικών κέντρων θα μοιάζει με οικολογικό παράδεισο…
Μας ετοιμάζουν μία ποιότητα ζωής όνειρο… Πειθαρχικοί νάμαστε και
θα έχουμε όλα τα καλά…
Σχόλια