Τελικά, πάντα και κάπου υπάρχει εντιμότητα

Αφορμή γι’ αυτό το σημείωμα είναι το ρεπορτάζ, του Θεόδωρου Ανδρεάδη – Συγγελλάκη, που διαβάσαμε στον ιστότοπο efsyn… Ενδεκα Ιταλοί, έγκριτοι πολεμικοί ανταποκριτές με προϋπηρεσία στα μεγάλα πολεμικά γεγονότα της εποχής, που ξεκινάει από το Βιετνάμ και φτάνει στον Ιράκ. Με θητεία σε μεγάλες εφημερίδες όπως Corierre de la sera, La Republica, στο πρακτορείο ANSA. Αυτοί, λοιπόν οι ένδεκα στέλνουν ανοιχτή επιστολή- δήλωση, που αναρτήθηκε στο διαδίκτυο και δημοσιεύτηκε σε εφημερίδες… Γράφουν, λοιπόν:

Διαβάζοντας τις εφημερίδες και βλέποντας τα δελτία ειδήσεων όπου παρουσιάζεται ο πόλεμος στην Ουκρανία, αντιληφθήκαμε ότι κάτι δεν πάει καλά, ότι κάτι κινείται προς λάθος κατεύθυνση.

 …Εχουμε πλημμυρίσει από ειδήσεις, αλλά στον τρόπο με τον οποίο τις παρουσιάζουν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, οι δύο πλευρές διαχωρίζονται, χωρίς κριτική προσέγγιση, σε καλούς και κακούς. Ή μάλλον σε κάλλιστους και χείριστους…

… Θεωρείται αξιόπιστη μόνον η κυρίαρχη σκέψη και όποιος δεν σκέφτεται με αυτόν τον τρόπο, χαρακτηρίζεται αμέσως αρνητικά, ως φίλος του Πούτιν και, κατά κάποιον τρόπο, ως συνυπεύθυνος των σφαγών στην Ουκρανία

… δεν είναι έτσι…

… πρέπει να καταλάβουμε ότι ο πόλεμος κρύβει ανομολόγητα συμφέροντα και ότι η αποκάλυψή τους στο ευρύ κοινό αποφεύγεται…

Με ευθεία αναφορά στον Βλαντιμίρ Πούτιν, οι Βάνα Βανουτσίνι, Αλμπέρτο Νέγκρι, Τόνι Καπουότσο και άλλοι οκτώ Ιταλοί συνάδελφοι προσθέτουν χαρακτηριστικά: «Είναι ο άνθρωπος που προκάλεσε πόνο και θάνατο εκτοξεύοντας πυραύλους. Βεβαίως. Αλλά πρέπει να αναρωτηθούμε: Είναι ο μόνος υπεύθυνος; Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στο πλευρό της Ουκρανίας και του λαού της, αλλά πρέπει να αναρωτηθούμε και πώς προκλήθηκε ο πόλεμος αυτός. Δεν μπορούμε να παραθέσουμε επιφανειακές αιτίες, μια υποτιθέμενη τρέλα του Πούτιν»…

τα μέσα ενημέρωσης συνεχίζουν να προτείνουν σπαρακτικές ιστορίες θανάτου και πόνου, οι οποίες εντυπωσιάζουν βαθιά την κοινή γνώμη και την προετοιμάζουν σε μια τρομερά επικίνδυνη εξοπλιστική κούρσα -μέχρι το 2% του ΑΕΠ- με αναπόφευκτη συρρίκνωση των κονδυλίων που καλύπτουν τις διάφορες κοινωνικές ανάγκες.

Η κατάσταση έκτακτης ανάγκης λόγω του πολέμου φαίνεται πως μας ώθησε στο να περιθωριοποιήσουμε τις αρχές εκείνες ανοχής με τις οποίες θα έπρεπε να λειτουργεί η πληροφόρηση σε φιλελεύθερες και δημοκρατικές κοινωνίες σαν τις δικές μας.

