Η αστική δημοκρατία είναι το πολίτευμα
που συνεχώς και με ποικίλους τρόπους ανανεώνεται, βελτιώνεται, αναβαθμίζεται…
Εξάλλου, τι σας λέω, τώρα… Είναι κάτι, που το βιώνουμε στην καθημερινότητά μας και
…χρείαν δεν έχομεν μαρτύρων.
Μία έκφραση, λοιπόν, αυτής της συνεχούς
κοινωνικο-πολιτικής προόδου, που βιώνουμε -εντονότερη τα τελευταία χρόνια-
είναι η κατάλληλη επιλογή λέξεων ώστε να δημιουργείται εις τους …καθοδηγούμενους
ιθαγενείς μία πιο εύηχη, πιο εξευγενισμένη εικόνα της πραγματικότητας…
Ετσι, πολλές
φορές, με τέτοιες …σοφές εμπνεύσεις του συστήματος χειραγώγησης της κοινής
γνώμης, επέρχεται μία άμβλυνση, ένας εξωραϊσμός, ένα πνεύμα συνδιαλλαγής… Εάν
ωραίο πράμα, τέλος πάντων, για το καλό όλων… Κυρίως των άνωθεν…
Στην χώρα μας έχουμε αλησμόνητο
παράδειγμα την σχετική λεκτική τροπολογία του μεγάλου, όταν είχαμε …σοσιαλισμό,
βεβαίως, βεβαίως… Μέχρι τότε η αλλαγή κυβερνητικού σχήματος ονομάζονταν ανασχηματισμός.
Η λέξη, βέβαια αυτή καθ’ αυτή δεν έχει
κάποια φόρτιση, θετική ή αρνητική… Η συχνή χρήση της, όμως, ιδιαίτερα στα
μεταπολεμικά πολιτικά δρώμενα της χώρας (φεύγα εσύ, έλα εσύ…) ταυτίστηκε πολύ
με την αποπομπή υπουργών, ως αποτυχημένων στο έργο τους… Ερχεται, λοιπόν ο ‘πρώτος’,
ο ‘Θεός’ ο ‘μεγάλος’ και μιλάει για αναδόμηση.
Μαγικό!!! Ολα με μιας άλλαξαν… Χάθηκε η
υποτιμητική σημασία του όρου για τους εξαποστελλόμενους … Μαζί με δύο - τρείς
μπαρούφες περί …τακτικού αναπροανατολισμού του κυβερνητικού σχήματος, …ώθησης προς
τα μπρος …πιο άμεσα, …πιο δυναμικά στην αλλαγή, όλα…θετικά!!!
Βέβαια, ο μεγάλος δεν ήταν και ο πάσα
εις. Τα είχε σπουδάσει αυτά εις τα καλύτερα πανεπιστήμια της υπερατλαντικής δημοκρατίας
και όταν ήλθε πια εδώ ήταν …’άφθαστος’.
Εκτοτε, η καθημερινότητά μας είναι
γεμάτη από τέτοια παραδείγματα, που
δείχνουν -αν τα παρατηρήσεις και τα καταγράψεις χωρίς να τρελαθείς- σε πόσο σοφά
διαχειρίσιμο υλικό έχουμε αναβαθμισθεί… Στις δεκαετίες π.χ. του 70-80
λανσαρίστηκε ο όρος unfair. Ας το αποδώσουμε ως ‘απρεπής’… Και το αντίστροφο ως: ευπρεπής
(fair). Με τα
κατάλληλα προσδιοριστικά: ‘κοινωνικά’, ‘πολιτικά’ (socially, politically) μπορούσες να αποδώσεις
κοινωνικοπολιτικές αθλιότητες με έναν τόσο …χαριτωμένο τρόπο και αμέσως να
απολαμβάνεις τον μετασχηματισμό του σχολίου ή του χαρακτηρισμού προς το πολύ
ηπιότερο…
Οι στρατιές εκατομμυρίων άστεγων στις ΗΠΑ, που λαθροβιώνουν στα πεζοδρόμια,
στα υπόγεια, στους σταθμούς έπαψαν σιγά-σιγά να ενοχλούν την κοινωνία του λούστρου.
Αποδίδοντας τους τον χαρακτηρισμό της ‘κοινωνικά απρεπούς συμπεριφοράς’ (socially unfair behavior) τακτοποιούσε καταστάσεις και συνειδήσεις
με υψηλή κατευναστική ισχύ, νοηματική κακοποίηση και αποδοχή…
Είναι τότε, που το λατρεμένο μας σύστημα
είδε ότι θα πρέπει να αλλάξει η ονομασία των τόνων εμπορεύματος Αφρικάνικου
δουλεμπορίου, που έχτισε την μεγάλη υπερδύναμη… Οι συνήθεις χαρακτηρισμοί: μαύρε,
σκύλε, σκυλάραπα, νέγρο, αράπη έμοιαζαν πια κάπως ακαλαίσθητες… Ετσι άρχισε
ένας αγώνας εμπνεύσεων χαρακτηρισμών, όπως έγχρωμος, Αφροαμερικανός, που
φαινόνταν να αποσβένουν κατά πολύ το βάναυσο ρατσιστικό μήνυμα των πρώτων… Οι
μικρο-μεσοαστοί του Βορά τόνιζαν και διαχώριζαν την ‘προοδευτικότητά’ τους από τον
απροκάλυπτο ρατσισμό των αγελαδάρηδων του Νότου με την βοήθεια της υιοθεσίας της
νέα ορολογίας.
