👉Τον πρώτο καιρό της πανδημίας ο ημερήσιος αριθμός θανάτων
χωρούσε στα δάκτυλα του ενός χεριού. Τα τρομολάγνα ΜΜΕ έστελναν ρεπόρτερς να
πάρουν μία δήλωση από συγγενή για να γεμίσουν και με λόγια το σκηνικό πανικού,
που δημιουργούσαν με κατάλληλες εικόνες και ήχους.
Πρωθυπουργός, υπουργοί, και λοιπό πολιτικό προσωπικό με όψη βουτηγμένη
στην θλίψη ορκίζονταν, πως θα γίνει ότι πρέπει, γιατί οι άνθρωποι είναι πάνω
από τους αριθμούς, οι ανθρώπινες ζωές μετράνε και άλλα τέτοια συγκινητικά.
Αβέρτα οι έπαινοι και τα χειροκροτήματα για τους υγειονομικούς
του δημόσιου τομέα, τους …πρώην τεμπέληδες, χαραμοφάηδες, φακελάκηδες, προς απόλυση
κ.λ.π. Ο ιδιωτικός τομέας την …είχε κάνει με ελαφρά πηδηματάκια με την …διακριτική
υπόδειξη της πολιτείας.
Το ραντεβού των πανελλήνων ήταν για τις 6 μ.μ. όταν Θα μεταδίδονταν
τα τελευταία αποφθέγματα της σοφίας των αρμοδίων μέσα από βαρύγδουπες αποφάσεις
της συνόδου των ειδικών… Μετά, άλλοι ειδικοί επεξηγούσαν και ανέλυαν τις συνοδικές
ντιρεκτίβες… Απόλυτος θαυμασμός και λατρεία για το ιερατείο, που θα ξόρκιζε το
κακό, για τους καπετάνιους, που οδηγούσαν το πλοίο μέσα από την θύελλα σε
ασφαλές λιμάνι…
Κάποια στιγμή άρχισαν να ακούγονται πράγματα αλλιώτικα…
Διαφορετικά από τα αποφθέγματα των προηγούμενων ημερών, που παρουσιάζονταν ως ο
απόλυτος δεκάλογος του νέου Σινά. Μάσκες που δεν χρειάζονται, που είναι
επικίνδυνες και μετά χρειάζονται και είναι απαραίτητες. Παιδιά, που κολλάνε τρελά
και μετά δεν κολλάνε καθόλου. Τεστ, που δεν χρειάζονται… Μαζικοί στοχευμένοι
και τυχαιοποιημένοι έλεγχοι είναι περιττοί!!! Την ίδια ώρα, που σε ολόκληρο τον
πλανήτη ήταν φανερό, πως τα testing είναι
το καλύτερο όπλο ανάσχεσης της διάδοσης του ιού (Κίνα, Ν. Κορέα, Αυστραλία,
Βιετνάμ κ.λ.π.).
Ηταν ακόμη νωρίς… Η κοινή γνώμη λειτουργούσε σε κλίμα υποβολής
και αποδεχόνταν τις αντιφάσεις των μέτρων. Αντιμετώπιζε, μάλιστα, με αμφισβήτηση
και άρνηση όσους “περίεργους” επισήμαιναν σοβαρότατα κενά, λάθη και παραλείψεις.
που συνιστούσαν την ουσία μία φιλελεύθερης πολιτικής, που είχε υπέρτατο ιδεολογικό,
πολιτικό και οικονομικό στόχο: τον περιορισμό
των κοινωνικά αναγκαίων δαπανών στο ελάχιστο. Σε κάποιες περιπτώσεις
ακόμη και την κατάργησή τους…
Οι πρώτες αμφιβολίες της κοινής γνώμης δημιουργήθηκαν με την
αιφνίδια κατάργηση σχεδόν όλων των μέτρων προστασίας στις αρχές του καλοκαιριού
του 20… Αυτών, που θεωρούνταν απολύτως απαραίτητα για την προάσπιση της υγείας
και της ζωής των πολιτών και ξαφνικά θεωρήθηκαν περιττά… Κάτι δεν πήγαινε καλά…
Η επιθυμία, βέβαια του κοινού ήταν να απολαύσει το καλοκαίρι του μετά από ένα
4μηνο καραντίνας ενώ ταυτόχρονα προσέβλεπε στην διευκόλυνση της τουριστικής
κίνησης, που αποτελεί για την χώρα σχεδόν αποκλειστική πηγή εισοδήματος…
Οι αμφιβολίες, όμως, που δημιουργήθηκαν από ανακολουθίες και
ασυνέπειες σε προηγούμενες …παπικές εγκυκλίους άρχισαν να ενισχύονται.
