Εμφανίστηκαν και πάλι… Ευκαιρίας δοθείσης, με την
επανάληψη της δίκης σε δεύτερο βαθμό, παραβρέθηκαν οι νοσταλγοί του Αδόλφου για
να τιμήσουν την εγκληματική τους ηγεσία… Πράγματι, όπως φαίνεται στην
φωτογραφία, η αποδιδόμενη τιμή είναι η πρέπουσα: Ναζιστικός, φασιστικός
χαιρετισμός!!! Και συνθήματα συμπαράστασης...
Εχουν, δίκαια αναθαρρήσει αφού η …πολιτισμένη
δημοκρατική δύση (Σουηδία, Ιταλία κ.λ.π.) αναθέτει σε ομοϊδεάτες, ομογάλακτους
την διαχείριση των δημοσίων πραγμάτων…
Τρίβει τα χέρια του ο καπιταλισμός καθώς βλέπει, πως
εκτός από την αστική δημοκρατία, και το άλλο του παιδί, ο φασισμός, γιγαντώνεται…
Εξ άλλου αυτός (ο καπιταλισμός) είναι ο επιλέγων ποια από τα δύο του τέκνα θα
αναλαμβάνει κάθε φορά την βρώμικη δουλειά… Την αποξένωση των λαών για την
διατήρηση του συστήματος…
Αυτό, βέβαια, καθόλου δεν σημαίνει πως ο
αντιφασιστικός αγώνας είναι δευτερεύων και ανούσιος… Αυτά, που ονομάζουμε ‘αστικά
δικαιώματα’ δεν παραχωρήθηκαν από το αστικό καθεστώς. Είναι όλα καταχτημένα με
πολλούς αγώνες, θυσίες και αίμα… ΚΑΝΕΝΑ δεν παραχωρήθηκε…
Γι’ αυτό κι μόνον η συμμετοχή στις αντιφασιστικές δραστηριότητες
είναι βήμα θετικό ενεργοποίησης και μεγαλύτερης υποδεκτικότητας πιο προωθημένων
απόψεων και ιδεών… Αυτός, μάλλον είναι και ο υποχρεωτικός δρόμος της αναγνώρισης
όχι μόνον του φαινομένου αλλά και των πραγματικών αιτίων. Η αντιπαράθεση προς τα
αίτια μπορεί να είναι ο δρόμος για αποτελεσματική λύση διαρκείας…
Σχόλια