Το τέλος της ΕΣΣΔ υπήρξε αιτία μεγάλων πανηγυρισμών για την
καπιταλιστική δύση… Ιδιαίτερα, αφού συνοδεύτηκε με την παρουσία ενός βαριά
μέθυσου στην ηγεσία της Διαδόχου Ρωσίας… Τότε το γλέντι έμοιαζε ατελεύτητο και
χωρίς όρια… Όμως οι καιροί αλλάζουν και καινούριες πτυχές αναδεικνύονται… γύρω
από αυτές γράφει ο φίλτατος Νίκος Μητσιάλης…
Ήταν γιορτή ή μπούμερανγκ;
Ιδρύθηκε το 1922 και
διαλύθηκε όταν το ημερολόγιο έγραφε Πέμπτη 26 Δεκεμβρίου 1991. Ο λόγος για την
Σοβιετική Ένωση… Τότε οι σαμπάνιες έρρεαν στις πρωτεύουσες των μεγάλων δυτικών
κρατών και τα χρηματιστήρια τους πανηγύριζαν.
Μια διαδρομή εξήντα εννέα
χρόνων κατέβασε τίτλους, εμβλήματα και σημαίες. Μπήκαν στο ιστορικό αρχείο
πόθοι γενεών πως «έτσι κι αλλιώς η γη θα γίνει κόκκινη…», όπως τραγούδαγαν τα
νιάτα. Και η χώρα του κόκκινου Οκτώβρη τεμαχίστηκε, μοιράστηκε, λεηλατήθηκε και
από κομματικούς που έγιναν ολιγάρχες στην εννιάχρονη περίοδο του Γιέλτσιν…
Οι αιτίες γνωστές… Σ’ ένα
παγκόσμια καπιταλιστικό περιβάλλον δεν ήταν δυνατόν να ζήσει ένα καθεστώς που
έπαψε από νωρίς να είναι εξωστρεφές και επαναστατικό. Τα πρωτόλεια αμεσοδημοκρατικά
εργατικά σοβιέτ έπαψαν περίπου την επομένη. Με την ισχυροποίηση
της κομματικής ελίτ και με ένα ιδιότυπο γραφειοκρατικό μοντέλο, ο «θάνατος»
ήταν προδιαγεγραμμένος…
Μετά από αυτή τη δραματική
για τους Ρώσους διαδρομή, η μεγαλύτερη σε έκταση χώρα του πλανήτη (17.098.246
τ.χλμ.), καταλαμβάνει σήμερα σημαντική
θέση στις μητροπόλεις του καπιταλισμού! Εδώ ακριβώς αρχίζουν και τα δύσκολα για
εκείνους που το ΄91 άνοιγαν σαμπάνιες περιχαρείς για την πτώση της Σοβιετίας.
Ενός κράτους μέχρι τότε
ανταγωνιστικά ακίνδυνο γι’ αυτούς, αφού η στασιμότητα του δεν απειλούσε το
πλανητικό τους μονοπώλιο! Όμως μέσα σε μια εικοσαετία η εικόνα του άλλαξε και
μαζί φυσικά και με άλλες μεγάλες χώρες, ο πλανήτης οδηγείται στην νέα εποχή της
πολυπολικότητας!
Μια γέννα με οδύνες όπως
συμβαίνει πάντα σε κάθε πλανητικό κοιλοπόνεμα. Και πάντα με αγωνία για το
αποτέλεσμα που θα προκύψει. Ίσως ακόμα ένα «τέρας» ή μήπως μια κάποια αμυδρή ελπίδα
σ’ ένα καλλίτερο αύριο για τις μυριάδες τους πεινασμένους και διψασμένους της
λεηλατημένης μας Γης;
Στις οδύνες αυτού του
τοκετού εντάσσονται μια σειρά πόλεμοι… Αυτής της αιτίας πόλεμος είναι και της
Ουκρανίας που φέρνει αντιμέτωπους Ρώσους και Αμερικανούς! Επιβεβαίωση των παραπάνω και το ρεπορτάζ του ανταποκριτή
διεθνών ειδήσεων της γαλλικής συντηρητικής εφημερίδας Le Figaro, Ζορζ
Μπαλμπρουνό, που διαπιστώνει ότι: «Στον πόλεμο στην Ουκρανία επικεφαλής του
Ουκρανικού Στρατού, είναι οι Αμερικανοί…»
Μπροστά σε όλο αυτό το
σκηνικό, μοιραίοι και άβουλοι οι ευρωπαίοι ηγέτες «τυλίγουν» πακέτα κυρώσεων
καθ’ υπόδειξη των Αμερικανών… Και παρά τις αλλεπάλληλες σκληρές οικονομικές
«τιμωρίες» στον Πούτιν, δεν επιβεβαιώνονται μέχρι σήμερα, οι προβλέψεις των
οικονομικών αναλυτών τους, για τη σύντομη χρεοκοπία της ρωσικής οικονομίας.
Αναπάντητα ερωτήματα και για
πόσο καιρό θα παραμείνει η Ευρώπη ενωμένη ενάντια στον Πούτιν, συνυπολογίζοντας
πάντα και τη «λεπτομέρεια» πως η Δύση δεν είναι όπως η Ρωσία, ένα κράτος με μια
κεντρική διοίκηση. Είναι ένα σύνολο χωρών με συμφέροντα τα οποία άλλοτε
συγκλίνουν και άλλοτε αποκλίνουν σε μια σειρά θέματα αιχμής∙ κυβερνήσεις που
έχουν ν’ αντιμετωπίσουν και ξεσπάσματα οργής των πληθυσμών τους...
«Πώς θα αντιδράσουν οι
Βρετανοί όταν δουν το κόστος της ενέργειας να αυξάνεται κατά 50% ή
περισσότερο;» Γράφει ο Μάικλ Γκέρσον, αρθρογράφος της Washington Post και
άλλοτε σύμβουλος του Τζορτζ Μπους του νεότερου και συνεχίζει εκτιμώντας πως οι:
«Γερμανοί υποστηρικτές του κατευνασμού» που τώρα σιωπούν, κάποια στιγμή θα
σπάσουν την «προσωρινή» σιωπή τους και θα επιστρέψουν στα παλαιά τους
επιχειρήματα…». Υπονοώντας πως στα ακόμα πιο δύσκολα, θα επιδιώξουν έναν
συμβιβασμό, πάση θυσία…
Η Ρωσία απαγορεύει τις
εξαγωγές λευκής και ακατέργαστης ζάχαρης, σιταριού, σίκαλης, κριθαριού και
καλαμποκιού μέχρι τις 31 Αυγούστου. Η Ουκρανία με μια ετήσια παραγωγή πάνω από
25 εκ. τόνους σιτηρών, λόγω πολέμου βρίσκεται σε…αγρανάπαυση! Μια επισιτιστική
κρίση εκτός από την ενεργειακή έκρηξη τιμών, στο καλημέρα…
Τελικά οι ευρωπαίοι αξιωματούχοι
πυροβολώντας οικονομικά, κατ’ εντολή του μεγάλου αδελφού, τον αντίπαλο Πούτιν,
τραυματίζουν επικίνδυνα με τις εξοστρακιζόμενες «σφαίρες» και τη συνοχή της
ευρωπαϊκής παρέας τους…
Σχόλια