Όταν βλέπαμε τον Τραμπ λέγαμε πως
βλέπουμε έναν κανονικό αρλεκίνο, που το παίζει πρόεδρος αλλά όχι με μεγάλη
επιτυχία… Κάνει πολλούς μορφασμούς, περιττές κινήσεις, λέει άσχετες ατάκες, τελειώνει
με την στροφή του κεφαλιού, το σφίξιμο των χειλιών. Στο τέλος της ατάκας του
θύμιζε την αντίστοιχη κίνηση του Μουσολίνι.
Την ίδια ώρα ενέπνεε ένα κοινό, που
βρισκόταν στα όρια της κοινωνίας ή και έξω από αυτά. Αυτό το κοινό έδρασε στην
επίθεση κατά του Κοινοβουλίου, όπου τα πράματα εξελίχτηκαν ανάμεσα στην βία και
την γελοιότητα κάνοντας ζημιά στον Τραμπ και ευνοϊκό κλίμα στο “νουνεχή”
ευπρεπή και προσεκτικό νέο πρόεδρο… Υπάρχουν κάποια σημάδια γηρατειών πάνω του,
όπως π.χ. το κοντό γρήγορο βήμα του στο βάδισμα, το μάλλον ανέκφραστο πρόσωπό
του, η χωρίς συναισθηματική διακύμανση εκφορά του λόγου του.
Αυτές, βέβαια οι προσεγγίσεις είναι
μάλλον ευτράπελες γιατί βρίσκονται εκτός πραγματικότητας… Οι Πρόεδροι των ΗΠΑ
είναι πάντοτε πιόνια κάποιου ισχυρού λόμπι, το οποίο υπηρετούν πιστά στην
εσωτερική και κυρίως στην εξωτερική πολιτική, που εφαρμόζουν. Παραδοσιακά οι
δημοκρατικοί με ιδιαίτεροι έμφαση τα τελευταία χρόνια, τα χρόνια μετά την πτώση
του “υπαρκτού ” και την διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας, έχουν ισχυρότατους
δεσμούς με το στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα. Καθόλου τυχαία, η συντριπτική
πλειοψηφία των επιθετικών βημάτων της τελευταίας εικοσαετίας έχουν συμβεί σε
διάρκεια εξουσίας δημοκρατικών προέδρων (Κλίντον, Ομπάμα).
Ιδιαίτερα στον Ευρωπαϊκό χώρο, η
επιθετικότητα των ΗΠΑ εκφράστηκε ασύστολα… Η Δέσμευση για ΜΗ επέκταση του ΝΑΤΟ
ανατολικά έγινε κουρελόχασρτο για τον Αμερικάνικο Ιμπεριαλισμό και τα ισχυρά
μονοπώλια, που τον συνιστούν… Η μία μετά την άλλη οι χώρες του πρώην συμφώνου
της Βαρσοβίας γινόνταν μέλη ενός οργανισμού, που θα έπρεπε να είχε διαλυθεί
αφού ο …εχθρός που δικαιολογούσε την
ύπαρξή του τα είχε τινάξει τα πέταλα…
Η επέκταση αυτή είναι στη φύση του
Ιμπεριαλισμού, “γονιδιακή” ιδιότητα, αναπόσπαστη από την φυσιογνωμία του. Οσο,
λοιπόν, η Ρωσία εβίωνε τις συνέπειες της κατάρρευσης και της εσωτερικής της
αποδιοργάνωσης, το ΝΑΤΟ, όχι μόνον δεν διαλύθηκε εξαιτίας της κατάργησης του
Συμφώνου της Βαρσοβίας αλλά φρόντισε να εντάξει στις γραμμές του, ένα-ένα τα
κράτη του πρώην ανατολικού συνασπισμού… Ο πόλεμος στην Γιουγκοσλαβία ήταν μία
εισβολή έξω από κάθε κανόνα διεθνούς δικαίου και νομιμότητας… Ηταν όμως μία
σαφής ενέργεια περιορισμού της Ρωσικής επιρροής και ταυτόχρονα ένα σημαντικό φανερό
βήμα στον σχεδιασμένη περικύκλωσή της…
Ετσι το ΝΑΤΟ έφτασε παραπέντε στην
πόρτα της Ρωσίας… Τους χωρίζουν δύο χώρες… Η Ουκρανία και η Λευκορωσία. Στην
πρώτη οργάνωσε ένα πραξικόπημα με το οποίο κατάφερε να “εκλεγεί” φανατικά
φιλοδυτική κυβέρνηση. Τα ναζιστικά καθάρματα, που συνεργάστηκαν με τους
καταχτητές και πρωταγωνίστησαν στην σφαγή Ουκρανών πατριωτών αποκαταστάθηκαν
σαν εθνικοί ήρωες και οι αδριάντες τους κοσμούν πλέον πλατείες του Κιέβου και
άλλων μεγάλων πόλεων…
Τα ναζιστικά τάγματα ΑΖΟΦ, στελέχωσαν
τον στρατό και την αστυνομία, χωρίς να παραλείψουν να διαθέτουν δικές τους
αυτόνομες δυνάμεις …ειδικών αποστολών, ιδιαίτερα δραστήριες στις Ανατολικές
Ρωσόφωνες περιοχές… Εδώ, λοιπόν γινόνταν συνεχώς επί οκτώ χρόνια ένα όργιο
εγκληματικών ενεργειών σε βάρος του πληθυσμού, που δεν είχε άλλο τρόπο άμυνας
παρά την φυγή στην Ρωσία ή την ένταξή σε ένοπλες ομάδες αυτοάμυνας.
