Η αναδόμηση του: ‘εμείς’

Ακόμη και οι υποκριτές κήρυκες του ανθρωπισμού και της κοινωνικότητας, τονίζουν, πως τίποτε δεν μπορεί να γίνει μόνον από έναν…Πώς δεν ωφελεί να σκεφτόμαστε μόνον τον εαυτό μας αλλά το σύνολο και άλλα τέτοια ωραία για δημόσια προπαγάνδα… Και σήμερα το κάνουν, όποτε συμφέρει και αποδίδει... Την ίδια ώρα, η προώθηση του ατομικισμού γίνεται με χίλιους τρόπους μέσα από ΜΜΕ αλλά κυρίως μέσα από τα καυτά παραδείγματα της ζωής. Ο ‘μέσος καθημερινός πολίτης’ σπρώχτηκε στα γρανάζια της εγωπάθειας με το πρόσχημα της απελευθέρωσης… Γιατί αυτοί και όχι εγώ … Αυτό κυριαρχούσε στην πορεία της δήθεν ‘πολιτικοποίησης’ που νοιάζονταν για την κατασκευή ‘στρατιωτών’ πιστών σε διάφορα σοσιαλφιλελεύθερα προτάγματα, που συνοψίζονται με εκπληκτική ακρίβεια στο παραπάνω. Η πονηρότατη είσοδος, που επιχειρεί να διαμορφώσει κλίμα κοινωνικής αντίθεσης, αντιπαράθεσης, ταξικότητας ακολουθείται από το ‘μαγική’ προτεραιοποίηση του ‘εγώ’ ως συμπυκνώματος της … φυσιολογικής, πολυπόθητης απελευθέρωσης…   ...

Μπα, τρελός θα ήταν…

…Σκέφτηκαν και δεν τόκρυψαν κάποιοι συντοπίτες, που έμαθαν το συγκλονιστικό νέο… Ο Κώστας Γεωργάκης, ένας νέος Κερκυραίος φοιτητής 22 χρόνων αυτοπυρπολήθηκε  σε κεντρική Πλατεία της Τζένοβα, εκφράζοντας την αντίθεσή του στην χούντα των συνταγματαρχών. Ηταν η 19η του Σεπτέμβρη του 1970… Με αυτό τον ολιστικό και βασανιστικό τρόπο, ο Κώστας κατέθεσε την πολιτική του και την υπαρξιακή του ταυτότητα!

Συγκλονίστηκε η Ευρώπη, συγκλονίστηκε ο κόσμος… Παγωμάρα στην Ελλάδα… Ψίθυροι στην Κέρκυρα…  Οι πιο ανοιχτόφωνοι -εγκάθετοι και συνεργάτες της χούντας- καταδίκασαν… Τί ήθελε;;; Αναρχικός ήτανε… Θα ήταν κρυφοκομμουνιστής… Μόνο τρελός μπορούσε να βάλει φωτιά και να καεί

Όμως ήδη τους έκαιγε ο Κώστας… Η ανθρώπινη λαμπάδα, που έγινε σύμβολο κορυφαίας θυσίας βρέθηκε στην πρώτη γραμμή του αντιδικτατορικού αγώνα, αρχή και σύμβολο…

Ο Κώστας στέκει εκεί…Στην ομώνυμη Πλατεία, που του αφιέρωσε η ιδιαίτερη πατρίδα του, η Κέρκυρα... Mισογονατιστός, στην αγαπημένη του στάση ξεκούρασης… Όμως, είναι πάντα όρθιος, πάντα περήφανος, πάντα ελπιδοφόρος και ζωοδότης… Χορηγός ηθικής εμψύχωσης σε δύσκολα χρόνια, μεγάλων ισοπεδωτικών και λασποφόρων μεταμορφώσεων.

Χαίρε Κώστα…

 

Σχόλια

Ο χρήστης Roussis είπε…
Μπράβο βρε Μίλτο!!!