ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΦΡΙΧΤΟ ΘΑΝΑΤΟ...

Ο φίλτατος Δημήτρης Λεβέντης έχει προφανέστατα ενοχληθεί από τον θάνατο του αλόγου, που τραβούσε την άμαξα στην ανηφόρα του ΟΡΦΕΑ. Στο κείμενό του, που παραθέτουμε καταθέτει την οργή του και εκφράζει τις σκέψεις του.

 

Βλέποντας την φωτογραφία από τον θάνατο του γέρικου όμορφου περήφανου ζωντανού μπροστά από την είσοδο του Ορφέα πέρασαν πάλι στο μυαλό οι στίχοι από το ποίημα του Πώλ Φόρ που μελοποίησε ο Ζώρζ Μπρασένς ."Το παράπονο του μικρού λευκού αλόγου" *

Το αλογάκι μές στην κακοκαιρία, πόσο γενναίο ήταν!

Ήταν ένα μικρό άσπρο άλογο, όλοι πίσω κι αυτό μπροστά.

Δεν υπήρχε ποτέ καλός καιρός σε αυτό το φτωχό τοπίο.

Δεν υπήρχε ποτέ άνοιξη, ούτε πίσω ούτε μπροστά.

Αλλά και πάλι ήταν χαρούμενο, κουβαλώντας τους ανθρώπους του χωριού

Μέσα από τη μαύρη βροχή των χωραφιών, όλοι πίσω κι αυτό μπροστά.

Η άμαξα του προχωρούσε κυνηγώντας την όμορφη μικρή άγρια ουρά του.

Τότε ήταν ήταν χαρούμενο, όλοι πίσω κι αυτός μπροστά.

Αλλά μια μέρα, μές την κακοκαιρία, μια μέρα που ήταν τόσο φρόνιμο

Πέθανε από μία λευκή αστραπή. όλοι πίσω κι αυτό μπροστά

Πέθανε χωρίς να δει ποτέ καλοκαιρία. Πόσο κουράγιο είχε λοιπόν

Πέθανε χωρίς να δει ποτέ την άνοιξη. Ούτε από πίσω ούτε από μπροστά.


Στο ίδιο ακριβώς σημείο είχα δει τις αρχές των 90'ς ένα λευκό άλογο άμαξας να σωριάζεται μεσημεριάτικα στην απότομη ανηφόρα και να πεθαίνει προσπαθώντας να σηκώσει το βαρύ αδύναμο κορμί του κουνώντας απελπισμένα τα πόδια του για να σταθεί κάπου, αλλά γλιστρούσε η άσφαλτος που δεν είναι φτιαγμένη για να δεχτεί τις οπλές αλλά τα άψυχα λάστιχα μέχρι που αίμα έτρεξε από τα ρουθούνια του και τα μεγάλα μάτια του έσβησαν παραπονεμένα στο μεγάλο πουθενά.

Τί φταίνε τα ταλαίπωρα ιπποειδή και βασανίζονται το κατακαλόκαιρο ?

Τι φταίνε και βασανίζονται καθημερινά για την τέρψη των ανθρώπων?

Τι ανθρωπιά να περιμένει κανείς σ' ένα υπανάπτυκτο τόπο όπου διαβαίνοντας τους δρόμους του προσπερνά καθημερινά ξεκοιλιασμένες γάτες, διαλυμένους σκύλους, λιωμένες χελώνες και σκαντζόχοιρους από τις ταχύτατες κορφιάτικες αμαξάρες?

Νεκρές ψυχές παρατημένες στην άσφαλτο της εκτέλεσής τους που δεν βρίσκεται ένα χέρι ανθρώπου να τις μαζέψει και να τις απιθώσει λίγο παραπέρα να δεχτεί η γη τα παιδεμένα κορμάκια τους.

Στην χώρα δεν υφίσταται καμία νομοθεσία για την ευζωία των εργατών ιπποειδών.

Η μόνη υποχρέωση για όσους έχουν άδεια από τους Δήμους για να τα χρησιμοποιούν ως υποζύγια είναι να υπογράφουν πως οφείλουν να φροντίζουν για την ευζωία τους και την υγιεινή τους συντήρηση.

Συντήρηση όπως για τα δίκυκλα και τα τρίκυκλα ακριβώς.

YΓ: Όσο για τους αμαξηλάτες που θα στερηθούν το μέσο τους υπάρχει λύση παρόμοια με αυτήν που είχε δοθεί για τις λύσες, τα κάρα δηλαδή που μετέφεραν βαριά φορτία σε στενόμακρες καρότσες με ουγγαρέζικα άλογα.

Απέσυραν τις λύσες και με τεράστιες ευκολίες επιδότησης και δανεισμού τις αντικατέστησαν με τρίτονα και τετράτονα μικρά φορτηγά. Η στάση στο Ψυχιατρείο με την ταμπέλα "τα Κάρα" αυτούς τους επαγγελματίες περιλαμβάνει.

Υπάρχουν γραφικά ηλεκτρικά κάμπριο βανέτες που μπορεί να προσφέρουν εύκολες και αναπαυτικές ξεναγήσεις .

Είχε προβλεφθεί μάλιστα κάτι παρόμοιο με το σταθμό ανεφοδιασμού στην νησίδα της σπηλιάς σε αρχιτεκτονική πρόταση που είχε αναθέσει η ΑΝΕΔΚ στην μελετητική ομάδα που συμμετείχα με αντικείμενο την αξιοποίηση του Παλιού Λιμανιού που έμεινε βέβαια στα χαρτιά όπως και τόσες άλλες.

* Σ.Σ : Αναρτώ το τραγούδι που είχα πρωτοακούσει φοιτητής τα χριστούγεννα του '72 από την ORTF με την Νανά Μούσχουρη να συνοδεύει τον μέγιστο ακαδημαϊκό Μπρασένς .



και το λίνκ της αναρτησής μου https://www.facebook.com/pieradelbando/posts/pfbid032VTN5etitnukX3mcCciqZ3JqBLmfcTfx44B8UpBxiFPVenVoWtYPJ3W89xJkcASdl  στην πιέρα ντελ μπάντο

για περισσότερες πληροφορίες για την εκμετάλευση και την προστασία των ιπποειδών στην παρακάτω διεύθυνση

https://www.zoosos.gr/ippothesis-apolytos-aprostatefta-ta-ippoidi-zoa-ergasias-sti-chora-mas/

 

https://www.news247.gr/.../nekro-alogo-stin-kerkyra...

 

Σχόλια