Μία ακόμα …απλή, συνηθισμένη ιστορία…


Εκεί, που κάθεσαι να απολαύσεις τον ερχομό της άνοιξης, -παρ’ όλες τις  κλιματικές, περιβαλλοντικές ανωμαλίες που πραγματοποιείται η αλλαγή των εποχών- έρχεται μία σφαλιάρα σβουριχτή για να σε συνεφέρει και να σε τοποθετήσει στο σύγχρονο χωροχρονικό πλαίσιο.

Το κείμενο, που μεταφράσαμε για τους φίλους της ΦΑΙΑΚΙΑΣ είναι αναρτημένο στον αμερικάνικο ιστότοπο npr (national public radio – εθνικό δημόσιο ραδιόφωνο)…

Είναι η ιστορία της Rachel Corrie, μία συγκλονιστικής Αμερικανίδας ακτιβίστριας, που με την θυσία της πριν από 21 χρόνια έχει γίνει σύμβολο και έμβλημα για τους ελεύθερους πολιορκημένους της Γάζας…

Από την μία χαίρεσαι, που ένας άνθρωπος, μία νεαρή κοπέλα από την χώρα της πιο σατανικά οργανωμένης παραπληροφόρησης μπόρεσε να ξεφύγει από τα δεσμά της υποταγής και να υψώσει γιγάντιο το μικροσκοπικό της ανάστημα μπροστά στην αποτρόπαιη σιωνιστική βία. Και από την άλλη αναλογίζεσαι, πως 21 χρόνια μετά, στον ίδιο τόπο, από τους ίδιους εξαχρειωμένους θύτες, το έγκλημα συνεχίζεται…

Τί να πεις για αυτό το ‘ανώτερο είδος’, που κατοικεί τον πλανήτη… Προφανώς δεν φταίει το είδος αλλά το σύστημα της κοινωνικής του οργάνωσης …

Και προφανώς ισχύει το του ποιητή: ’για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή…’ 

Με θλίψη οργή αλλά και ελπίδα παραθέτουμε στοιχεία για τον θρύλο της Rachel Corrie.

 

Σχόλια