Στην προηγούμενη ανάρτηση εκθέσαμε την γνώμη μας για
την εξέλιξη των τελευταίων χρόνων, που έφερε τον ‘επαναστατικό’ ριζοσπαστικό ΣΥΡΙΖΑ
των αρχών του 2015 στον μαραμένο συρρικνούμενο πλαδαρό σχήμα του 2023. Εκεί σταθήκαμε
χονδρικά στους σταθμούς της ιδεολογικοπολιτικής μεταμόρφωσης μέχρι την ταχύτατη
‘κεντροποίησή’ του.
Πίσω όμως από το προσκήνιο υπάρχει σχεδόν πάντοτε σε
ένα άλλο επίπεδο ένα ‘παρασκήνιο’ προετοιμασίας του κομματικού χώρου για να
μπορεί να αποδεχτεί μελλοντικά ταρακουνήματα…
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν, δεν μπορούσε να είναι και δεν έπρεπε
να είναι ένα άλλο κομμουνιστικό κόμμα… Εξάλλου και η αρχική του καταστατική
λειτουργία έδινε έναν ιδιόρρυθμο χαρακτήρα μετωπικής συνεργασίας διαφορετικών πολιτικών οντοτήτων και κινημάτων
της αριστεράς, με σαφώς ισχυρότερη εκείνη του πρώην ΣΥΝ. Οι ‘τάσεις’ που
υπήρχαν με το όνομά τους μέσα στον σχήμα του ΣΥΡΙΖΑ, έδιναν νόημα στο τίτλο του
και -πολύ περισσότερο- ένα χρήσιμο για τέτοιου είδους σχήμα, εργαλείο προβληματισμού
και κοινής δράσης…
Με πρόσχημα την αποτελεσματικότητα, που δήθεν εμπόδιζε
και καθυστερούσε η λειτουργία τους, οι τάσεις διαλύθηκαν! Καταργήθηκσν από το
καταστατικό με μικρές και ασήμαντες αντιδράσεις. Τους αναγνωρίστηκε το δικαίωμα
να υπάρχουν …εκτός κομματικής λειτουργίας.
Ελάχιστοι υποψιάστηκαν, κατανόησαν ή δέχτηκαν να κατανοήσουν
τότε τον εντελώς κακοήθη χαρακτήρα αυτής της κίνησης… Την πρόνοια, δηλαδή, για
την διαμόρφωση ενός ισχυρού κεντρικού επιτελικού περιβάλλοντος γύρω από έναν
αρχηγό, που διαφημίζονταν έντονα, και από πολλές κατευθύνσεις η …χαρισματικότητά
του. Ένα επιτελείο, που θα άξιζε τον κόπο να εμπιστεύεται σχεδόν τυφλά, μία
απέχουσα από τα κέντρα λήψεις των αποφάσεων βάση…Που καλούνταν με την σύγχρονη
μορφή των μέσων κοινωνικής δικτύωσης να εφαρμόζει αποφάσεις, χωρίς κανέναν πρακτικά
έλεγχο…
Αργότερα, οι εμπνευστές της κατάργησης των τάσεων σκέφτηκαν
να προωθήσουν και την κατάργηση των οργανώσεων βάσης. Ο εξ απορρήτων του αρχηγού,
αποτυχών διεκδικητής της αρχηγίας αλλά άμεσα συνταχθείς με τον ‘μεσσία’ είχε
κάνει σχετική εισήγηση, που τότε, τυπικά δεν εγκρίθηκε…
Στην ουσία, η κατάργηση των οργανώσεων και κατά συνέπεια
της λειτουργίας των μελών είχε ολοκληρωθεί…
Το να εμφανίζεσαι σήμερα ως ευαγγελιζόμενος ‘κόμμα μελών’ μπορεί να
μοιάζει με πράξη περισσεύματος θράσους αλλά σημασία έχει, ότι … ακούγεται ευχάριστα…
Το αρχηγικό κόμμα, που σε μικρό διάστημα διαδέχτηκε
τον συνασπισμό αριστερών τάσεων και κινημάτων, βρέθηκε με λυμένα τα χέρια για
να πάρει όλες τις κρίσιμες αποφάσεις, που του επεφύλασσε η ζωή. Τα αποτελέσματα γνωστά… Με αυτό τον τρόπο ένα
σχήμα, που σχετίστηκε, επηρεάστηκε και αναπτύχθηκε από τα κινήματα αντίδρασης
στα μνημόνια έγινε ένας τέλειος κομματικός οργανισμός του συστήματος.
Ισχυρός
αρχηγός με φωτοστέφανο, στενό επιτελείο πιστών ανώτατων αξιωματούχων, ‘μέλη’
χωρίς καμία βουλητική αρμοδιότητα και ‘σώματα’ λειτουργούντα σαν τελετουργίες για
σκοπούς …τήρησης πρωτοκόλλων και εθίμων… Η τ α υ τ ό τ η τ α ενός αξιόπιστου αστικού
κόμματος εξουσίας, που αναλαμβάνει να εκπληρώσει συγκεκριμένες αποστολές σαν κι
αυτές που ο ΣΥΡΙΖΑ υλοποίησε (μνημόνιο, συμφωνία Πρεσπών, απογοήτευση και
αποπροσανατολισμός του λαϊκού παράγοντα…)
Όταν ένα τέτοιο κόμμα εμφανίσει τα αναμενόμενα σημάδια
κόπωσης και βρεθεί μακριά από ποσοστά αξιόπιστης διεκδίκησης των κυβερνητικών
θώκων, χρειάζεται ένα γερό τράνταγμα ‘ένα …’άλμα προς τα μπρος’ όπως ονομάζεται
συνήθως στα επικοινωνιακά επιτελεία.
Ενας …’μεσσίας’
είναι η κορυφαία λύση… Η περισσότερο ελπιδοφόρα… Αυτός, θα ξεπετάξει ΟΛΟΥΣ εκείνους
τους αρχηγίσκους, που συμβάδισαν στις μεγάλες και κρίσιμες οπισθοχωρήσεις… Μόνον
ο ‘Μεσσίας’ δεν ήταν εκεί, που συνεπώς δεν φέρει το στίγμα των αμαρτιών των
συνυποψηφίων του.
Ενωρίς να προβλέψουμε χωρίς προφητικό τάλαντο, για όσα
θα συμβούν με τις της καλπάζουσες μεταμορφώσεις στο χρόνο, που έρχεται. Ο χονδροειδής
χειρισμός με εμφάνιση ενός αρχηγού από το ΠΟΥΘΕΝΑ ίσως να προοιωνίζει και
επόμενες κινήσεις για τον χώρο:σύγκλιση του πανελλήνιου ΣΟΚ προς τον ΣΥΡΙΖΑ; αντίστροφη
κατεύθυνση με ισχυρό πόλο του Πανελλήνιο ΣΟΚ, νέο ή νέα σχήματα που θα υπερβούν
τα παλιά τα ήδη χρεωμένα με ‘αμαρτίες’ ή ‘παιγνίδι’ με πολλά αστικά κόμματα;;;
Χρόνος έσται ο κρίνων…
Καλό πάντως είναι να έχουμε γνώση… Η …’ταλαιπωρία’ με
το σχήμα, που κατέθεσε το όραμά του για μία ριζοσπαστική αριστερά στην Ευρώπη και κατέληξε
σε μία ανώμαλη συστημική προσγείωση ας είναι τουλάχιστον διδακτική…
Σχόλια