Ο Πούτιν δεν τις είδε με πολύ καλό
μάτι εξαιτίας των πολιτικών τους πεποιθήσεων και την ανακήρυξη λαϊκών
δημοκρατιών στο Ντονέτσκ και το Λουκάντζ… Γι’ αυτό και η υποστήριξή τους από
την Ρωσία υπήρξε πολύ καθυστερημένη και ελλειπής…
Στο μεταξύ, ο νέος ηθοποιός-πρόεδρος Ζελένσκι,
που παρουσιάστηκε με υποσχέσεις συνδιαλλαγής με την Ρωσία, εφάρμοσε ένα ακόμη
περισσότερο φιλοαμερικανικό πρόγραμμα. Εβαλε επί τάπητος το ζήτημα της ένταξης
στο ΝΑΤΟ, που αποτελεί και συνταγματική δέσμευση της μετά το πραξικόπημα του
2014 Ουκρανίας.
Ταυτόχρονα προωθεί τον εξοπλισμό με Δυτικά επιθετικά
όπλα τελευταίας τεχνολογίας… Όλα αυτά δεν είχαν, δεν μπορούσαν να έχουν άλλο
στόχο από την Ρωσία… Πρακτικά, αυτό σήμαινε, πως τα μεγαλύτερα πληθυσμιακά
σύνολα της χώρας είναι εκτεθιμένα ακόμη και σε απλά συμβατικά όπλα… Πόσο μάλλον
σε μεγαλύτερης δυναμικότητας εξοπλισμούς, που δεν αποκλείεται να είναι και
πυρηνικοί… Όπως δικαιούται μία χώρα του ΝΑΤΟ σε ειδικές συνθήκες…
Με αυτά τα πολιτκο-στρατιωτικά
δεδομένα είναι υποκρισία να λες, πως ο Πούτιν συσπείρωσε την Δύση… Η Δύση
δούλευε καιρό και ο Τζο Μπάϊντεν ανέλαβε την κατάλληλη στιγμή για να δώσει
πολλή δουλειά στις πολεμικές βιομηχανίες των ΗΠΑ αλλά και της Δυτικής Ευρώπης.
Μόνον τον επαναξοπλισμό της Γερμανίας
να σκεφτεί κανείς φτάνει για να φανταστεί μεγέθη παραγωγής… Τον οποίο
επανεξοπλισμό της Γερμανίας ανήγγειλε ο καγκελάριος Σοτζ με συγκλονιστική
φυσικότητα και ας τρίζουν τα κόκκαλα σαράντα εκατομμυρίων νεκρών του β’
παγκόσμιου πόλεμου… Γεγονός, που η σχεδόν σιωπηρή αποδοχή του αποτελεί ντροπή
για την κοινωνία μας…Πάμε παρακάτω…
Αν λοιπόν θυμηθούμε τον θεατρίνο
Τραμπ, τις ακροδεξιές του ατάκες και τα στίφη, που τον ακολουθούσαν θα τον …
νοσταλγήσουμε μπροστά στον Τζο, που ηγείται στην …αντεπίθεση της αυτοκρατορίας
…
Σχόλια