Επί της ουσίας βέβαια δεν άλλαξαν και
πολλά… Τόσο πολύ δεν αλλαξαν ώστε πολιτικοποιημένοι εκπρόσωποι της Αφροαμεριανικής
κοινότητας να δηλώνουν πλέον ότι προτιμούν τη χρήση του όρου: μαύρος, αφού πολύ απλά το δέρμα τους είναι
σκούρο και αυτό δεν σημαίνει ούτε ωραιότερο ούτε ασχημότερο…
Θυμηθείτε, π.χ. αυτόν τον άξιο λευκό μπάτσο,
που πατούσε για όσο του χρειάστηκε τον λαιμό του μαύρου με το γόνατό του. Θα
ήταν ωραίο να τον λέει σκυλάραπα, που@@@@@ γιό, και άλλα τέτοια χυδαία;;; Ενώ
αν τον αποκαλούσε: έγχρωμο, Αφρο-Αμερικανό, μειονοτικό!!! Φανταστείτε πόσο πιο
ευχαριστημένος θα πέρασε έτσι, ο νέγρος Τζορτζ Φλόιντ την Αχερουσία…
Αυτά τα λεπτά ζητήματα είναι, που
περιγράφουν και καθορίζουν την ποιότητα της συνεχώς αναβαθμιζόμενης δημοκρατίας
μας…
Και επί του προκειμένου: Είχαμε
συνηθίσει την χρήση πολλών όρων για την περιγραφή της παραβίασης του βασικού πολιτικού
δικαιώματος της περιφρούρησης της ατομικότητας, του προσωπικού απόρρητου:
Κατασκόπευση, παρακολούθηση, συνακρόαση, υποκλοπή, ηχογράφηση σε κασέτες, παραβίαση
προσωπικών δεδομένων κ.α. Ολες είχαν μία αρχειακή φόρτιση έντονης παραβίασης
στοιχειωδών δημοκρατικών κανόνων, που το σύστημα τους παρουσιάζει ως
κατακτήσεις του και τις κάνει κόσκινο την ίδια ώρα…
Το πρόσφατο περιστατικό με τον αρχηγό
του ΚΙΚΑΛοΠαΣΟΚ μας προσέφερε -μεταξύ άλλων-την απόλαυση της χρήσης ενός άλλου
όρου, που μπορεί να περιγράφει όλα τα παραπάνω με έναν τόσο γλυκό, ήπιο,
κατευναστικό όρο: επισύνδεση…
Για να είμαστε ειλικρινείς δεν το
είχαμε ξανακούσει αλλά κι αν έχει ξαναδοκιμαστεί, μάλλον δεν έχει τύχει ευρείας
κυκλοφορίας… Προφανώς προκύπτει από την τεχνική περιγραφή της διαδικασίας
υποκλοπής στην ηλεκτρονική εποχή μας… Όμως δέστε τί μαγικά, τι όμορφα, τί
καλαίσθητα που ακούγεται!!!
Αμέσως αισθάνεσαι πως αλλάζουμε επίπεδο…
Και εμείς ως πολίτες αλλά και η χώρα ολόκληρη… Ξεφεύγουμε πια από την εποχή του
Τόμπρα και του Μαυρίκη. Όλα αυτά, που αποκαλύφθηκαν και θα αποκαλυφθούν (αν
χρειάζεται, βεβαίως!) θα χαρακτηρίζονται από μία άλλη ποιότητα, μία άλλη φινέτσα,
μία άλλη …αισθητική.
Παρατήρησα, πως πολιτευτής της κυβερνώσας
παράταξης και υποψήφιος ως υποψήφιος βουλευτής, που έχει μια καλή
προσβασιμότητα στα τοπικά τουλάχιστον κανάλια έδωσε το πρέπον βάρος στην χρήση
του όρου: επισύνδεση. Από επισύνδεση σε επισύνδεση το πήγαινε…
Θα τον συνηθίσουμε, τον όρο… Θα μας αρέσει…
Θα ξεχάσουμε τους προηγούμενους… Θα τον καθιερώσουμε…
Αυτή την αληθινή και βαθιά πρόοδο, που
σημειώνεται αυτές τις μέρες σε ζητήματα σχετικά με …’επισυνδέσεις’ ας μην την
υποτιμήσουμε…
Ετσι θα φτάσουμε, πιο δυνατά, πιο
άμεσα πιο δυναμικά στην αλλαγή, που θα έλεγε και ο μεγάλος, ο …αναδομών και
ουχί ανασχηματίζων…
Ή θα πάμε μπροστά ή θα παγιδευτούμε
στην μιζέρια αυτού του ξεπερασμένου λεξιλόγιου, που μας κρατάει καθηλωμένους… Η
αστική δημοκρατία είναι πολίτευμα, που συνεχώς εξελίσσεται και δεν πρέπει να
χάνουμε τις ευκαιρίες… Ως άτομα και ως κοινωνία…
Αντε και καλή μας νύχτα…
Σχόλια