 

Θεωρούμε, πως καλό θα ήταν το κείμενο αυτό να το ξεκοκαλίσουν τα σωματεία των δημοσιογράφων ανά τον πλανήτη αλλά και στη δική μας την χώρα…

Προς Θεού!!! Την γραμμή την δίνουν τα αφεντικά, οι πολιτικές εξουσίες, οι διάφορες “υπηρεσίες”… Το ξέρουμε και το βλέπουμε… Γι’ αυτό θεωρούμε τον ρόλο των δημοσιογραφικών ενώσεων πιο κρίσιμο, πιο αποφασιστικό στην υπεράσπιση της δημοσιογραφικής ανεξαρτησίας…

Πάντως, αυτό, που συμβαίνει -κατά την εμπειρία και την γνώμη μας- δεν έχει προηγούμενο… Οποιο κανάλι, ραδιοφωνικό σταθμό, ιστότοπο με αναφορές στο σύστημα παρακολουθήσεις, τρελαίνεσαι από την νοηματική και εκφραστική ενοχοποίηση των …σύγχρονων ‘δαιμόνων’ των Ρώσων και του αρχιδάβολου του Πούτιν…

Ούτε ίχνος κριτικής στην άλλη πλευρά… Ούτε ίχνος αναφοράς στα αίτια του πολέμου, στο πραξικόπημα του 2014, στην συμφωνία του Μινσκ, που παραβιάζει συστηματικά ο Ζελένσκι, και για τις οποίες παραβιάσεις εδώ και καιρό θα έπρεπε να τον ‘μαλώσουν’ οι δυτικοί εγγυητές της…

Ούτε ίχνος αναφοράς στον εσμό των αμέτρητων ακροδεξιών οργανώσεων, που δίνουν το tempo στην πολιτική, κοινωνική και στρατιωτική μορφή της Ουκρανίας… Η ανακήρυξη ενός αρχιναζί σε εθνικό ήρωα δεν είναι ήσσονος σημασίας ούτε μία δευτερεύουσα ένδειξη για την πολιτική κατεύθυνση του τόπου…

Η Ουκρανία είναι ένα κράτος, που συγκυβερνούν οι Ναζί… Μετά από πετυχημένο πραξικόπημα… Αυτή είναι και η ιδαιτερότητά της. Γιατί Ναζί έχουμε δει να συμμετέχουν σε ένα σωρό …δημοκρατικές κυβερνήσεις … δημοκρατικών χωρών… Εδώ ο ρόλος τους είναι δεσπόζων, γατί είναι …’νικητές’.

Η Δύση τα τελευταία χρόνια είναι πολύ ‘ανεκτική’ σε κόμματα με ποικίλουσας έντασης ακροδεξιές ιδεολογικές αποχρώσεις… Για αριστερούς, κομμουνιστές και τυχόν συνοδοιπόρους να μην ακούσει…  Αυτή είναι η σύγχρονη πολιτική πραγματικότητα στην Δύση… Ζούμε, πορευόμαστε, ανεχόμαστε τους φασίστες και τους Ναζί.  

Κατά τη γνώμη μας αυτή η πολιτική  δεν είναι άσχετη με την αγριευτική ουσία του φιλελεύθερου καπιταλισμού στις μέρες μας, που βυθισμένος στην κρίση του ακονίζει τα νύχια του… Οι Ναζί είναι το καμάρι αυτής της αγριάδας…

Στην παρούσα κρίση πάντως πρέπει να επισημάνουμε τον πρωτοφανή συγχρονισμό προπαγάνδας σε ολόκληρο τον Δυτικό κόσμο… Τόσο η ποσότητα του προπαγανδιστικού υλικού όσο και η ένταση της επιδιωκόμενης και καλλιεργούμενης εχθρότητας προς τους Ρώσους έχει ξεφύγει κατά πολύ από κάθε προηγούμενο των τελευταίων χρόνων και -κατά την μνήμη μας- συναγωνίζεται και ξεπερνάει αυτή των χρόνων του ψυχρού πολέμου…

Όλα αυτά ενισχύουν τις ανησυχίες, πως το σύστημα, που περνάει αυτή την βαθιά κρίση δεν θα πορευτεί ειρηνικά προς την μοίρα του… Μήπως, οι βραχυπρόθεσμες και οι μεσοπρόθεσμες επιδιώξεις της Δύσης στοχεύουν στην αποφασιστική ήττα και υποταγή της Ρωσίας; Του δεύτερου πόλου, δηλαδή, στον πρώτο, την Δύση υπό την ηγεσία των ΗΠΑ…

Ανεξάρτητα από το πόσο αυτό είναι εφικτό, τέτοιες ενδεχόμενες επιδιώξεις δεν δημιουργούν αισθήματα ασφαλείας…

Σε ένα τέτοιο περιβάλλον η φωνή των Ιταλών δημοσιογράφων είναι κραυγή αυξημένης εντιμότητας, που η αντήχησή της και μόνο αφήνει ελπίδες…

Οι συνάδελφοί τους καλούνται να την ακούσουν… 

Για να δυναμώσει το αίτημα για ειρήνευση και ειρήνη!


    

Σχόλια