Τότε άρχισε το …γλυφυτζούρι των εμβολίων… Των μαγικών ενέσεων,
που θα μας ανοίξουν διάπλατα τον δρόμο της πλήρους απελευθέρωσης, για να
πάρουμε τη ζωή μας πίσω εν μία νυκτί!!! Η προσμονή και η ελπίδα της πανάκειας
έκανε να μικραίνουν στην συνείδηση των πολιτών όλες οι συνειδητές αμετροέπειες,
που μας έφεραν στο “Θαύμα” του περσινού Νοέμβρη. Με την Θεσσαλονίκη πρωτοπόρα,
αμέσως μετά τις …αθώες εθνικοπατριωτικές και θρησκευτικές συναθροίσεις… Τότε, που
και ο επικεφαλής των ειδικών επαινούσε την συμπρωτεύουσα και τους ανθρώπους της,
που είχαν, κατά τη γνώμη του, καταλάβει τί έπρεπε να κάνουν και το έκαναν…
Η αλήθεια είναι, πως το δεύτερο κύμα ήταν μία γερή κεραμίδα στο
κεφάλι μας αλλά τα εμβόλια, γνήσια τέκνα της πανάκειας σκορπούσαν κάθε ουσιαστική
κριτική και αμφισβήτηση… Ε- Ε- Ερχονται!!! εκραύγαζαν με χίλιους τρόπους
κυβερνώντες και ειδικοί. Αγνοώντας, υποτιμώντας και περιφρονώντας τα εύλογα
ερωτήματα του κοινού, που θα έπρεπε να απαντώνται με ειλικρίνεια και την
μέγιστη δυνατή επάρκεια, μήνες πριν από την εμφάνιση των εμβολίων…
Όλα αυτά βέβαια είναι ξένα σε μία πολιτεία, που βασικά υποτιμάει
τον λαό και χρησιμοποιεί την επιστήμη όχι ως εργαλείο ανάδειξης αλλά χειραγώγησης…
Είναι ξένα και προς ειδικούς, που έχουν διαλέξει τον τυφλό
δογματισμό ως εργαλείο επιστημονικής κατοχύρωσης. Που καταπίνουν την κάμηλο
προσβλέποντας σε δόξες και οφέλη από την τακτική του ψιθυρίσματος και του αδιάφορου
σφυρίγματος μπροστά στα τεκταινόμενα.
Μέρα με την ημέρα και με την αγαστή συνεργασία των τρομολάγνων
του τηλεοπτικού μεσημεριού στηρίχτηκε ο πιο σκληρός πυρήνας των ψεκασμένων, που
αισθάνθηκε πλήρως δικαιωμένος αφού τα εμβόλια: και παρενέργειες παρουσιάζουν
και δεν θωρακίζουν 100% τους εμβολιασμένους…
Τί απαντούν σήμερα οι “επιπόλαιοι” προπαγανδιστές-κήρυκες της απελευθέρωσης,
όταν παρουσιάζονται οι αριθμοί κρουσμάτων, νοσηλευόμενων, διασωληνωμένων και
νεκρών εξαιτίας της πανδημίας;;; Υποτιμούν την νοημοσύνη του κοινού όταν του
λένε, πως από τους νοσηλευόμενους των ΜΕΘ το 88% είναι ανεμβολίαστοι… Σύμφωνοι.
Και το άλλο 12%;;; Οι εμβολιασμένοι;;;
Μα τι θα έπρεπε να πουν σοφοί και αρμόδιοι;;;
Απάντηση σε αυτό το πονηρό ερώτημα είναι η κραυγή του Νίκου
Καλογερόπουλου στο τέλος της ταινίας του Θ. Μαραγκού: Μάθε παιδί μου γράμματα:
ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΡΕΕΕΕΕΕ!
Ναι, πολίτες του πλανήτη γη!!! τα εμβόλια δεν είναι πανάκεια…
Εχουν παρενέργειες και δεν εξασφαλίζουν 100% ανοσία. Αυτό ίσχυσε με όλα τα
εμβόλια, που παλιότερα ήταν πολύ λιγότερο ασφαλή και με πολύ περισσότερες παρενέργειες,
κάποιες των οποίων ήταν επικίνδυνες ή και θανατηφόρες… Ούτε σήμερα η επιστήμη
έχει καταφέρει να δημιουργήσει το ΤΕΛΕΙΟ, το ΑΛΑΘΗΤΟ. Όμως, άνθρωποι, η ιστορία
μας έχει αλλάξει από τότε, που εμφανίστηκαν τα εμβόλια και αργότερα τα
αντιβιοτικά… Σκεφτείτε μόνον την διάρκεια της ζωής μας, που διπλασιάστηκε μέσα σε
λιγότερο από 100 χρόνια…
Δεν εξασφαλιζόμαστε 100% με τα εμβόλια. Μπορεί να κολλήσουμε, να
μεταδώσουμε να αρρωστήσουμε μετά τον εμβολιασμό…Πολύ πιο σπάνια, όμως και πολύ
πιο ελαφρά…
Δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να εμβολιαστούμε και να
προσέχουμε με όλους τους δυνατούς τρόπους. Μέχρι να πάψει ο ιός να μπορεί να
κυκλοφορεί τόσο άνετα μεταξύ μας, όπως σήμερα.
Αυτό θα έπρεπε να είναι το πνεύμα μίας τίμιας εξήγησης, που θα
κατάφερνε, κατά τη γνώμη μας, ασυγκρίτως καλύτερα επίπεδα εμβολιασμών. Ισως όχι
άμεσα… Θα υπήρχαν και φοβισμένοι, που θα άκουγαν για παρενέργειες και θα
τρόμαζαν…
Και τώρα όλοι αυτοί τι
κάνουν;;; Βομβαρδίζονται από κάθε είδους σαλτιμπάγκους και μπαίνουν βαθύτερα
στον πυρήνα του παραλογισμού… Ενδύονται την ευκολοφόρετη πανοπλία της υπερφίαλης
αμετροέπειας και συμπορεύονται με κάθε καρυδιάς καρύδι.
Και το χειρότερο: Μέσα από τον ανίκητο μηχανισμό της εξοικείωσης η καχυποψία μετατρέπεται σε
ισχυρογνωμοσύνη και από την άλλη τα μεγέθη του τρόμου (κρούσματα, νοσηλείες, θάνατοι)
μετατρέπονται σε συνήθη πληροφορία κανονικής καθημερινότητας…
Σχόλια