Κανονικότητα στάχτης και λάσπης...

Οι καταστροφές στην Δαδιά και τον Θεσσαλικό κάμπο και κυρίως οι αιτίες της μαζί με την υποκρισία και την ανεπάρκεια της εξουσίας είναι το θέμα στο άρθρο του φίλτατου Νίκου Μητσιάλη… Διαπιστώσεις μίας συγκλονιστικής δουλικότητας στα Ευρωπαϊκά κέντρα εξουσίας με άμεσες συνέπειες την απίστευτη έκταση των καταστροφών από την πυρκαγιά της Θράκης και την πλημμύρα της Θεσσαλίας.

Παραθέτουμε.

 

Έχουν ως άλλοθι την κλιματική αλλαγή για το «πρωτόγνωρο» της επαναλαμβανόμενης πύρινης λαίλαπας που άφησε πίσω της περίπου ενάμισι εκ. στρέμματα αποκαΐδια, όπως και για το προχθεσινό καιρικό φαινόμενο Daniel.

Το 1957 στη Μακρινίτσα μέσα σ’ ένα 24ωρο έπεσαν 580 χιλιοστά βροχής, αλλά τότε δεν είχαν ανακαλύψει ακόμα την «κλιματική κρίση». Τα δορυφορικά δεδομένα IMERG της NASA δείχνουν πως στον τωρινό Daniel δεν έπεσαν ούτε τα μισά χιλιοστά βροχής, σύμφωνα με καθηγητή του ΕΜΠ.

Η κλιματική αλλαγή βολικό εφεύρημα προκειμένου ν’ απαλλάσσει τους ανευθυνοϋπεύθυνους όλων των βαθμίδων της εξουσίας. Στο παρελθόν χρησιμοποιούσαν τη «θεομηνία», την οργή του θεού δηλαδή που σαρώνει κατά προτίμηση καλύβες φτωχών! «Θεομηνία», τιμωρητικός φόβος με μεταφυσικές προεκτάσεις!

Το ημερολόγιο έγραφε 5 Νοεμβρίου 1961, όταν ξέσπασε μπόρα που μετέτρεψε Αττική και Πειραιά σε λιμνοθάλασσες, με 43 νεκρούς και 300 τραυματίες. Ο πρωθυπουργός της βίας και νοθείας των εκλογών του ’61, Καραμανλής, μίλησε για μια αναπάντεχη θεομηνία, ρίχνοντας την ευθύνη στον ύψιστο, απαλλάσσοντας έτσι τον εαυτό του, τους υπουργούς και τους εθνικούς εργολάβους. 

Είναι ο ίδιος που αποφάσισε το οικολογικό έγκλημα της αποξήρανσης της λίμνης Κάρλα (Βοιβηίδα), το ’62, έκτασης περίπου 180 χιλ. στρεμμάτων. Η φύση αυτό δεν το συγχώρησε ποτέ και την έκανε προχτές και πάλι λίμνη.

Το 1997 δεν μιλούσε ακόμα κανείς για κλιματική αλλαγή. Μόλις το 2005 ξεκίνησε η μεγάλη κομπίνα του χρηματιστηρίου των ρύπων! Οι τεράστιες πλημμύρες που σάρωσαν την Κεντρική Ευρώπη τον Ιούλιο του ’97 χαρακτηρίστηκαν τότε ως η Πλημμύρα της Χιλιετίας και αυτό το καταστροφικό φυσικό φαινόμενο δε χρεώθηκε ποτέ στη κλιματική κρίση!

Όποιος δε θυμάται το παρελθόν είναι καταδικασμένος να το ξαναζήσει... Και το ξαναζεί η χώρα και εξοντωτικά στο πετσί τους οι κάτοικοι της Θεσσαλίας. Μπροστά τους ένας ατελείωτος Γολγοθάς από μια καταστροφή τεράστια και απροσδιόριστη ακόμα. Μαζί με αυτούς θα τον ανέβουμε και όλοι μας με διαφορετικές συνέπειες για το καθένα, αλλά όπως πάντα με πολύ σημαντικές στη καθημερινότητα επιπτώσεις για τους «χαμηλούς». 

Μαζί με το θάνατο της παραγωγικής Θεσσαλίας ξετυλίχτηκε και το στόρι ενός κατ’ ουσίαν ανύπαρκτου  κρατικού μηχανισμού. Παράλληλα και η αφόρητη μοναξιά μιας χώρας που ανήκει στη «ζεστή» υποτίθεται αγκαλιά της ΕΕ, η οποία δια της Φον ντερ Λάιεν συμπαραστάθηκε με συμπονετικές διαβεβαιώσεις για κονδύλια που θα εκταμιευθούν... εν ευθέτω χρόνω!

Το φετινό καλοκαίρι και η Σλοβενία σαρώθηκε από πλημμύρες και ζήτησε βοήθεια από χώρες της ΕΕ, αυτές ανταποκρίθηκαν με προμήθειες για τους κατοίκους και εξοπλισμό για το κρατικό μηχανισμό με: ελικόπτερα, προκατασκευασμένες γέφυρες, δεκάδες εκσκαφείς, αντλίες, γεννήτριες, φορτηγά και φορτωτές. Παράλληλα η κυβέρνηση της Σλοβενίας επέβαλε ειδικό φόρο στο συνολικό τζίρο των τραπεζών, για την ανοικοδόμηση της χώρας.

Ο Κυριάκος ως υπερήφανος Έλλην δε ζήτησε βοήθεια, διαβεβαιώνοντας πως όπως τα λάσπωσε μέχρι κεραίας έτσι και θα τα ξελασπώσει από μόνος του... Όσο για την επιβολή ειδικού φόρου στις τράπεζες, αυτό ασφαλώς το θεωρεί έγκλημα καθοσιώσεως, μια ειδεχθή πράξη σε βάρος «ευαγών ιδρυμάτων» τα οποία ανακεφαλαιοποίησε ο ελληνικός λαός, κυριολεκτικά με το αίμα του, επί τέσσερις συνεχείς φορές...

Κανονικότητα στάχτης και λάσπης, συνοδευμένη και με εισαγγελική έρευνα που θα αναζητά, λέει, στις λάσπες δράστες κομπίνας εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ προορισμένα για... αντιπλημμυρικά έργα.

Ένα σύνηθες φαινόμενο του διπρόσωπου της εξουσίας «Ιανού».