Χωρίς πλάκα… Είναι επικίνδυνοι…

Πριν από λίγο καιρό σας είχαμε παρουσιάσει τις δηλώσεις του Υπουργού Υγείας, ο οποίος γράφοντας στα παλιότερα των υποδημάτων του την υπόδειξη ειδικών επιστημόνων για επαναφορά μέτρων προστασίας, με ξεχωριστή αιχμή στην μάσκα είπε το ανεπανάληπτο: Η όλη εικόνα δεν συνάδει με την επαναφορά της μάσκας… 

Το καλαμπουρίσαμε, τότε γιατί η πρόκληση της γελοιότητας ήταν τόσο προφανής, που κατάφερε να κυριαρχήσει απέναντι σε κάθε πρόθεση σοβαρού  αντίλογου…

Χαρακτηριστική και άκρως αποκαλυπτική για τις κυβερνητικές προθέσεις ήταν η παύση της καθημερινής ενημέρωσης για πρώτη φορά από την έναρξή της… Και αυτό σε μέρες υψηλότατου επιπολασμού… Όταν έχει καταγραφεί, πως και μόνον η ανακοίνωση αποτελεί έναν κάποιο παράγοντα αύξησης της κοινωνικής ευαισθησίας…

Προκλητική ήταν και είναι η σύσταση (ΟΧΙ υποχρέωση) χρήσης της μάσκας στα μέσα μαζικής μεταφοράς και μεταξύ αυτών στα αεροπλάνα, όπου από προσωπική εμπειρία διαπιστώσαμε, ότι λιγότερο από 5% την χρησιμοποιούν στην διάρκεια της πτήσης… Όταν, δηλαδή, ο συγχρωτισμός είναι ο μέγιστος δυνατός!!! Τότε, δηλαδή, που διευκολύνεται η μετάδοση του κορονοϊού!!!

Και τώρα, ακούστε τί βρήκε για να υποστηρίξει την συνέχιση της πολιτικής εγκατάλειψης και εφαρμογής της ανοσίας της αγέλης… Η κορυφή του κύματος πέρασε, οπότε δεν έχει νόημα να επανέλθουν μέτρα προστασίας…

Τέτοιου είδους δικολαβισμοί, γίνονται υποχρεωτικοί όταν καλείσαι να δικαιολογήσεις τα αδικαιολόγητα, να καλύψεις όσα δεν καλύπτονται… Γιατί ΟΛΑ αυτά δεν είναι ούτε αποσπασματικά ούτε τυχαία!!! Αποτελούν εκφράσεις της ίδιας πολιτικής της τουριστικής φιγούρας και της ουσιαστικής αδιαφορίας για την πανδημία και τις συνέπειές της… Και αυτή η πολιτική υγείας με την σειρά της είναι κομμάτι της καθολικής φιλελεύθερης αντίληψης, που αποτελεί για την κυβέρνηση σταθερό μπούσουλα ενώ δημιουργεί και καθημερινό άγχος για την πιστή της εφαρμογή.

Η επωδός των δηλώσεων γνωστή και αναμενόμενη: έξη χιλιάδες διορισμοί υγειονομικών…

Είναι εντυπωσιακή η απουσία ντροπής για τέτοιες εξαγγελίες, που γίνονται από την πρώτη μέρα της πανδημίας χωρίς φυσικά κανένα πρακτικό αντίκρισμα πέρα από την εξουθένωση των υγειονομικών και την προφανή κατάρρευση του ΕΣΥ… Επόμενη αλυσίδα του συνειρμού είναι, πώς όλα αυτά τα κωμικοτραγικά αποτελούν απόδειξη της δική μας ανεκτικότητας στον εμπαιγμό και την βαρβαρότητα…

Εδώ ποντάρει η επιτυχία του παράλογου, του αντικοινωνικού… Είναι τα δικά μας κατηργημένα αντανακλαστικά, που επιτρέπουν σε σοφιστές δικολάβους να εξυμνούν την άλωση ως κατάκτηση, την πτώση ως ανύψωση, την ήττα ως θρίαμβο…