Διαχρονικά αντιφατικός

Μόλις είχα έλθει στην Αθήνα, πρωτάκι και απολάμβανα αυτά, που η επαρχία δεν μπορούσε να μου προσφέρει. Αυτά που δεν είχα γνωρίσει… Και ένα από αυτά ήταν οι μπουάτ στην πλάκα και τα ακούσματα του νέου κύματος… ‘ Συννεφούλα, συννεφούλα να γυρίσεις σου ζητώ ’ ή ‘ δυό - δυό πέρασαν - πέρασαν τα κορίτσια ’ ή ‘ στο ‘Βιετνάμ πυρπόλησαν το ρύζι, στην Σαϊγκόν δεν σούφτανε ο αέρας για να ζήσεις ’. Περίεργα ακούσματα για αυτιά συνηθισμένα στο ‘καθώς πρέπει’ Ελληνικό τραγούδι, με απελπισμένους έρωτες με άδοξο ή ήρεμο τέλος… Ακόμη και τα τραγούδια του Μίκη έφταναν ελάχιστα μέχρι τα αυτιά μας… Εδώ, λοιπόν, στο μισοσκότεινο περιβάλλον, το απλό και απέριττο νεανικές φιγούρες ήταν στραμμένες προς το κέντρο της αίθουσας, όπου ένα πιάνο συνόδευε τον κιθαρίστα και τραγουδιστή Νιόνιο. Πιο πέρα, ο Γιώργος Ζωγράφος και η Πετρή Σαλπέα με τον Λίνο Κόκοτο…   Και μετά η Πόπη Αστεριάδη, η Καίτη Χωματά, ο Γιάνης Αργύρης, ο Λάκης Παπάς. Αυτό το μουσικό σύμπαν συνόδευσε τις πρώτες ανατρεπτικές μας σκέψεις…...

17.4.2024. Μουσειακή έκθεση στις φύλακες της Κέρκυρας

Πρόκειται για δράση, που για πρώτη φορά εξελίσσεται μέσα σε Ελληνικό δεσμωτήριο… 

Εχει μάλιστα ξεχωριστή σημασία αφού οι συγκεκριμένες φυλακές σημαδεύτηκαν από την κράτηση χμεγάλου πλήθους πολιτικών κρατούμενων. Όχι μόνον του Νίκου Ζαχαριάδη, του Βασίλη Νεφελούδη και άλλων επώνυμων αλλά πολλών άγνωστων στο ευρύ κοινό, που πέρασαν εκεί τις τελευταίες τους ώρες πριν οδηγηθούν στο εκτελεστικό απόσπασμα στο Λαζαρέτο…

Η πρωτοβουλία, λοιπόν έχει τεράστια ιστορική και πολιτική σημασία…

Για την αναλυτική περιγραφή παραπέμπουμε στην Κερκυραϊκή εφημερίδα και ιστότοπο ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ, όπου θα έχετε την ευκαιρία μίας ολοκληρωμένης πληροφόρησης με τίτλο: Κέρκυρα: Η πρώτη στην Ελλάδα Μουσειακή Έκθεση σε Φυλακές εν λειτουργία! (πατήστε στον τίτλο για να διαβάσετε το κείμενο.

Η ΦΑΙΑΚΙΑ με χαρά και συγκίνηση χαιρετίζει το γεγονός…

Οι φυλακές της Κέρκυρας είναι στοιχειωμένες με την πρώτη μας νιότη… Τότε, που τα βράδια η ιαχή: αμνηστία έσκιζε τα σκοτάδια εις μάτην… Γιατί την επόμενη μία βάρκα του λιμενικού μετέφερε τους πατριώτες στον τόπο της θανάτωσής τους…

Στις ίδιες φυλακές ‘φιλοξενήθηκαν’ δεσμώτες της χούντας στην διάρκεια της ‘εθνοσωτηρίου’.

Δεν είναι απλά σωστό… Είναι αναγκαίο να θυμόμαστε και να θυμίζουμε…

Στις μέρες μας η …αναμόχλευση της καθεύδουσας και στρεβλωμένης μνήμης είναι μέγιστη πολιτική πράξη.

Φυσικά, η χρονική έκταση των εκτιθέμενων καλύπτει πολύ μεγαλύτερο εύρος αφού αναφέρεται σε ολόκληρη την περίοδο λειτουργίας των φυλακών (1836-2024).

Η ημέρα των εγκαινίων (21η Απρίλη) συμβολική.

Ας υπογραμμισθεί ακόμη ότι μεγάλο μέρος τη δουλειάς πραγματοποιήθηκε από τους ίδιους τους κρατούμενους στα πλαίσια των αξιόλογων εκπαιδευτικών, καλλιτεχνικών δράσεων, που αναπτύσσονται στον χώρο εγκλεισμού με πρωτοβουλία των εθελοντών του ‘σχολείου φυλακών’.


Σχόλια