Κάθε μέρα που περνάει προσφέρει ντοκουμέντα για να
συνειδητοποιήσουμε επιτέλους (αν μπορούμε!), ότι η νοσοκομειακή μας περίθαλψη
αποτελεί βασανισμό πρώτου μεγέθους με επικίνδυνες έως μοιραίες απολήξεις.
Εικόνα από το Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο ‘Γεώργιος
Γεννηματάς’ θυμίζει περισσότερο κινητή μονάδα μετά από φονική μάχη… Τα ράντζα στους
διαδρόμους αποτελούν συνηθισμένη εικόνα της νοσηλευτικής υποδομής… Το προσωπικό
απειροελάχιστο μπροστά στις ανάγκες.
Την ίδια ώρα η ποθητή από την πολυχρονεμένη μας κυβέρνηση
ιδιωτικοποίηση του συστήματος της Υγείας προωθείται με γοργούς ρυθμούς και με
τον κατάλληλο άνθρωπο επικεφαλής.
Τα απογευματινά χειρουργεία έχουν ήδη μετατραπεί σε μηχανές
διαφθοράς και συναλλαγής. Το επιβεβαιώνουν τα καταγγελλόμενα περιστατικά στην
Σωτηρία… Αναμενόμενο βέβαια αφού μοναδική παράμετρος αυτού του δήθεν εξυγιαντικού
μέτρου ήταν η …’κονόμα’. Και η ‘κονόμα’ εκμαυλίζει συνειδήσεις, διαλύει τις λίστες,
προωθεί τους έχοντες και παραπετάει στην αναμονή τους μη διαθέτοντες το σεβαστό
ποσό της ιατρο-τραπεζικής πράξης…
Την ίδια ώρα, οι ιδιώτες γιατροί θα διαθέτουν το
δικαίωμα ιατρικών πράξεων μέσα σε νοσοκομεία, που θα τα …νοικιάζουν κατά πράξη
και περίπτωση.
Ούτε λόγος βέβαια για βελτίωση της υπάρχουσας
υποδομής, για πραγματικούς και όχι φανταστικούς διορισμούς υγειονομικών… Ο
πρωθυπουργός κάνει προεκλογική περιοδεία στην Θράκη με …ξένα κόλλυβα αφού το
χτίσιμο νέου Νοσοκομείου στην Κομοτηνή είναι ‘προσφορά’ ιδιωτικού ιδρύματος…
Ισως τίποτε από τα παραπάνω δεν είναι καινούργιο στην
ουσία του από τα διαδραματιζόμενα στο χώρο της υγείας κατά την τελευταία 10ετία
τουλάχιστον… Οι μνημονιακές ‘ευεργεσίες’ της ΕΕ του Βόλφγκαγκ, της Αντζελα, του
Γερούν και όλων των καλών παιδιών της ‘φίλης’ ΕΕ είχαν πρωταγωνιστικό στόχο την
‘εξυγίανση -διάβαζε την διάλυση του κρατικού ΕΣΥ- κατά τρόπο ώστε να αποτελεί
αυτή η μεταρρύθμιση μοντέλο προώθησης για διάλυση και άλλων περισσότερο
ανεπτυγμένων και οργανωμένων κρατικών υγειονομικών συστημάτων στην Ευρώπη. Εργο
που υλοποιείται καθημερινά σε Γαλλία, Βέλγιο, Μεγάλη Βρετανία και αλλού.
Σχέδιο, που συνεχίζει να υπηρετείται με θρησκευτική
ευλάβεια και απέραντη πονηρία. Αρκεί να θυμηθούμε την περίοδο της πανδημίας, τα
εσπερινά παλαμάκια για τους υγειονομικούς και το δούλεμα για δήθεν χιλιάδες
διορισμών.
Ολα αυτά αποθρασύνουν το ιδιωτικά μεγαθήρια-νοσηλευτήρια, που υποβιβάζουν τις υπηρεσίες τους περισσότερο, έχοντας εξασφαλίσει τα νώτα τους με το διαλυόμενο ΕΣΥ.
Εκείνο επίσης, που δεν είναι καινούργιο είναι η δική μας
ανοχή όλης αυτής της ανεπανάληπτης φαυλότητας που απειλεί τη ζωή μας σε
καθημερινή βάση… Η υπομονή μας και η ανεκτικότητά μας είναι δύο ‘αρετές’, που
δεν παύουν να χρησιμοποιούν οι κυβερνώντες ενώ απεργάζονται χειρότερα δεινά για
την υγειονομική και νοσοκομειακή μας περίθαλψη.
Ο εφιάλτης της αναμονής, των διαδρόμων, της εγκατάλειψης
δεν φαίνεται αρκετός να μας εξεγείρει…
Γιατί το σύστημα υγείας μπορεί να αναβαθμισθεί μόνον
όταν αυτοί που πληρώνουν και δέχονται τις υπηρεσίες του, πάρουν την τύχη του
στα χέρια τους με την αναγκαία και επιβαλλόμενη εξέγερση τιμής και χρέους στην
ανθρώπινη αξιοπρέπεια και ζωή.
Σχόλια