Ο Ηγεμόνας...

Στο προσκήνιο η σύγκρουση Ισραήλ -Ιράν και ταυτόχρονα στο γενικότερο πλαίσιο οι παγκόσμιες γεωστρατηγικές και γεωπολιτικές εξελίξεις, στο άρθρο του φίλτατου Νίκου Μητσιάλη, που παραθέτουμε.

Γέμισαν τα τηλεκάναλα και κυρίως το διαδίκτυο με γεωστρατηγικούς αναλυτές! Απόστρατοι, που κατά 99,9% μιλάνε για το άτρωτο του Ισραήλ, μια χώρα μικρότερη κατά 669 τετρ. χιλ. από την Πελοπόννησο αλλά μοναδική στο κόσμο σε εξελιγμένα πολεμικά συστήματα.

Όπλα αποδεδειγμένης αποτελεσματικότητας, σύμφωνα με τους παραπάνω, που όμοια δεν διαθέτουν χώρες, πλανητικοί κολοσσοί, οι οποίες μπορεί ακόμα και να απειληθούν, άμα λάχει, από αυτόν τον λιλιπούτειο αλλά φοβερό αντίπαλο! Και από την άλλη ένα θεοκρατικό Ιράν με πεπαλαιωμένο εξοπλισμό αποκτημένο ακόμα και από την εποχή του Σάχη να τολμά να του επιτίθεται με την ονομασία «αληθινή υπόσχεση».

Τελικά σύμφωνα με τους αναλυτές νίκησε προχθές το Ισραήλ και μόνο ελάχιστοι  πύραυλοι πέρασαν από τον αντιπυραυλικό θόλο της χώρας των υπερορθόδοξων Χαρεντί. Μένει σχεδόν ασχολίαστο το γεγονός πως στην κατάρριψη των Ιρανικών ιπτάμενων «πεπαλαιωμένων συστημάτων» βοήθησαν «εθελοντικά»  Αμερικανοί, Άγγλοι, Γάλλοι και Ιορδανοί, ίσως και άλλοι...

Όμως το επικίνδυνο αδιέξοδο της ομάδας Νετανιάχου μεγαλώνει. Αυτό λόγω του πρωτοφανούς «επισκεπτηρίου» λιγοστών έστω ιρανικών πυραύλων στοχεύοντας στρατηγικούς στόχους. Το ό,τι κυνηγάει ακόμα την Χαμάς μετά από δεκαοχτώ ολόκληρους μήνες... Και στο ό,τι η επίθεση στην Ιρανική πρεσβεία στη Συρία και η δολοφονία Ιρανών αξιωματικών, αιτία της επίθεσης του Ιράν, δεν οδήγησε στην επιδιωκόμενη γενικότερη σύρραξη.

Η «διεθνής κοινότητα» στην οποία ήλπιζε ο Νεντανιάχου να επαναλάβει το πριν είκοσι χρόνια «σοκ και δέος» που διέλυσε το Ιράκ, προς το παρόν δεν το επιχείρησε αναλογιζόμενη μάλλον τις συνέπειες. Απλά οι σύμμαχοί του Νετανιάχου, μελετάνε επιβολή κυρώσεων στους μουλάδες του Ιράν!

Κυρώσεις το Ιράν βιώνει από τότε που η Ιρανική Επανάσταση ξήλωσε το σάχη Ρεζά Παχλαβί. Εστεμμένο εργαλείο τότε στην υπηρεσία του γερασμένου σήμερα βρετανικού λέοντα που το 1953 ανέτρεψε πραξικοπηματικά τον Ιρανό πρωθυπουργό Μοχάμεντ Μοσαντέκ επειδή εθνικοποίησε την αγγλική εταιρία πετρελαίου, σημερινή ΒΡ.

Το Τελ Αβίβ, σφαγιάζοντας, ισοπεδώνοντας κτιριακά και οικονομικά τη Λωρίδα της Γάζας, «βομβαρδίζει» επικίνδυνα και την οικονομία του που μετατρέπεται: «από μια πλούσια χώρα σε μια φτωχή χώρα», σύμφωνα με τον υπεύθυνο του Χρηματιστηρίου του Τελ Αβίβ, Itai Ben-Zeev. Αξίζει να σημειωθεί πως: «οι 360.000 στρατιώτες που βρίσκονται στο μέτωπο, ως έμμισθοι αμείβονται με… 2.155 ευρώ!» (Οικονομικός Ταχυδρόμος 17/4)

Κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει που θα οδηγήσει η Ισραηλινή πολεμική απάντηση στο Ιράν που ξεκίνησε προχθές Παρασκευή πρωί, ειδικά όταν ακόμα και τα «πυρηνικά κέντρα» αυτών των χωρών έχουν μπει στο στόχαστρο των πολεμικών σχεδιασμών τους...

Η Ειρήνη έχει δολοφονηθεί, μαζί με την αλήθεια την ανθρωπιά και τη δημοκρατία, από αυτούς του αξιωματούχους που σ’ αυτές τις αξίες αναφέρονται από βήματος διεθνών οργανισμών. Απόδειξη και το προχθεσινό βέτο των ΗΠΑ στην αναγνώριση της Παλαιστίνης ως κράτους μέλους του ΟΗΕ... Αυτά σ’ ένα πλανήτη που πραγματοποιείται μια συνεχής «έκθεση» εξελιγμένων και σε λειτουργία πολεμικών κρεατομηχανών.

Βιώνουμε λοιπόν έναν ιδιόμορφο Γ’ παγκόσμιο πόλεμο με περιφερειακές εκρήξεις, παράλληλα και μ’ επαναστατικές αλλαγές στο διεθνές νομισματικό σύστημα. Η αμφισβήτηση του δολαρίου ως αποθεματικού νομίσματος, βασική αιτία που πυροδοτεί  ανθρωποκτόνες συρράξεις...

Το ερώτημα είναι: Η Γουόλ Στριτ, ο μέχρι τώρα «ηγεμόνας», θα συμβιβαστεί με τον αναδυόμενο πολυπολικό κόσμο ή τα «αδιέξοδα» θα οδηγήσουν το πλανήτη στο χείλος μιας πυρηνικής αποκάλυψης;

Τα υπόγεια αντιπυρηνικά καταφύγια... υπερπολυτελείας που έχουν ετοιμάσει προκειμένου να σώσουν τα «χαρτοφυλάκια» τους, σίγουρα δεν προστατεύουν.