Από τί αηδία γλυτώσαμε!!!

Τυχαία στο διαδίκτυο έπεσα πάνω σε ένα βίντεο – εικονική περιήγηση του παλιού Δημοτικού Θεάτρου της Κέρκυρας. Σας το προβάλλω λοιπόν, για να συναισθανθείτε πόσο τυχεροί είμαστε που μπορέσαμε να απαλλαγούμε από αυτή την αηδία!!! Σκεφτείτε π.χ. αν δεν είχαν πέσει οι εμπρηστικές βόμβες των Γερμανών το 43! Θα μας είχε μείνει αυτό το αγγούρι, όπως και ένα σωρό άλλα παρόμοια, που ευτυχώς η σωτήριος φωτιά των ναζιστικών βομβών μας απάλλαξε… Δείτε το βίντεο:


 


Όμως στην απαλλαγή μας από αυτό το εξάμβλωμα συνέβαλλαν πλείστοι όσοι παράγοντες και φορείς, που θα ήταν λάθος να μην τους μνημονεύσουμε με ευγνωμοσύνη…

Γιατί η αλήθεια είναι πως αυτό το εξάμβλωμα παρά τον βομβαρδισμό του είχε αντέξει σε μεγάλο βαθμό και ήταν απολύτως επισκευάσιμο…

Εκείνη την κρίσιμη ώρα χρειάστηκε η τόλμη, το θάρρος και η παρρησία της τότε δημοτικής αρχής, που με χίλιες δυσκολίες κατάφερε να αποφασίσει την κατεδάφισή του…

Ουσιαστικότατη υπήρξε η συμβολή αρμοδίων τεχνικών επιστημόνων, που έχαιραν μεγάλης εκτίμησης εις τον τόπο και που με όλο το επιστημονικό τους βάθος και κύρος γνωμάτευσαν, ότι η όψη π.χ. του κτίσματος δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί διατηρητέα… Τώρα, που την κοιτάζουμε μπορούμε να αντιληφθούμε την αρτιότητα αυτής της εισήγησης των ειδικών συμπολιτών μας, που μας έσωσαν από του χάρου τα δόντια… Ειδικοί, λοιπόν και δήμος αξίζουν τον δημόσιο έπαινό μας για αυτό, που κατάφεραν… Εν πάσει περιπτώσει, στα τέλη της δεκαετίας του 60 δεν είχαν ούτε θεμέλια μείνει από αυτό το προσβλητικό για την αρχιτεκτονική μας παράδοση οικοδόμημα…


Ετσι ξεκίνησαν οι μελέτες και οι διαγωνισμοί για την κατασκευή ενός νέου θεάτρου στη θέση του παλιού. Και τότε υπήρχε ο κίνδυνος να επικρατήσει κάποια συντηρητική, παλιατζούρα αισθητική γραμμή και να υπάρξουν σχέδια κατασκευής ενός αντίγραφου του παλιού… Γλυτώσαμε δηλαδή με την κατεδάφιση της παλιατζούρας και να μας την ξαναφορέσουνε καπέλο με κατασκευή ενός παρόμοιου…

Ευτυχώς, ευλογημένη στιγμή, το αποφύγαμε και αυτό… Διότι το επιλεγέν σχέδιο μας έφερε μετά από 25 χρόνια “τάχιστης” κατασκευής μπροστά σε αυτό το τολμηρό αριστούργημα !!! (Τολμηρό αριστούργημα χαρακτήριζε το πρόγραμμα του κινηματογράφου Ιντεάλ την ταινία του Κώστα Γκουσγκούνη: Σεξ 13 μποφώρ). Καμία σχέση με την προηγούμενη παλιταζούρα, πλήρη εναρμονισμός με την αρχιτεκτονική παράδοση της πόλης  και το οικιστικό περιβάλλον της περιοχής… Και όλα αυτά στο πνεύμα Οσκαρ Νιμάγιερ, που κάπως (όχι τόσο καλά…) κατάφερνε και αυτός να συνδυάζει το κλασικό με το μοντέρνο και το μεταμοντέρνο…

Πρέπει να υπογραμμισθεί επίσης όχι μόνον το σχεδιαστικόν κάλλος αλλά και η κατασκευαστική αρτιότητα (μέσα-έξω), που κάνει το δημοτικό θέατρο πρότυπο σε όλες τις λειτουργικές του εκφάνσεις… Συχνότατα ηθοποιοί, μουσικοί και χορωδοί απολαμβάνουν έναν ελαφρό καταιονισμό από πεντακάθαρο ποιοτικό βρόχινο νερό… Πολλές φορές τον χειμώνα, καλλιτέχνες και κοινό απολαμβάνουν …ειδικές θερμοκρασίες για το σφίξιμο του δέρματος ενώ το καλοκαίρι η ατμόσφαιρα του χώρου δείχνει πώς περίπου πρέπει να λειτουργεί μία καλή σάουνα…

Βλέπετε, λοιπόν, ότι τα καλά κόποις κτώνται. Παρά τις δυσκολίες, τις αναποδιές και τις τρικλοποδιές το θαύμα συνετελέσθη με την άοκνη συνεργασία τοπικής αυτοδιοίκησης της εποχής, ειδικών επιστημόνων, των καλλιτεχνικών και πνευματικών φορέων της πόλης…

 



Καλό θα είναι, λοιπόν,  οι Κερκυραίοι όχι μόνον να απολαμβάνουμε τις κατακτήσεις των προσπαθειών μας Αλλά να τιμάμε και τους πρωταγωνιστές, τους πρωτοπόρους.

Ταχύτατη, όπως θα έχετε αντιληφθεί είναι και η πρόοδος της αποκατάστασης του άλλου δημοτικού μας θεάτρου του ΦΟΙΝΙΚΑ… Κανονικά, βέβαια θα έπρεπε να είχε λειτουργήσει ανακαινισμένο από το 2012 αλλά ο χρόνος κυλάει σαν νερό… Ούτε νάταν χτες… Τώρα, όμως βρισκόμαστε μπροστά σε έναν οργασμό εργασιών αποκατάστασης, τις οποίες μπορείτε να αντιληφθείτε στις εικόνες, που σας προβάλλουμε…

    

Δεν πειράζει, μωρέ!!! Την υγειά μας νάχουμε... 

Σχόλια