Διαχρονικά αντιφατικός

Μόλις είχα έλθει στην Αθήνα, πρωτάκι και απολάμβανα αυτά, που η επαρχία δεν μπορούσε να μου προσφέρει. Αυτά που δεν είχα γνωρίσει… Και ένα από αυτά ήταν οι μπουάτ στην πλάκα και τα ακούσματα του νέου κύματος… ‘ Συννεφούλα, συννεφούλα να γυρίσεις σου ζητώ ’ ή ‘ δυό - δυό πέρασαν - πέρασαν τα κορίτσια ’ ή ‘ στο ‘Βιετνάμ πυρπόλησαν το ρύζι, στην Σαϊγκόν δεν σούφτανε ο αέρας για να ζήσεις ’. Περίεργα ακούσματα για αυτιά συνηθισμένα στο ‘καθώς πρέπει’ Ελληνικό τραγούδι, με απελπισμένους έρωτες με άδοξο ή ήρεμο τέλος… Ακόμη και τα τραγούδια του Μίκη έφταναν ελάχιστα μέχρι τα αυτιά μας… Εδώ, λοιπόν, στο μισοσκότεινο περιβάλλον, το απλό και απέριττο νεανικές φιγούρες ήταν στραμμένες προς το κέντρο της αίθουσας, όπου ένα πιάνο συνόδευε τον κιθαρίστα και τραγουδιστή Νιόνιο. Πιο πέρα, ο Γιώργος Ζωγράφος και η Πετρή Σαλπέα με τον Λίνο Κόκοτο…   Και μετά η Πόπη Αστεριάδη, η Καίτη Χωματά, ο Γιάνης Αργύρης, ο Λάκης Παπάς. Αυτό το μουσικό σύμπαν συνόδευσε τις πρώτες ανατρεπτικές μας σκέψεις…...

24.8.2024. Απαράδεκτο από κάθε άποψη το τέλος πολιτισμού

 

Δυσκολευτήκαμε να το πιστέψουμε αλλά φαίνεται, πως είναι αλήθεια! Η  Δημοτική αρχή ετοιμάζει την επιβολή τέλους για τα καλλιτεχνικά σωματεία, που κάνουν χρήση του Δημοτικού Θεάτρου!!!

Δικαιούμαστε να γελάσουμε και να οργισθούμε με όποια σειρά προκύψει στην πράξη…Το Δημοτικό Θέατρο της Κέρκυρας έχει καταντήσει Θέατρο κατ’ ευφημισμό. Το ό,τι δίνονται εκεί μέσα παραστάσεις, συναυλίες και άλλες εκδηλώσεις είναι μόνον εξ ανάγκης… Γιατί η Κερκυραμάς του πολιτισμού ΔΕΝ διαθέτει κανέναν άλλο χώρο, που να μπορεί να τις στεγάσει… Ο ΦΟΙΝΙΚΑΣ, με …την φροντίδα της τοπικής αυτοδιοίκησης των τελευταίων 14 ετών οδεύει ακάθεκτος προς την πλήρη κατάρρευσή… Για το Θέατρο στον Mon Repos και την υπογεφύρια αίθουσα στο Παλιό Φρούριο τα ξέρετε…

Θυμίζουμε: 

Η στέγη του Θεάτρου είναι διάτρητη και μία καλή βροχή μπορεί να …’ποτίσει’ καλλιτέχνες και θεατές… Αυτό εξάλλου έχει συμβεί πλειστάκις. Βέβαια, θα υπάρχει ο αντίλογος, πως έχουμε μπει για τα καλά σε εποχές ξηρασίας, οπότε οι πιθανότητες λουσίματος εξ ουρανού περιορίζονται… Σωστό…

Ο κλιματισμός του Θεάτρου δεν λειτουργεί αλλά και όταν λειτουργελι είναι ανεπαρκέστατος… Ετσι έχουν δοθεί παραστάσεις τον χειμώνα, που οι θεατές …χρειάστηκαν κουβερτούλες και άλλες σε προχωρημένη ή πρόωρη άνοιξη, που οι βεντάλιες ήταν η μόνη λύση…

Πρέπει να τονισθεί, πως αυτό που υφίστανται οι θεατές μία φορά κατά την παράσταση, οι καλλιτέχνες το υπομένουν και σε όλες τις πρόβες…

Γι’ αυτό ξεκινήσαμε γράφοντας, πως η απαίτηση του Δήμου για τέλος πολιτισμού σε αυτό τον χώρο μοιάζει με ανέκδοτο, που δυστυχώς δεν είναι…

Μήπως, λοιπόν, το θέμα θα έπρεπε να τεθεί ΟΤΑΝ και ΑΝ γίνουν όλες οι απαραίτητες δομικές τεχνικές παρεμβάσεις στην όψη και το εσωτερικό του ‘Θεάτρου’;;;

Οι παρεμβάσεις πρέπει να γίνουν και να σταματήσει ο εμπαιγμός των πολιτών της Κέρκυρας… Όμως, και πάλι η απάντησή μας για το τέλος πολιτισμού στα καλλιτεχνικά σωματεία, που παρουσιάζουν την δουλειά τους στον χώρο είναι ολοκληρωτικά ΑΡΝΗΤΙΚΗ…

Τα σωματεία, που φιλοξενούνται στο Θέατρο μαζί με την παράστασή τους κουβαλάνε μεγάλο κόπο, μόχθο και δυσκολίες, που αφορούν πολλές φορές την ίδια την ύπαρξή τους. Ελάχιστες φορές καταφέρνουν -μετατρεπόμενα σε επαίτες- να επιδοτηθούν με ποσό, που αντιστοιχεί σε μικρό μέρος του κόστους…

Η παροχή του χώρου, με όλες τις προϋποθέσεις σε τεχνική υποδομή και προσωπικό από μέρους του Δήμου είναι πράξη ελάχιστου χρέους συμβατού με τα πιο βασικά και επιβεβλημένα χαρακτηριστικά της τοπικής αυτοδιοίκησης…

Σχόλια