Το κείμενο ξεκινάει με μία αυτάρεσκη αποτίμηση της αποχώρησής
του από την ηγεσία και της μέχρι τώρα σιωπής του…
Αποφάσισα να παραμερίσω για να περάσει ένα νέο κύμα…
Ήθελα με τη στάση μου να προκαλέσω ένα ηλεκτροσόκ
ανάταξης…
Έπραξα το ορθό και το ηθικά αλλά και πολιτικά
επιβεβλημένο…
Σήμερα μπροστά στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, αναλαμβάνω
μια ακόμη ευθύνη.
Κομμάτι αυτής της ‘τέλειας’ στάσης και πορείας του
πρώην είναι και η ανάληψη ευθύνης να μην υποκύψει …στις πιέσεις όλων όσοι του
ζητούσαν κατά καιρούς να παρέμβει, για «να σώσει το κόμμα», πολλοί γιατί το
πίστευαν και ορισμένοι γιατί ήθελαν έτσι να εξυπηρετήσουν προσωπικές
στρατηγικές.
Είναι αλήθεια δύσκολα τα πράματα για την χώρα, τον τελευταίο καιρό: Κυβερνητικός αυταρχισμός, διαφθορά και αλαζονεία και την ίδια ώρα ναρκισσισμοί, ιδιοτέλειες, παραβιάσεις των αρχών της συλλογικότητας κ.ο.κ.
Μία παράγραφος από εκείνες τις βγαλμένες από το απώτερο και πρόσφατο παρελθόν της
γενικολογίας, της αφηρημένης απεύθυνσης, της μακριά από μας ουσιαστικής
αυτοκριτικής…
Μία-δύο ερωτήσεις, καθώς ξεδιπλώνουμε την ανάγνωση της
ανάρτησης…
Οσα αναφέρει ο πρώην, τώρα προέκυψαν;;;
Η απόρριψη π.χ. στον κάλαθο των κομματικών αχρήστων του
αποτελέσματος του δημοψηφίσματος το 2015 είναι πράξη …σεβασμού των αρχών της συλλογικότητας
-μεταξύ άλλων-;;; Όλα αυτά τα χρόνια της αρχηγίας οι αρχές αυτές τηρήθηκαν και
παραβιάστηκαν τώρα, τους τελευταίους μήνες;;;
Ενας υποψήφιος και στην συνέχεια εκλεγμένος αρχηγός
δεν είναι αυτονόητο και προαπαιτούμενο να έχει αρχές -τις αρχές του κόμματος-
και συγκεκριμένο πρόγραμμα δράσης για την υλοποίησή τους;;
Τί θα πει δεν πρόλαβε …’να διατυπώσει αναλυτικά τις
θέσεις και το σχέδιό του’;
Με τί κριτήρια εκλέγεται ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ και
μάλιστα με διαδικασίες πασαρέλας έξω από κάθε συλλογική συμμετοχή, όπως έχουν
καθιερώσει και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα στην Ελλάδα για να κερδίζουν σε πρόσκαιρη
δημοσιότητα;
Ας μην συνεχίσουμε άλλο με τις λεπτομέρειες το
κειμένου, που προσφέρεται για ‘χαμόγελα’ λέξη προς λέξη…
Η παρέμβαση 'αντίθεσης' είναι στην ουσία πράξη στήριξης και διάσωσης του Στέφανου και πάνω απ' όλα μία μάταιη απόπειρα αυτοδικαίωσης. Συμφωνεί και ο Αλέξης
με την προσφυγή στην βάση…
Ο ‘πατριωτικός’
επίλογος δεν σώζει την ουσία του κειμένου…
ΥΓ. Για να είμαστε δίκαιοι η αναφορά του Αλέξη στους πρώην
που …ως οι ηττημένοι των εσωκομματικών εκλογών έφυγαν ήδη από το κόμμα,
επειδή έχασαν την μάχη για την ηγεσία του, μάλλον μας βρίσκει σύμφωνους… Η
συχνή χρησιμοποίηση της λέξης ‘αριστερά’ και των παραγώγων της από αυτούς δεν αποτελεί αριστερό
λόγο, πράξη και ταυτοποίηση…
Σχόλια