Μήπως δεν το ‘πρόσεξαν’;;;

Εξετάζοντας τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων της 2ας Νοεμβρίου πρέπει να φτάσεις στον ‘Ριζοσπάστη’, που συνήθως εκτίθεται τελευταίος, για να πληροφορηθείς για το νομοσχέδιο - λαιμητόμο, που ετοιμάζεται με άμεσο στόχο την παράδοση των υπηρεσιών Υγείας στους ‘ισχυρούς’ του χώρου…

Είναι αλήθεια, ότι ο έλεγχος των ΜΜΕ από την κυβέρνηση είναι ισχυρότατος αλλά υπάρχουν έντυπα, πιο ‘ανεξάρτητα’ που συχνά παρέχουν πληροφόρηση εναλλακτική και διαφορετική από τις επιθυμίες των κυβερνώντων… Όμως τον τελευταίο καιρό έχουν με πάθος εμπλακεί στην υπόθεση των υποκλοπών κι δεν κάνουν πίσω… Κάθε μέρα και ένας νέος εμπλεκόμενος, ένα νέο παπαγαλάκι κ.ο.κ.

Εν τω μεταξύ, ζητήματα μείζονος πολιτικής περνάνε στο ντούκου ή διαλάθουν μέσα στο κλίμα ‘οξείας’ αντιπαράθεσης για ζητήματα εφάμιλλα των υποκλοπών…

Φυσικά και δεν υποτιμάμε το θέμα και το έχουμε αποδείξει γράφοντας και σατιρίζοντας. Όταν όμως, στο ορίζοντα προβάλλει ο κυβερνητικός King Kong κατά της δημόσιας παροχής υγειονομικών υπηρεσιών είναι καιρός να σοβαρευτούν όσοι έχουν το χρέος της πολιτικής αντιπαράθεσης… Αλλιώς επιβεβαιώνουν ότι έχουν θέσει προτεραιότητα την πολιτική προσδοκία του ώριμου φρούτου…

Μιλώντας λοιπόν για το Εθνικό Σύστημα Υγείας θα πρέπει να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας… Το ΕΣΥ δυστυχώς υπήρξε από κατασκευής του ναρκοθετημένο, έτσι ώστε να βοηθήσει τον ιδιωτικό τομέα στην ραγδαία κατάληψη του χώρου… Μέχρι τότε οι ιδιωτικές κλινικές ήταν τριτεύουσας σημασίας για την παροχή δευτεροβάθμιας και πολύ περισσότερο τριτοβάθμιας περίθαλψης. Το ρητό: καλύτερα το χειρότερο νοσοκομείο από την καλύτερη κλινική ήταν ευρύτατα γνωστό και αποδεκτό. Μία σειρά καθοριστικών παραγόντων μετέβαλλαν ριζικά το κλίμα και τις προοπτικές. Μεταξύ αυτών:

-Η ανεπαρκής στελέχωση του ΕΣΥ με ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό.

-Η αποκοπή του Πανεπιστημιακού χώρου από την οργάνωση και στήριξη του Εθνικού Συστήματος υγείας.

-Η ανυπαρξία προϋποθέσεων και κινήτρων για την επιστημονική ανέλιξη του προσωπικού του ΕΣΥ με κλίμακα ανάλογη και παράλληλη της πανεπιστημιακής…

-Η αμοιβή των γιατρών μέσω του φαύλου συστήματος των ‘πλασματικών εφημεριών’, που καθιστούσε συνυπεύθυνους απάτης ένα τεράστιο πλήθος. Από τον εκάστοτε υπουργό υγείας περνώντας όλα τα σκαλιά της γραφειοκρατίας και καταλήγοντας στους ‘εκμαυλιζόμενους’ αμειβόμενους γιατρούς.

