Επειδή πολλές φορές μία θεωρητική θέση γίνεται
καλύτερα κατανοητή με συγκεκριμένα παραδείγματα βρήκαμε ένα και σας το
παρουσιάζουμε πάραυτα…
Ο γιός του πρωθυπουργού Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ο
νεώτερος προσλήφθηκε στην θέση του διαπιστευμένου κοινοβουλευτικού βοηθού, του
Ισπανού Ευρωβουλευτή και αντιπροέδρου του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος κ. Εστέμπαν
Γκονθάλεθ Πονς.
Ο Ιβηρας ευρωκοινοβουλευτικός επαίνεσε τις ικανότητες
του Κωνσταντίνου, που αποδείχθηκαν, όπως είπε, κατά την εξαιρετικά επιτυχή φάση της
δοκιμασίας του… Όχι μόνο ικανότητες και ταλέντο αλλά και πλούσιος γνωστικός
εξοπλισμός…
Δεν αμφισβητούμε γράμμα από τους δηλωθέντες επαίνους…
Απλά ρωτάμε:
Πόσα Ελληνόπουλα έχουν τις ίδιες με τον Κωνσταντίνο ευκαιρίες
ψυχοπνευματικής ανάπτυξης;;; Μιλάμε για γνωστική υποδομή σε όλα τα επίπεδα (παιγνίδια,
βιβλία, εκπαιδευτικά υλικά, ταξίδια, σεμινάρια, καλοκαιρινά campus, οικογενειακό κλίμα κ.λ.π.).
Πόσα Ελληνόπουλα διαθέτουν την δυνατότητα εξωσχολικής
παιδαγωγικής αρτίωσης;;;
Φανταστείτε την συνήθη καθημερινότητα του μέσου Ελληνόπουλου,
που όλο και περισσότερο παγιδεύεται σε κυκλώματα αναστολής της εξέλιξης της προσωπικότητάς
του σε αυριανό συνειδητό πολίτη… Ολο και περισσότερο ωθείται στην οπαδοποίηση,
στον συντηρητισμό, στον εθνικισμό, στην παραβατικότητα, στην οχλοποίηση.
Αυτή είναι η ‘ισότητα ευκαιριών’, που διαφημίζεται ως …αποτελεσματικό
υπναγωγό για τους μετέχοντες αυτής της κοινωνίας.
Είναι η όχι η ταξικότητα της παιδείας και της κοινωνίας
γενικότερα, που ορίζει αυτές και άλλες …‘μικροδιαφορές’ των ευκαιριών;;;
Μην επικαλεστείτε πολλαπλά παραδείγματα, που
διαψεύδουν τον παραπάνω κανόνα… Γι’ αυτό υπάρχουν οι κανόνες… Για να
επιβεβαιώνονται από τις εξαιρέσεις…
Και βέβαια υπάρχουν ‘εξαιρέσεις’ και μάλιστα πολλές…
Π.χ. υπάρχουν γόνοι μεγαλοοικογενειών, που διακρίνονται ως ρεμάλια και παιδιά
λαϊκών οικογενειών, που ξεχωρίζουν με τις γνωστικές και αργότερα με τις επαγγελματικές
τους επιδόσεις… Αυτό είναι κάτι που
σκόπιμα υπερπροβάλλεται για να στρογγυλεύει την σημασία των κοινωνικών
ανισοτήτων στην διαμόρφωση του γνωστικού κι επαγγελματικού armamentarium του καθενός.
Και κυρίως: οι ‘εξαιρέσεις’,
που υπερπροβάλλονται, αφορούν τα αποτελέσματα και όχι τις ευκαιρίες!!! …
Με τις ευκαιρίες αρχικά έχει να κάνει η ρύθμιση της κοινωνίας στην διοίκηση
και την παραγωγή, δηλαδή το κοινωνικό σύστημα…
Σύμφωνοι.. Κάποιος ή κάποιοι καταφέρνουν να διανύσουν
μία μεγάλη απόσταση με τα πόδια, με κακουχίες και εμπόδια στον δρόμο… Και στο
τέλος φτάνουν περίπου εκεί που ήθελαν να φτάσουν…
Αλλοι διαθέτουν πολυτελή σπιντάτα αυτοκίνητα, που όμως
δεν τα χρησιμοποιούν και κατά συνέπεια δεν θα φτάσουν στον προορισμό…
Όμως, το ευγενές
σύστημα του φιλελεύθερου καπιταλισμού κηρύσσει την ισότητα των ευκαιριών… Δεν μιλάμε για τα αποτελέσματα, που και
αυτά είναι μία άλλη κρίσιμη ενότητα της κοινωνικής ταξικότητας.
Από κανένα σύστημα δεν περιμένει κανείς την ισότητα,
την ομοιομορφία των αποτελεσμάτων, που είναι ασφαλώς αδύνατες, καθόλου επιθυμητές
και τερατώδεις ως επιδίωξη… Η πολυμορφία της ανθρώπινης έκφρασης είναι η
μέγιστη ομορφιά της ζωής, πλάι σε εκείνη της φύσης…
Η συστημική προπαγάνδα, όμως, έχει καταφέρει με το πολύ ‘έξυπνο’ αυτό τρικάκι να βαφτίζει το κρέας ψάρι και να μας μετατρέπει σε ‘εκούσιους’ υποστηριχτές της δήθεν μεγάλης αλήθειας: οι παρατηρούμενες στην κοινωνία διαφορές είναι αποκλειστικό αποτέλεσμα διαφοράς ταλέντων και ικανοτήτων αλλά και ‘έξυπνης’ διεκδίκησης Είναι ‘μέσα στην ανθρώπινη φύση’… Και οι διαφορές και η αλληλοεξόντωση!!!
Αυτή είναι
η ουσία της ανθρωπιστικής αντίληψης του καπιταλισμού… Ανθρωπος των βασικών ενστίκτων,
χωρίς κανένα προτέρημα νοητικής αυθυπαρξίας !!!
Προς επίρρωση, επιστρατεύονται η βιολογία και η
ευγονική, που αν κανείς είναι ‘συνεπής’ σε αυτή την λογική πρέπει να αποδεχτεί
και να υιοθετήσει τις ναζιστικές θεωρήσεις και πρακτικές…
Όλα αυτά, φυσικά, δεν έχουν καμία επιστημονική βάση. Ολες
οι ‘φυλές του Ισραήλ’ έχουν αποδείξει, πως είναι ικανές για τα καλύτερα ή τα
χειρότερα, ανάλογα με τους κοινωνικο-οικονομικούς και πολιτικούς όρους…
Μην μας κοροϊδεύετε, λοιπόν…
Και μεις ας βάλουμε το μυαλουδάκι μας… να δουλέψει λιγάκι…
Το δικαιούμαστε και μας αξίζει…
Το πρόβλημα δεν είναι ο Κωνσταντίνος, που λέγαμε στην
αρχή… Ούτε ασχοληθήκαμε με την προφανή
υπεροχή του στο επίπεδο των δημόσιων σχέσεων.
Το μεγάλο ζήτημα είναι η πραγματική και αμετάκλητη κατοχύρωση
της ισότητας των ευκαιριών για όλους τους κατοικούντες επί της γης…
Αυτό χρειάζεται κάποια …μικρή αλλαγή. Τόοοση με το
συμπάθιο…
Σχόλια