Το ‘φλύαρο’ δικαίωμα της σιωπής

Είναι κεκτημένο το δικαίωμα ενός εξεταζόμενου μάρτυρα, που ταυτόχρονα είναι ήδη κατηγορούμενος για ποινικό αδίκημα στην ίδια υπόθεση να αρνηθεί να απαντήσει στην εξεταστική επιτροπή της Βουλής.

Μιλάμε βέβαια για τον πρώην περιφερειάρχη Θεσσαλίας, που βρισκόταν σε αυτό το πόστο ως αιρετός άρχοντας τόσο κατά το σιδηροδρομικό έγκλημα όσο και κατά την προκλητική ανικανότητα της χώρας να προλάβει, να προστατέψει ή και να θεραπεύσει τις χιλιάδες των πλημμυροπαθών στην ομώνυμη Περιφέρεια.

Σιωπά, λοιπόν, για την ώρα, ο πρώην Περιφερειάρχης… Ελπίζοντας, τί; Ο ίδιος το ξέρει… Εμείς απλά μπορούμε να εικάζουμε, έχοντας υπόψη:

●Η αυτοδιοίκηση στην Ελλάδα -τοπική και περιφερειακή- είναι ένα πολύ χοντρό ανέκδοτο… Πρόκειται για το γάντι, που φοράει το μακρύ χέρι της πολιτείας όσον αφορά τις εισπρακτικές αρμοδιότητες αλλά και μία χρησιμότατη ασπίδα κατά της λαϊκής οργής όποτε και αν αυτή εκφραστεί για τα δεινά της καθημερινότητας…

●Τα τελευταία χρόνια ο ρόλος αυτός της αυτοδιοίκησης έχει αναχθεί σε καφκικό μηχανισμό σύγχυσης και αποπροσανατολισμού του λαού από την ουσία της ασκούμενης σε όλα τα επίπεδα συστημικής πολιτικής.

● Η χρησιμότητα της αυτοδιοίκησης έχει ουσιαστικά ρικνωθεί σε ένα εμπράγματο γκάλοπ και μία ευκαιρία θριαμβολογίας των κομματικών μηχανισμών, που εμπαίζουν την κοινή γνώμη με διακηρύξεις ανεξαρτησίας των τοπικών και περιφερειακών αρχών. Την ίδια ώρα που ενεργοποιούν τους μηχανισμούς τους στο υπέρτατο βαθμό για να εξασφαλίσουν την εκλογή της προτίμησής τους και να αποκλείσουν ακόμη και τυχόν ανάδειξη ‘ανταρτών’.

● Ο περιώνυμος περιφερειακός σχεδιασμός, που θα είχε τάχα επιτελεία του τα περιφερειακά συμβούλια είναι ολοκληρωτικά ανύπαρκτος την ίδια ώρα, που η φιλελεύθερη κυβέρνησή έχει αναγάγει το επιτελικό (διάβαζε υδροκέφαλο) κράτος σε πρότυπο οργάνωσης και λειτουργίας της κρατικής μηχανής…

Ο κύριος Περιφερειάρχης, σίγουρα είναι εξαιρετικά κατάλληλος για να ξέρει μέχρι λεπτομερείας όσα ΔΕΝ έγιναν από αυτά που έπρεπε να γίνουν για να προστατεύεται η υγεία, η ασφάλεια, η ποιότητα ζωής και η ίδια η ζωή των κατοικούντων στην περιοχή της αρμοδιότητάς του.  

Η αθλιότητα της υπόθεσης ‘Ελληνικά τραίνα’ συμπεριλαμβάνει και την πλήρη και προκλητική αδιαφορία των περιφερειακών αρχών ολόκληρης της ηπειρωτικής χώρας για την εγκατάσταση, ανάπτυξη και προαγωγή των σιδηροδρομικών συγκοινωνιών… Απλά έχουν διαθέσει τους εαυτούς τους ως διακοσμητικά στοιχεία των κυβερνώντων, όταν κατά τους προεκλογικούς καιρούς πετάνε ως σύγχρονοι Μαυρογιαλούροι υποσχέσεις για τραίνα και γραμμές και ό,τι άλλο μαζεύει χειροκρότημα και ψήφους.

Δυστυχώς, όμως, στην ίδια υπόθεση μετέχει αποφασιστικά και η δική μας ανοχή, αδιαφορία και περιφρόνηση στο κεφαλαιώδες για την ποιότητα της καθημερινότητάς μας ζήτημα των μαζικών μέσων μεταφοράς… Γιατί:

Αδιαφορούμε για το χάος, που μας χωρίζει από ΟΛΕΣ τις Ευρωπαϊκές χώρες σε Ανατολή και Δύση σε αυτόν τον τομέα…

Υποτιμάμε το τεράστιο όφελος των σύγχρονων και συνεχώς εξελισσόμενων σιδηροδρομικών συγκοινωνιών σε ολόκληρο τον κόσμο.  

Αποδεχόμαστε την αξιολόγηση της ‘ανάπτυξής’ μας με τους θεαματικούς πράγματι ρυθμούς αύξησης των κυκλοφορούντων οχημάτων στους κυκλοφοριακά ήδη μποτιλιαρισμένους δρόμους της πρωτεύουσας και ολόκληρης της χώρας.