Μετά τις Γαλλικές εκλογές…

Τα αποτελέσματα γνωστά… Περιγραφή με δύο λόγια: Μακρόν χωρίς αυτοδυναμία… Η νέα ενότητα της αριστεράς αξιωματική αντιπολίτευση και -δυστυχώς- η φασιστική δεξιά στο ενεργό προσκήνιο σοβαρότατα ενισχυμένη…

Μήπως βιαζόμαστε να σχολιάσουμε αυτά, που συνέβησαν μόλις χτες;;; Μήπως πρέπει να δούμε τα διαμορφούμενα σχήματα για να αντιληφθούμε τις προοπτικές;;;

Ασφαλώς, ένα πιο ξεκάθαρο πολιτικο-κοινοβουλευτικό σκηνικό θα βοηθήσει σε πιο συγκεκριμένα συμπεράσματα αλλά υπάρχουν αρκετά δεδομένα για να μιλήσουμε καταρχήν.

Η αριστερά ενισχύθηκε αλλά …‘απέφυγε’ την συγκυβέρνηση με τον Μακρόν. Ο στόχος της ενεργού αντιπολίτευσης στον Πρόεδρο από την θέση της πλειοψηφίας της βουλής, που ήταν το ‘ιδεατό’ προσδοκώμενο πριν από τις εκλογές έχει -κατά την γνώμη μας πάντοτε- πολλές αμφιλεγόμενες πλευρές.

Η περίπτωση της Ελλάδας ή το κάζο της Ελλάδας (il caso di Grecia, όπως έλεγε και ο Παλμίρο Τολιάτι) είναι αρκετά πρόσφατα για να θυμίζουν, πως ο υπεράνω όλων κυβερνητισμός δεν μπορεί να είναι αρχή για μία ριζοσπαστική και δημοκρατική αριστερά… Όχι ασφαλώς γιατί οφείλει να διαθέτει επαναστατική ‘αλλεργία’ προς την νομιμότητα αλλά γιατί οφείλει να έχει επίγνωση, πως οι ελάχιστες προϋποθέσεις για την επιτυχία της απόπειρας είναι ουσιαστικά δύο:

-Σοβαρό μαζικό λαϊκό κίνημα με αποδεδειγμένη δράση και ενεργό συμμετοχή, που είναι απολύτως απαραίτητο για τον δημοκρατικό χαρακτήρα της επιδιωκόμενης ανατροπής…

-Εξασφαλισμένη την πάσει δυνάμει συνέπεια της ηγεσίας για αυστηρή τήρηση των υπεσχημένων μέχρις εσχάτων, χωρίς την οποία το ‘πείραμα’ γίνεται μπούμεραγκ με βραχυκύκλωμα απροσδιόριστης διάρκειας…

Και τα δύο παραπάνω θέσφατα είναι άμεσο αποτέλεσμα του συσχετισμού των δυνάμεων, που ασφαλώς εμπεριέχει δυναμική για το καλύτερο και το χειρότερο… Σίγουρα το πρώτο από τα δύο – δηλαδή η ενεργός κινηματική συμμετοχή των πολιτών- είναι πρώτο και πρωτεύον…

Αν και ολίγον ‘πλατειαστικά’ τα παραπάνω, τα θεωρούμε αναγκαία για να τονίσουμε, πως από την θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης η αριστερά στην Γαλλία έχει την δυνατότητα να ενισχύσει τους δεσμούς της με τους αγωνιστές του δρόμου, που συμπληρώνουν πολυετή παράδοση στην χώρα… 

Να διδαχτεί, να ‘πλουτίσει’ και να ‘επενδύσει’… Υπάρχουν δηλαδή οι προϋποθέσεις για αυτό που ‘θεωρητικά’ ονομάζαμε αμφίδρομη λειτουργία και διαλεκτική σχέση… Ολοι θα μάθουμε και θα διδαχτούμε από την ‘περίπτωση της Γαλλίας’, που έτσι και αλλιώς κατά τους τελευταίους τρείς αιώνες είναι το ‘κοινωνικό εργαστήρι’ της Ευρώπης.

Προσοχή στο τεράστιο κοινό της αποχής, που οι μετρήσεις τονίζουν ότι είναι μεγαλύτερη στους νέους… Η δυναμική αυτής της στάσης είναι πολυσήμαντη. Η άρνηση συμμετοχής είναι καταρχήν θετική γιατί εμπεριέχει το στοιχείο της αποδοκιμασίας της εφαρμοζόμενης συστημικής πολιτικής. Εμπεριέχει ταυτόχρονα μία γενικευμένη απαισιοδοξία γιατί εκτιμάει, πως …όλοι θα κάνουν τα ίδια… Παράλληλα είναι επιρρεπής σε λαϊκίστικες ακροδεξιές κορώνες, δηλαδή τον φασισμό, που καιροφυλακτεί…

Το σύνθημα της Λεπέν ήταν: η μόνη πραγματική αντιπολίτευση στον Μακρόν… Και αυτό τα λέει όλα κατά πάσα πιθανότητα… Θα ασκήσει δημαγωγική πολιτική ελκυστική στα λαϊκά στρώματα, την ίδια ώρα, που θα στηρίξει όλες τις αναγκαίες για το μεγάλο κεφάλαιο επιλογές. Δεν λέμε τίποτε πρωτότυπο… Δεν πρόκειται για διαγνωστική οξυδέρκεια αλλά για απλή επίγνωση πρόσφατων και παλιότερων ιστορικών δεδομένων…

Η αριστερά καλείται να ευαισθητοποιηθεί στο μέγιστο βαθμό απέναντι στα μηνύματα, τις ανάγκες αλλά και τις ‘εκτροπές’, που θα εμφανιστούν στην πορεία… Πρέπει να είναι στο μέγιστο δυνατό βαθμό προετοιμασμένη…

Δεν την θεοποιούμε ούτε τρέφουμε αυταπάτες για τις δυνατότητές της… Πρέπει να θυμίσουμε, πως η εκλογική συνεργασία διαφορετικών φορέων επιτεύχθηκε κάτω από ειδικούς όρους και δύσκολες συνθήκες συνεχούς υπόσκαψης από παραδοσιακούς ‘προοδευτικούς’ μπάτλερς του συστήματος (Ολάντ, Ωμπρύ κ.λ.π.). Η ενότητα δεν είναι δεδομένη όπως δεν είναι -και δεν πρέπει να είναι- η προσκόλληση σε ‘ιερά’ απαραβίαστα και αμετάβλητα σχήματα…    

Το αντιφασιστικό συστατικό του αγώνα πρέπει να είναι καθημερινό και πολυποίκιλο έξω από στατικές συνταγές και συμπεριφορές… Για να μπορεί να είναι δημοκρατικό και -μόνον έτσι- ανατρεπτικό…

Στοιχηματίζω, πως πολύ θα αρέσκεται η Μαρί στην ανάγνωση της ιστορίας της Γαλλικής επανάστασης. Οχι όλης, βεβαίως, βεβαίως... Η αρχή και η μέση της δεν θα τις είναι πολύ ευχάριστες. Ομως, θα ενθουσιάζεται με την 9^η Θερμιδώρ και την έλευση του Βοναπάρτη…

Αυτά για την ώρα…