-Η καθήλωση των Νομαρχιακών νοσοκομείων στην πρωτοβάθμια περίθλαψη, που ποτέ δεν οργανώθηκε σε βάσεις επιστημονικής και κοινωνικής επάρκειας…

Και πολλά άλλα ων ουκ έστιν αριθμός και για τα οποία πολλοί, ιδιαίτερα οι φίλοι του Πανελληνίου ΣΟΚ, προσποιούνται ή πράγματι έχουν άγνοια, όταν νοσταλγούν εκείνες τις …ένδοξες ημέρες του ΕΣΥ…

Βέβαια έχουν σε ένα πράγμα δίκιο… Αν συγκρίνει κανείς το τότε με το τώρα το αποτέλεσμα είναι καταστροφικό για το σήμερα του ΕΣΥ… Εκείνο, όμως για το οποίο έχουν βαρύτατη ενοχή είναι η συγκρότηση του ΕΣΥ με όλες τις προϋποθέσεις της βαθμιαίας αυτοκαταστροφής του και της ταχείας άνθισης του μεγαλοϊδιωτικού τομέα…

Αυτά, που τότε εκθέταμε ως δυσοίωνη πρόβλεψη και για τα οποία μας κατηγορούσαν για κομματικό πάθος’ και μίσος …κατά της αλλαγής, σήμερα είναι κοινός τόπος και θα δυσκολέψει πολύ τους ‘υπερασπιστές’ του ΕΣΥ.

Φτάσαμε, λοιπόν, στο σωτήριο έτος 2022 και η πολυχρονεμένη μας κυβέρνηση έχοντας ενεργοποιήσει την αφρόκρεμα της νεοφιλελεύθερης κουλτούρας ετοιμάζεται για το μεγάλο βήμα: την επίσημη εκποίηση του ΕΣΥ στα χέρια των μεγαλοϊδιωτών. Αυτών, που ετοιμάζονται να ψωνίσουν φτηνά την παροχή υπηρεσιών υγείας,  της σπουδαιότερης ίσως κοινωνικής παροχής. Αυτής, που θα έπρεπε να είναι μοναδική και αυτονόητη υποχρέωση της Πολιτείας και αυστηρά απαγορευτική για τους κερδοσκόπους…

Ασφαλώς η παροχή υπηρεσιών υγείας, χρειάζεται ριζικό ξαναχτίσιμο και αυτό το αποκρύπτουν και οι ‘φίλοι’ του ΕΣΥ από φόβο, μήπως το …συκοφαντήσουν! Το χειρότερο, που μπορεί να κάνει κάποιος, που αγωνιά ειλικρινά για τις εξελίξεις στον χώρο της υγείας είναι να αποκρύψει σφάλματα και ευθύνες… Καμία γνήσια αυτοκριτική δεν μπορεί να καταλήξει αλλού παρά στην ανάγκη ενίσχυσης του ΕΣΥ ως φορέα αποκλειστικά κρατικής ευθύνης… Για μία αναβάθμιση, που πρέπει να στοχεύει:

-Στην πολύ μεγάλη αύξηση του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, στην συνεχή επανεκπαίδευσή του και στην καθιέρωση επιστημονικών κριτηρίων προαγωγής του.

-Στην πλήρη ενοποίηση του Πανεπιστημιακού και του υπόλοιπου χώρου της δημόσιας υγείας έτσι ώστε το πανεπιστήμιο, μέσα από μία αυστηρά ορισμένη και ελεγχόμενη δημοκρατική λειτουργία να καταστεί ο πυρήνας της εξέλιξης αλλά και της συνεπούς αποκέντρωσης της πρωτοβάθμιας, της δευτεροβάθμιας και της τριτοβάθμιας υγείας… Ο θεσμός των ‘πανεπιστημιακά συνδεμένων’ νοσοκομείων (affiliated hospitals) είναι απόλυτα αναγκαίος και μοναδικά ρεαλιστικός για να καθιερωθεί σε όλα τα νοσηλευτικά ιδρύματα της χώρας.

-Στην αναβάθμιση των απολαβών των εργαζόμενων στην υγεία έτσι ώστε ‘απωθώντας την βιοτικήν μέριμναν’ να επιδίδονται αποκλειστικά στο έργο τους μακριά από τους γνωστούς πειρασμούς, που περιγράφονται ως φακελάκια…

-Στην κατακόρυφη οργάνωση των υπηρεσιών από τις πιο ‘απλές’ ως τις πιο σύνθετες παρεμβάσεις με σχέδιο, οργανόγραμμα, ταχύτητα και αποτελεσματικότητα…

Εμπρός, λοιπόν για ένα άλλο ΕΣΥ… Όχι στο δήθεν ΕΣΥ των κλινικαρχών και των υπόλοιπων κεφαλαιοκρατών στον χώρο της υγείας. Ναι στο σύστημα, που θα ανταποκρίνεται στο μέγιστο δυνατό βαθμό στις λαϊκές ανάγκες...