Ο 39χρονος Νιγηριανός Αλίκα Ογκορκούκβου, ζούσε στην πόλη Τσιβιτανόβα Μάρκε της κεντρικής Ιταλίας. Παντρεμένος με δύο παιδιά, εργαζόνταν για να τα βγάλει πέρα…
Κάποια μέρα έπεσε θύμα τροχαίου που τον άφησε ανάπηρο
και το χειρότερο: ανήμπορο να δουλέψει… Ετσι ο Αλίκα έγινε επαίτης… Σαν πολλούς
συμπατριώτες του και άλλους Αφρικανούς, που …βαρέθηκαν την χλιδή και την
πλούσια ζωή στην Αφρική και έρχονται εδώ για …την περιπέτεια…
Εδώ, όμως εκτός των άλλων έχουν να αντιμετωπίσουν τη ‘ξυνάδα’
των πολιτισμένων ευρωπαίων, που γαλουχημένοι στα νάματα του Χριστιανικού
πολιτισμού δεν τους περισσεύει όχι χιτώνας αλλά ούτε ο πυρετός τους για να τον
μοιραστούν… Αντιθέτως μάλιστα, ευκαιρίας δοθείσης, επιδεικνύουν αυτό το …ανώτερο
πνεύμα των ανθρωποειδών με την θρασύδειλη βία, που τους χαρακτηρίζει… Εχουμε πρόσφατη
εμπειρία ως χώρα, ως κοινωνία…
Ενας από αυτούς, ο 32χρονο Φιλίπο Φερλάτσο δεν ανέχτηκε την παράκληση του Αλίκα για βοήθεια… Επεσε πάνω του, τον κοπάνησε αρκετή ώρα με την πατερίτσα του και στην συνέχεια του έσφιξε τον λαιμό. Μέχρι τέλους…
Πάει ο Αλίκα… Ο Φιλίπο κατάλαβε, ότι μπορούσε να
χαλαρώσει τα χέρια του… Το έργο του, η αποστολή του είχε ολοκληρωθεί…
Ο Φιλίπο είναι ένα από τα αρκετά καθάρματα, που μας κάνουν
να ντρεπόμαστε για τον χωροχρόνο, που βιώνουμε… Σκάλες σοβαρότερο, ζήτημα, όμως
είναι η στην περιοχή του απίστευτου ανοχή της κοινωνίας… Ντόπιοι και τουρίστες
παρακολούθησαν το έγκλημα σε όλη του την εξέλιξη. Και όπως να το κάνεις θα πέρασαν
κάποια λεπτά μέχρι να ολοκληρωθεί το έργο αυτού 32χρονου ελεεινού… Ακριβώς, όσο
έπρεπε για να ενεργοποιήσουν τα κινητά τους στην λήψη βίντεο και φωτογραφιών
για την αποτύπωση του …δρώμενου… Ως δρώμενο το αντιμετώπισαν οι δεκάδες, εκατοντάδες
διαβαίνοντες, που θα μπορούσαν στη συνέχεια να το δείξουν στους δικούς τους… Να
το προσφέρουν ή να το πουλήσουν στα διψασμένα ΜΜΕ, που πολύ θα το χρειαστούν
για να το προσφέρουν με τη σειρά τους στους καναπεδάτους θεατές της αθλιότητας…
Αυτή η καταραμένη φάση της ανοχής ή της υποτίμησης είναι
η εισαγωγή στην κανονικοποίηση της βαρβαρότητας…
Ο ‘κύριος’ αυτός είναι ένας νέος… Ενας 32χρονος… Πιο ξέρει
τί πλύση εγκεφάλου έχει υποστεί για να μπορεί να ερμηνεύσει τις δυστοπίες του
συστήματος με την βοήθεια του ρατσισμού και του εθνικισμού… Σκεφτείτε, όμως!!!
Τόσοι παρευρισκόμενοι δεν ένωσαν για λίγο τις δυνάμεις τους ώστε να ξεσφίξουν
τα χέρια του αλήτη από τον λαιμό του Αλίκα… Υπήρξαν παθητικοί θεατές, εκχωρώντας
τον ζωτικό τους χώρο στην βαρβαρότητα, την αθλιότητα, την κτηνωδία κάποιου ‘ομοειδούς’…
Είναι πιθανόν να υπήρξαν κάποιοι -λίγοι ή περισσότεροι- που συμφωνούσαν με την
εθνοκαθαρτήρια πράξη του 32χρονου φονιά…
Αυτός είναι ο κρίσιμος χρόνος, που αναμετριώνται η ανθρωπιά
και η κτηνωδία… Πόσες τέτοιες ή παρόμοιες σκηνές δεν εξελίχτηκαν σε ολόκληρη
την Ευρώπη του μεσοπολέμου με αιχμή βεβαίως την Γερμανία με τους Ναζί…
Το έχουμε πάρει το μήνυμα;;; Μακάρι.
Ας θυμηθούμε το τραγούδι του Γιάννη Μαρκόπουλου
με τους θαυμάσιους στίχους του Γιώργου Σκούρτη και την μοναδική φωνή του
Νίκου Ξυλούρη: Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί. Νομίζουμε πως ταιριάζει
σε καταστάσεις σαν το φονικό του 39χρονου Νιγηριανού από ένα λευκό
λεβεντόπαιδο, που από τώρα ξέρουμε, ότι αργά ή γρήγορα θα πέσει στα μαλακά…
Σήμερα, βέβαια καταδίκασαν ακόμη και τα ακροδεξιά κόμματα… Πλησιάζουν οι εκλογές
και χρειάζονται …διευρυμένο προσωπείο… Την ουσία, όμως την ξέρουν και θα την
τηρήσουν, ευκαιρίας δοθείσης…
Σχόλια